Sinus cavernosus-syndroom is een neurologisch symptoomcomplex dat wordt veroorzaakt door compressie van de hersenen bloed supply sinus casvernosus. De belangrijkste symptomen zijn verlamming van het gezicht zenuwen, zoals die van de oogspieren. Therapie hangt af van de primaire ziekte waarbij het syndroom optreedt.
Wat is het sinus cavernosus-syndroom?
De holle sinus is een van de sinus durae matris. Het is veneus bloed dirigent die de hersenen Naast zijrivieren bevat de structuur verschillende craniale zenuwen In de laterale wand van de bloed kanaal. De nervus abducens (VIe hersenzenuw) gaat rechtstreeks door de canverneuze sinus. Bij sinus cavernosus syndroom, deze zenuwen worden beïnvloed door tekorten. Het resultaat is verschillende verlammingsverschijnselen in het gebied van het gezicht. Het syndroom is een hersenzenuwcompressie, die verschillende oorzaken kan hebben en dus aanwezig kan zijn in de context van verschillende primaire ziekten. De therapeutische benadering van het syndroom hangt af van de oorzaak of primaire ziekte. Een speciale vorm en tegelijkertijd mogelijke oorzaak van het sinus cavernosus-syndroom is het neurologische symptoomcomplex van het Tolosa-Hunt-syndroom. Deze variant van het syndroom manifesteert zich niet alleen in de typische blikverlamming, maar vooral in ernstige pijn.
Oorzaken
De symptomen van caverneus sinus syndroom worden veroorzaakt door compressie van de caverneuze sinus. Deze compressie kan bijvoorbeeld in verband worden gebracht met tumoren met deze structuur. Septisch of aseptisch trombose van de veneuze bloedvat kan ook de ader Een even mogelijke oorzaak van compressie zijn cerebrale aneurysma's van het instromende inwendige halsslagader Soms vormen zich ook fistels bij de sinus cavernosus of halsslagader, druk uitoefenen op het bloed schepen en hersenzenuwkanalen die zich daar bevinden. Bovendien kan als gevolg van trauma of apoplexie bloeding optreden bij de bloedvat, die ook samendrukkende eigenschappen kunnen hebben. Een veel zeldzamere oorzaak is het inflammatoire Tolosa-Hunt-syndroom. Bij dit neurologische syndroom wordt compressie van de caverneuze sinus veroorzaakt door granulomateus ontsteking in het benige schedel De definitieve oorzaak van het ontsteking is nog niet definitief vastgesteld.
Symptomen, klachten en tekenen
In klinische presentatie presenteert sinus cavernosus syndroom zich als een combinatie van gezichtszenuw verlamming. Oculomotorische zenuwverlamming, evenals trochleaire zenuwverlamming en abducensverlamming, zijn kenmerkend. Deze verlammingen zijn voornamelijk oogspierverlammingen, die voornamelijk resulteren in afwijkingen van de blik, afwijkingen van de verticale blik en onvermogen om te accommoderen. In de meeste gevallen zijn ook sensorische stoornissen van de bovenste helft van het gezicht aanwezig, die worden veroorzaakt door het falen van verschillende trigeminale takken op de oftalmische zenuw of maxillaire zenuw. De uitdrukking van het syndroom is eenzijdig of bilateraal. Vooral in het geval van een oorzaak zoals het Tolosa-Hunt-syndroom, klagen patiënten met het sinus cavernosus-syndroom bovendien vaak over scherpe oogpijn or hoofdpijn Afhankelijk van de oorzaak, pulserend exophthalmus kan zich ook ontwikkelen. Bovendien kan heteronieme hemianopsie aanwezig zijn als het optische chiasma wordt gecomprimeerd door bijvoorbeeld hypofysetumoren. Niet-specifieke begeleidende symptomen zijn onder meer koorts en verminderd bewustzijn.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose van het sinus cavernosus-syndroom vereist in de eerste plaats een specificatie van de oorzaak. Het syndroom zelf kan worden gediagnosticeerd zodra de bevindingen van de blik zijn. De specificatie vereist meer complexe diagnostiek. Neurologische bevindingen zijn onder meer functioneel testen van de hersenzenuwen en trigeminale drukpunten. Bij patiënten met het sinus cavernosus-syndroom kunnen oftalmoplegie en een falen van de hoornvliesreflex worden gedetecteerd. Om de oorzaak op te helderen, wordt ook bloed afgenomen bij de getroffen persoon, dat wordt onderzocht op ontstekingsparameters door laboratorium diagnostiek Een lumbaal prik met daaropvolgende CSF-diagnostiek kan indicaties worden gegeven van kwaadaardige of ontstekingsprocessen in de centrale zenuwstelsel en zo de diagnose nader specificeren. Beeldvormende technieken zoals CCT, MRI of cerebraal angiografie helpen bij de causale uitsluiting van tumoren en cysten. De prognose voor sinus cavernosus syndroom hangt af van de oorzaak. Patiënten met het Tolosa Hunt-syndroom hebben bijvoorbeeld een gunstiger prognose dan tumorpatiënten.
