Ulnaris ontvoering is een abductie van de vingers of hand naar de ellepijp en dus het tegenovergestelde van radiale abductie naar de ellepijp. Radiaal en ulnair ontvoering optreden in het proximale pols en worden gerealiseerd door verschillende handspieren. Ulnar ontvoering pijn is bijvoorbeeld aanwezig in laesies van de ulnaire schijf.
Wat is een ulnaire ontvoering?
Ulnaire abductie is een spreiding van de vingers of hand naar de ellepijp, en dus het tegenovergestelde van radiale abductie naar de ellepijp. Gewrichten zijn beweegbare gewrichten van botten Ze geven menselijke ledematen hun brede bewegingsbereik. Gewrichten zijn in staat tot verschillende soorten bewegingen in verschillende mate, afhankelijk van hun locatie. Vier van de belangrijkste soorten beweging zijn flexie, extensie, abductie en adductie Extensie komt overeen met een actieve of passieve extensiebeweging. Flexie is het tegenovergestelde van dit type beweging. Het verwijst naar de actieve of passieve flexie van ledematen in een bepaald gewricht. Adductie treedt op wanneer een lichaamsdeel lateraal naar het lichaam of de respectievelijke ledematen wordt bewogen. Het vindt plaats op het frontale vlak en leidt gewoonlijk naar de lengteas van ledematen. Daarentegen beweegt een extremiteit tijdens abductie weg van de lengteas. Abductie komt dus overeen met het lateraal spreiden of wegleiden van een ledemaat vanuit het midden van het lichaam. Ontvoering en adductie hebben voornamelijk betrekking op de gewrichten van de vingers en hand. In deze context verstaat de geneeskunde ulnaire abductie als een abductie van de hand of vingers in de richting van de ellepijp, die in het medische taalgebruik ook ellepijp wordt genoemd. Daarentegen wordt abductie in de richting van de straal radiale abductie genoemd.
Functie en doel
Ulnaire ontvoering wordt uitgevoerd in de pols In engere zin verstaat de geneeskunde hiermee de proximale en distale gewrichten van de carpus. Het proximale carpale gewricht komt overeen met een scharnierende verbinding tussen de distale radius en het proximale carpale bot. Het driehoekige bot, schippersbotje bot en halvemaansbeentje make-up deze carpaal botten Samen met een tussenliggende articulaire schijf van het distale radius-ellepijpgewricht, deze botten vormen het proximale carpale gewricht. De gezamenlijke capsule van het gebied wordt gestabiliseerd door ligamenten. Functioneel gezien is het proximale carpale gewricht een eiergewricht met twee bewegingsgraden. Naast flexie is het in staat tot extensie. In verband met flexie dient in het bijzonder de palmaire flexie van de hand of vingers in de richting van de palm te worden genoemd, die tot 80 graden kan optreden. In de context van extensie moet daarentegen de dorsale extensie van de hand en vingers in de richting van het dorsale gedeelte van de hand worden benadrukt, wat tot 70 graden is. Als ontvoeringsbewegingen, het proximale pols voert radiale abductie uit naar de radius en ulnaire abductie naar de ellepijp. Abductie naar de straal vindt plaats tot 20 graden. Ulnaire ontvoering is ongeveer 40 graden. Het distale carpale gewricht is samengesteld uit de afzonderlijke gewrichten van twee aangrenzende botten. Door zijn gebogen vorm en sterke ligamenten is het distale carpale gewricht significant statischer en onbuigzamer dan het proximale. Het is daarom beperkt in zijn bewegingsvermogen, maar vormt samen met het proximale carpale gewricht een functionele eenheid. De abductiebewegingen van de hand en vingers komen naar het proximale gewricht in de distributie van het werk in deze eenheid. Ulnaire abductie in het gewricht wordt uitgevoerd door de drie spieren extensor carpi ulnaris, flexor carpi ulnaris en extensor digiti minimi. Deze spieren komen overeen met de ulnaire handbuiger, ulnaire handextensor en kleine vinger extensie.
Ziekten en klachten
. pijn treedt op tijdens ulnaire abductie, dit fenomeen kan verschillende oorzaken hebben. Een van de meest voorkomende oorzaken is een laesie van de ellepijpschijf. Deze anatomische structuur bevindt zich tussen de proximale carpale rij en de ellepijp. Bij jonge mensen zijn laesies van deze structuur meestal te wijten aan overmatig gebruik dat een scheur in de structuur heeft veroorzaakt. Bij ouderen daarentegen kunnen degeneratieve verschijnselen aanwezig zijn in de ellepijpschijf, waardoor de structuur gaat rafelen. Lijders aan een dergelijke laesie ervaren meestal meer of minder ernstig pijn De pijn bereikt een hoogtepunt tijdens ulnaire abductie van de hand of vingers. Af en toe gaan de pijnsymptomen gepaard met een krakend gevoel of zwelling. De diagnose van een laesie in de ulnaire schijf wordt gesteld door middel van MRI. De behandeling is ontstekingsremmend drugs als de oorzaak degeneratief is. De pols is geïmmobiliseerd en gekoeld. Bij jongere personen kan de traan worden gehecht. Arthroscopische verwijdering van de ulnaire schijf is ook een optie. Pijn tijdens ulnaire abductie van de vingers of hand kan ook het gevolg zijn van spieraandoeningen van de drie betrokken spieren. Dergelijke ziekten kunnen bijvoorbeeld zijn ontsteking van de pees schede. artrose in de proximale pols kan ook een mogelijke oorzaak zijn. Artritis pijn is in het begin van de ziekte afhankelijk van de belasting, maar breidt zich later uit tot rustperiodes. Naarmate de ziekte voortschrijdt, is het mogelijk dat de pols niet meer volledig bruikbaar is, zodat bijvoorbeeld ulnaire abductie slechts in beperkte mate of helemaal niet kan worden uitgevoerd. Het onvermogen om een ulnaire abductie uit te voeren kan echter net zo goed te wijten zijn aan verlamming van de betrokken spieren. Een dergelijke verlamming is denkbaar in de context van perifere en centraal zenuwstelselaandoeningen en gaat meestal gepaard met meer of minder ernstige sensorische stoornissen van het getroffen gebied. In het geval van aandoeningen van het centrale zenuwstelsel of perifere zenuw is verduidelijking door middel van beeldvorming vereist, bijvoorbeeld door middel van MRI van de hoofd en ruggengraat en door beeldvorming van de aangedane hand.
