Spelt, een naaste verwant van tarwe, verovert langzaam maar zeker de schappen van supermarkten, omdat het buitengewoon gezond en veelzijdig is. Mensen die allergisch zijn voor tarwe, vinden vaak een alternatief in spelt. Spelt smaakt licht nootachtig, is probleemloos in bakken en zit vol met vitaminen en mineralen Het vervangt koffie en zijn kafjes worden gebruikt om kussens van te maken massage de nek en schouders terwijl u slaapt. Wat er nog meer in het oude graan zit, kunt u hier leren.
Ingrediënten van spelt
Volgens St. Hildegard van Bingen (1098 - 1179) is spelt het "beste graan", het "maakt zijn eter tot het juiste vlees en het juiste bloed, vreugdevolle geest en vreugdevol menselijk denken ”. Wat de abdis, genezer en natuuronderzoeker lang geleden wisten, is vandaag wetenschappelijk bewezen: spelt heeft meer mineralen en vitaminen te bieden dan de beste tarwe. Het hoge gehalte aan kiezelzuur heeft een positief effect op het denkvermogen en concentratie alsmede de volksgezondheid of haar en nagels Spelt biedt informatie over:
- 62 procent koolhydraten
- 2.7 procent vet
- 8.8 procent voedingsvezels en
- 12 procent waardevol eiwit, dat alle essentiële aminozuren in sporenhoeveelheden bevat
Gebruik van spelt
Spelt is verwant aan zachte tarwe en is afkomstig van de oeroude tarwesoorten eenkoren en emmer. Omdat het graan een oude variëteit is, wordt het beschouwd als een oerkorrel of een oud graan. Tegenwoordig geniet spelt opnieuw een grote populariteit. Als alternatief voor tarwebloem wordt bijvoorbeeld speltmeel gebruikt in de vorm van brood en broodjes, maar ook in pizzadeeg, pasta of koekjes. Speltmeel is zowel in veel supermarkten als in volksgezondheid voedingswinkels, zodat iedereen zijn eigen recepten voor speltnoedels, speltkoekjes of volkoren spelt kan realiseren brood thuis. Vanwege het hoge gehalte aan zogenaamde gluten, spelt heeft uitstekend bakken eigendommen. Spelt is echter niet geschikt voor mensen met coeliakie ziekte. Het graan wordt ook gebruikt in de vorm van speltbier. 10 gezonde soorten brood
Groen gespeld tegen hongersnood
Een bijzondere vorm van spelt is de groene spelt. Dit is de halfrijpe geoogste en vervolgens gedroogde speltkorrel. Documentair werd Grünkern voor het eerst genoemd in 1660 in een kelderfactuur van het Amorbach-klooster. Natte zomers met regen en hagel die het graan naar de grond duwen, hebben altijd bestaan. Dus maakten de boeren uit noodzaak een deugd: ze sneden de nog onrijpe speltoren af en droogden (ovengedroogd) ze boven het vuur. De nog onrijpe granen werden echter niet gemalen, maar gekookt. Er werden smakelijke en voedzame gerechten gemaakt die hongersnood helpen voorkomen. Tegenwoordig wordt het oogsttijdstip, de dag van de zogenaamde deegrijpheid, precies getimed. De groene spelt wordt vervolgens geëest, waardoor hij zijn kiemkracht verliest, maar hij wel vermaalbaar is. Groene spelt wordt steeds populairder omdat het goed smaakt en niet alleen populair is onder vegetariërs als groene spelt. En het is ook nog eens gezond, vanwege het hoge gehalte aan kalium, magnesium, fosfor en ijzer zijn belangrijke bouwstenen voor een evenwichtig dieet.
Muckefuck als koffiesurrogaat
Naast Hildegard von Bingen was ook dominee Sebastian Kneipp enthousiast over dit graan. Hij gebruikte geroosterde spelt als koffie vervanger vanwege zijn waardevolle eigenschappen - de "Muckefuck", zoals zijn speltkoffie later in de volksmond werd genoemd, was gemaakt.
Gespeld kussen tegen pijn
Ten slotte is de schil die van het graan wordt gescheiden ook geen afvalproduct: als kussenvulling wordt het beschouwd als een middel om pijn opluchting en ontspanning sinds de tijd van Hildegard von Bingen. Dergelijke speltkussens worden zowel gewaardeerd als warmtekussens als als aanpasbare kussens, bijvoorbeeld voor reumatiek en spanning.
Spelt: niet veeleisend Zwabisch graan
In tegenstelling tot de verwante tarwe, is spelt minder veeleisend, stabieler en weerhardend, maar het heeft goede akkergrond nodig. Het is nauwelijks vatbaar voor ongedierte, de winter kan het niet schaden, maar kunstmest drijft het niet tot topprestaties en broedsuccessen zijn er niet mee te behalen. Ruim 3,000 jaar geleden arriveerde spelt vanuit Azië in Spanje en Centraal-Europa. In de middeleeuwen werd spelt verbouwd in grote delen van Zwitserland, Tirol, Baden-Württemberg en Midden-Franken. De Duitse teeltgebieden kregen het daarbij de bijnaam Schwabenkorn. aanzienlijk lager dan tarwe en het verwijderen van de schil, die stevig aan het graan is bevestigd, is tijdrovend en duur.
