Gevolgen van een verkeerde voetpositie | Verkeerde positie van de voet

Gevolgen van een verkeerde voetpositie

Bij aangeboren voetafwijkingen bepaalt het type misvorming welke behandeling wordt toegepast. Een hele reeks misstanden hoeft niet te worden behandeld, bijvoorbeeld de sikkelvoet. Ze verdwijnen ofwel na korte tijd, ofwel uiterlijk na longitudinale groei, bijvoorbeeld op schoolleeftijd.

Afhankelijk van de ernst van de verkeerde positie, pijn optreedt, of de patiënt wordt onzeker tijdens het lopen of heeft zelfs een slechte houding en schade aan de wervelkolom. Een platte voet wordt vaak pas opgemerkt als het kind de eerste stapjes zet, maar a horrelvoet moet onmiddellijk na de geboorte worden behandeld. De prognose is echter zeer goed voor alle aangeboren voetafwijkingen.

Zelfs de serieuze vorm van horrelvoet kan de verkeerde positie bijna volledig elimineren na een succesvolle therapie. Regelmatige controle door de arts is echter noodzakelijk, aangezien eenmaal misvormde voeten ook na therapie weer kunnen verslechteren. In het geval van voetafwijkingen die niet aangeboren zijn, is de prognose meestal slechter.

Orthopedische inlegzolen worden vaak voorgeschreven, maar ook de oorzaak van de verkeerde ligging moet worden verholpen. Gerichte versterking van de voetspieren kan hieraan bijdragen. Patiënten klagen echter vaak over permanent pijn hun hele leven lang.

Na verloop van tijd leiden de verkeerde posities ook tot schade aan de knie en rug. Ook de houding wordt hierdoor beïnvloed. Na behandeling voor Hallux valguskan de patiënt meestal normaal lopen met behulp van een orthopedische schoen.

Welke dokter moet ik zien?

Als u een verkeerde voetpositie, moet u zo snel mogelijk een orthopedisch specialist raadplegen. Vaak kan het proces worden gestopt voordat het erger en erger wordt. De orthopedisch chirurg kan in overleg met de kinderarts ook therapie starten bij aangeboren voetafwijkingen.

Voetafwijkingen bij de baby

Bij pasgeboren baby's kunnen verschillende voetafwijkingen optreden. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen misvormingen van de extremiteiten en misvormingen in de baarmoeder. De kans dat een baby wordt geboren met een verkeerde voetpositie is maximaal 2%.

Kinderen hebben met name onschadelijke platvoeten, die alleen worden opgemerkt als het kind begint te lopen. De langsboog van de voet is afgeplat en de voet is licht naar binnen gebogen. Vaak is er een extra X-stand van de benen.

In de meeste gevallen treden spierzwakte vroeg op jeugd zijn de oorzaak. Meestal onschadelijk verkeerde voetpositie corrigeert zichzelf meestal door te groeien tot de leerplichtige leeftijd. Het kan helpen om de kinderen zoveel mogelijk op blote voeten te laten lopen. De platte voet is een extreme vorm van de platte voet, maar is zelden aangeboren.

Beide voetafwijkingen komen vaak voor als de ouders ook zijn aangedaan. De sikkelvoet komt voor als een aangeboren voetafwijking, die echter ook als vrij onschadelijk moet worden aangemerkt. Men gaat ervan uit dat door plaatsgebrek en andere factoren in de baarmoeder de voet van de ongeborene in een geforceerde positie blijft.

De voet buigt dus naar binnen en lijkt op een sikkel. De sikkelhouding houdt zichzelf ook bijna altijd vanzelf in evenwicht tijdens de groei. Niettemin moet de voet regelmatig worden onderzocht door de verantwoordelijke arts.

Als deze verkeerde positie van de voet aanhoudt, kan dit leiden tot onzekerheid bij het lopen. De spitse voet, hielvoet en horrelvoet zijn voetafwijkingen die zijn ontstaan ​​als gevolg van ontwikkelingsstoornissen in de baarmoeder. De oorzaken kunnen verschillen en variëren van neurologische ontwikkelingsstoornissen tot mechanische invloed op het ongeboren kind.

De klompvoet is een relatief veel voorkomende aandoening. De voet is naar beneden en naar binnen gebogen en komt vaak aan beide zijden voor. Klompvoet is niet een simpele voetafwijking, maar eerder misvormingen van de gewrichten en benige veranderingen.

Daarom wordt het vaak gedetecteerd door ultrageluid gedurende zwangerschap. Aangezien er ernstige bewegingsbeperkingen zijn als deze niet worden behandeld, moet de therapie zo snel mogelijk na de geboorte worden gestart. Operaties zijn niet altijd nodig.

De behandeling bestaat voornamelijk uit het aanbrengen van een panty gips cast, die elke week wordt vervangen. In het geval van de spitsvoet en de hielvoet kunnen ook drukbelastingen in de baarmoeder de oorzaak zijn, maar vaker de voet of lagere been is misvormd. Bij de spitse voet is de voet duidelijk overbelast en raakt de hiel nauwelijks tijdens het lopen.

Bij de hielvoet wordt de voet sterk naar boven gestrekt zodat de punt van de voet bijna het scheenbeen raakt. Beide misstanden kunnen tot aanzienlijke pijn, verkeerde lichaamshouding, looponzekerheid en schade aan de wervelkolom. Als de malposities niet vanzelf verdwijnen, behandeling met een gips cast kan hier ook worden uitgevoerd.