Complicaties
Allereerst resulteert het sinus cavernosus-syndroom in zeer ernstig hoofdpijn. Deze pijn verspreidt zich vaak naar aangrenzende gebieden, zodat ook pijn in de tanden of oren kan optreden. Bovendien hebben de getroffen personen last van een blikverlamming, waardoor een gewone beweging van de ogen of de oogleden niet meer zonder meer mogelijk is. Zintuiglijke stoornissen kunnen ook in het gezicht optreden en hebben een zeer negatief effect op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Evenzo ontwikkelt de patiënt zich vaak koorts, 피로 en uitputting. Vanwege het permanente pijn, veel getroffen personen lijden aan slaapstoornissen en dus van prikkelbaarheid of Depressie Evenzo kunnen bewustzijnsstoornissen of verder bewustzijnsverlies optreden. De behandeling van het sinus cavernosus-syndroom hangt altijd af van de oorzaak. Het verloopt meestal zonder complicaties, hoewel in sommige gevallen een chirurgische ingreep nodig is. In de meeste gevallen is er na de behandeling een positief verloop van de ziekte en beperking van alle symptomen. De levensverwachting van de patiënt wordt niet negatief beïnvloed door het sinus cavernosus syndroom.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Het sinus cavernosus-syndroom moet altijd door een arts worden behandeld. Ernstig ongemak en complicaties kunnen het gevolg zijn van deze ziekte, wat in het ergste geval ook kan leiden tot het overlijden van de getroffen persoon. Om deze reden moet in het geval van het sinus cavernosus-syndroom bij de eerste tekenen een arts worden geraadpleegd. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, des te beter is meestal het verdere verloop. Een arts moet worden geraadpleegd als de patiënt ernstige pijn ervaart in de nek en hoofd Ook een permanent en vooral sterk koorts kan wijzen op het sinus cavernosus syndroom en dient eveneens onderzocht te worden. De meeste patiënten lijden aan gevoeligheidsstoornissen en verschillende sensorische stoornissen, en er kunnen ook ernstige visuele klachten zijn die het dagelijkse leven van de patiënt beperken. Als deze klachten optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Sinus cavernosus syndroom is relatief goed te behandelen door een cardioloog. In noodgevallen of als een epileptische aanval optreedt, moet een spoedarts worden gebeld of moet het ziekenhuis worden bezocht. Er is mogelijk geen zelfgenezing bij het sinus cavernosus-syndroom. Het is ook mogelijk dat de levensverwachting van de betrokkene hierdoor afneemt voorwaarde.
