Perazine: effecten, gebruik en risico's

Perazine is een eerste generatie neurolepticum met gemiddelde potentie. Het wordt gebruikt om psychotische syndromen te behandelen. In aanvulling op schizofrenie, psychose, Angst stoornissen, wanen en persoonlijkheidsstoornissen worden behandeld met het medicijn. Perazine heeft een kalmerend en antipsychotisch effect door remming van bepaalde neurotransmitters in de centrale zenuwstelsel in hun actie. Het gebruik en de dosering van het medicijn moeten worden besproken met de behandelende arts en moeten op de patiënt worden afgestemd. Bij gebruik zijn bepaalde bijwerkingen mogelijk, zoals hartritmestoornissen, droog monden Parkinson-achtige symptomen.

Wat is perazine?

Perazine is een medicijn dat op de markt wordt gebracht onder de handelsnaam Taxilan. Het behoort tot de groep van drugs fenothiazines genoemd. Fenothiazines zijn stoffen die slecht oplosbaar zijn in water​ Ze worden niet alleen gebruikt als drugs maar ook als insecticiden or kleurstoffen​ Farmacologisch actieve fenothiazinen lijken qua chemische structuur sterk op de eerste ontdekte neuroleptica, chloorpromazine​ Perazine is een matig krachtig neurolepticum en kwam in de jaren zestig op de markt. Het actieve ingrediënt is verkrijgbaar in verschillende doseringen. Andere ingrediënten in het medicijn zijn cellulose, copovidon, natrium zout, magnesium en ijzer.

Farmacologische werking

neuroleptica hebben kalmerend en antipsychotische effecten op het menselijk organisme. Ze kunnen worden onderverdeeld in termen van hun generatie en potentie. Perazine, zoals melperone of zuclopentixol, behoort tot de mid-potente neuroleptica van de 1e generatie. Psychotische toestanden kunnen voornamelijk worden toegeschreven aan de werkingsmechanismen van bepaalde neurotransmitters in de hersenen​ Daarom is het medicijn ook effectief in het midden zenuwstelsel​ Perazine is een zogenaamd dopamine antagonist. Het bindt zich aan de receptor voor dopamine in de hersenen en voorkomt zo dat dopamine wordt gedokt. Als resultaat is de werking van dopamine wordt geremd. Daarom beïnvloedt het medicijn het effect van de neurotransmitter op de menselijke psyche. Door dopamine te remmen, wordt de signaaloverdracht naar zenuwuiteinden beperkt. Hierdoor nemen gevoelens als spanning, angst en rusteloosheid af. Tegelijkertijd, hallucinaties en waanideeën zijn beperkt.

Medische toepassing en gebruik

Perazine wordt in de geneeskunde gebruikt om acute psychotische syndromen te behandelen. Het vindt dus toepassing bij waanvoorstellingen, egostoornissen en hallucinaties​ Andere indicaties van het medicijn zijn het zogenaamde catatonische syndroom, evenals exogene en endogene psychosen. Catatonisch syndroom is een psychomotorisch syndroom dat kan optreden in verband met psychische aandoeningen zoals Depressie or schizofrenie​ Gedrags-, emotionele en motorische symptomen zijn kenmerkend. Andere indicaties zijn onder meer manische stoornissen en agitatie, zoals ernstige agressiviteit. Perazine moet altijd worden ingenomen zoals voorgeschreven door de behandelende arts. Dosis aanpassing op eigen kan leiden op ongewenste risico's en bijwerkingen en moet daarom worden vermeden. De vorm van administratie, de duur van het gebruik en de dosering dienen op de patiënt en diens ziektelast te worden afgestemd. Perazine heeft een antipsychotisch effect dat in sommige gevallen pas na één tot drie weken gebruik zijn maximum bereikt. Daarentegen begint het depressieve effect op de psychomotorische functie onmiddellijk. Sterk fluctuerende doseringen moeten worden vermeden. Vooral na langdurig gebruik mag het medicijn niet abrupt worden stopgezet.

Risico's en bijwerkingen

Mensen die allergisch zijn voor perazine, mogen het medicijn niet gebruiken. Bovendien mag het medicijn niet worden voorgeschreven als de patiënt lijdt aan ernstige schade aan de bloed cellen of beenmerg​ Onder bepaalde ziektetoestanden zoals pre-beschadiging van de hart-, een glaucoma, erge, ernstige lever ziekte, vergroting van de prostaat, vernauwing van de maaguitgang en andere, het medicijn kan in principe worden ingenomen. In deze gevallen is echter bijzondere voorzichtigheid geboden. Tijdens het gebruik van Perazine kunnen bepaalde bijwerkingen optreden. Veel voorkomende negatieve effecten zijn onder meer verdoving, aanscherping van de tong of faryngeale spieren, verdraaien van de ogen en kaakspierspasmen. Verder Parkinson-syndroom kan optreden.Dit wordt gekenmerkt door stijfheid, gebrek aan beweging en tremor​ Als dat laatste het geval is, is de dosis van het medicijn moet worden verminderd. Vooral aan het begin van de behandeling valt er een druppel binnen bloed druk kan worden waargenomen. Het medicijn mag daarom niet worden toegediend als de basislijndruk ernstig wordt verlaagd. In sommige gevallen zijn wijzigingen in het bloed telling kan ook worden waargenomen. Droog mond, gewichtsverlies, zweten, verhoogde dorst en veranderingen in de intraoculaire druk kunnen mogelijke gevolgen zijn, vooral bij hoge doses. Andere bijwerkingen zoals slaapstoornissen, algemene rusteloosheid, veranderde zin in seks, ademhaling moeilijkheden en hartritmestoornissen komen vrij zelden voor. Zeer zelden kan behandeling met perazine dit doen leiden tot het levensbedreigende maligne neuroleptische syndroom. De meeste bijwerkingen kunnen echter worden vermeden door een dosering die op de patiënt is afgestemd en met de arts is besproken. Het medicijn mag niet worden toegediend aan kinderen jonger dan 16 jaar. Perazine mag verder niet worden ingenomen in het eerste trimester van zwangerschap of tijdens het geven van borstvoeding.