Behandeling en therapie
Net als bij prognose hangt de behandeling van het sinus cavernosus-syndroom af van de oorzaak. In het geval van oorzaken zoals tumoren of cysten, oorzakelijk therapie van de symptomen kunnen optreden. Dit oorzakelijke therapie komt meestal overeen met een chirurgische ingreep waarbij de chirurg de samendrukkende groei verwijdert. Interventie kan ook nodig zijn als het syndroom wordt voorafgegaan door bloeding of trombose Soms echter intraveneus antibiotica kan helpen als trombose is aanwezig. In het geval van oorzaken zoals het Tolosa-Hunt-syndroom is daarentegen geen causale therapie beschikbaar, aangezien de uiteindelijke etiologie van het fenomeen nog onduidelijk is. Daarom komt in dit symptoomcomplex vaker symptomatische behandeling van het sinus cavernosus-syndroom voor. In de meeste gevallen krijgen patiënten voor dit doel intraveneuze corticosteroïden toegediend, waardoor de symptomen na gemiddeld drie tot vijf dagen verdwijnen. Als er geen remissie optreedt of, in het geval van tumoren en cysten, de hersenzenuwen blijvende schade hebben opgelopen, wordt ondersteunende symptomatische therapie met oogbewegingstraining gegeven. Idealiter kan de schade worden gecompenseerd door gerichte bewegingen, of leert de patiënt er in ieder geval mee om te gaan. Zo neemt zijn kwaliteit van leven weer toe.
het voorkomen
Voor oorzaken zoals het Tolosa-Hunt-syndroom kan het sinus cavernosus-syndroom niet worden voorkomen. Als het neurologische symptoomcomplex überhaupt te voorkomen is, is dit uitsluitend in de context van trombose, trauma en mogelijk fistels.
Follow-up
In de meeste gevallen hebben degenen die zijn getroffen door het sinus cavernosus-syndroom geen directe of specifieke maatregelen van onmiddellijke follow-up die voor hen beschikbaar is. Aangezien deze ziekte aangeboren is, kan deze meestal niet volledig worden genezen. Om herhaling van het sinus cavernosus-syndroom bij de nakomelingen te voorkomen, moeten de betrokken personen een genetisch onderzoek en consult krijgen voor het geval ze kinderen willen krijgen. Zelfgenezing kan niet plaatsvinden bij deze ziekte, en in de eerste plaats moet de getroffen persoon in een zeer vroeg stadium een arts raadplegen voor een vroege behandeling. In de regel kunnen de meeste symptomen van deze ziekte relatief goed worden verlicht door verschillende medicijnen te nemen. De getroffen persoon moet er altijd voor zorgen dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen. Bij onduidelijkheden of vragen dient eerst een arts te worden geraadpleegd en ook bij ernstige bijwerkingen dient hij of zij te worden geraadpleegd. Evenzo zijn veel van de getroffenen in hun dagelijks leven afhankelijk van de hulp en ook de zorg van hun eigen gezin. Dit kan ook voorkomen Depressie en andere psychologische stoornissen.
Dit is wat u zelf kunt doen
In het dagelijks leven, als gevolg van een blikverlamming, is het risico op ongevallen van de getroffen persoon aanzienlijk verhoogd. Daarom moet ervoor worden gezorgd dat u voldoende hulp en ondersteuning accepteert. Al bij de eerste volksgezondheid beperkingen, moet samenwerking met een arts worden gezocht. Zelfhulp maatregelen zijn niet voldoende om klachtenvrij te maken of klachten aanzienlijk te verlichten. De klachten treffen met name het gezicht. Om deze reden komen naast de lichamelijke klachten vaak ook staten van emotioneel leed voor. Er moet een gezond zelfvertrouwen worden opgebouwd om de risico's op psychologische gevolgen te minimaliseren. De sociale omgeving moet worden geïnformeerd over de ziekte en over de symptomen ervan. Dit kan onaangename situaties of misverstanden tot een minimum beperken. Sinds het voorkomen van hoofdpijn is kenmerkend voor de ziekte, stressoren van alle soorten moeten worden verminderd. Deze zouden anders kunnen bijdragen aan een verslechtering van de situatie. Ook nuttig zijn ontspanning procedures en het gebruik van mentale technieken. Bij een groot aantal patiënten kan verbetering van de symptomen worden bereikt door het gebruik van mentale technieken. Bovendien wordt vaak gemeld dat de behandeling van de ziekte daardoor wordt verbeterd. Bij koorts moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende vloeistof wordt opgenomen. Uitdroging moet onder alle omstandigheden worden voorkomen.
