Introductie
Onze wervelkolom wordt tijdens ons leven elke dag aan grote belasting blootgesteld. Vooral in een dagelijkse routine die wordt gekenmerkt door sedentaire activiteiten en weinig lichaamsbeweging, leidt dit tot aandoeningen van de wervelkolom, zoals een hernia (prolaps). Onze wervelkolom bestaat uit 24 vrije wervels (de resterende 8 tot 10 zijn versmolten om het onbeweeglijke te vormen heiligbeen en stuitbeen), evenals 23 tussenwervelschijven.
Deze laatste bestaan op hun beurt uit een geleiachtige kern met een hoog watergehalte, die in vorm wordt gehouden door een vezelige ring. In combinatie met de benige wervels resulteert dit in een hoge mobiliteit. Bij een hernia scheurt de fibreuze ring, waardoor delen van de gelatineuze kern de wervelkanaal en de zenuwwortels irriteren of druk uitoefenen op verschillende zenuwstructuren, zoals het ruggenmerg zenuwen of de spinal cord.
Ook als dit in veel gevallen niet wordt opgemerkt door de patiënt en dus geen gevolgen voor hem heeft, kan een hernia toch diverse klachten veroorzaken, vooral pijn. Om deze te behandelen zijn er twee basistherapie-opties beschikbaar: Afhankelijk van de omvang van de verzakking en de keuze van de therapie kan de ziekte in de komende maanden tot jaren verschillende kuren doorlopen. - de conservatieve therapie
- En
- De operatie
Ontwikkeling van de symptomen en gevolgen van een hernia
Hoewel hernia's ernstig ongemak kunnen veroorzaken, blijft meer dan de helft van alle hernia's zonder gevolgen voor de getroffen persoon en worden ze, of helemaal niet, alleen als een willekeurige bevinding gedetecteerd. De ziekte wordt echter merkbaar wanneer de geleiachtige kern van de schijf druk begint uit te oefenen op zenuwvezels. Afhankelijk van de aangedane zenuw manifesteert dit zich dan als pijn in verschillende delen van het lichaam.
Voor veel patiënten is dit in eerste instantie puur terug pijn. De pijn verschijnt meestal heel plotseling, maar kan ook geleidelijk ontstaan. Na deze acute fase van schijfverzakking kan de pijn significant toenemen zonder adequate behandeling.
Jonge patiënten wisselen dan vaak af tussen symptoomvrije intervallen en pijnlijke fasen. Oudere patiënten daarentegen hebben de neiging om de symptomen te chroniseren, zodat ze permanent pijn lijden, wat tot verdere gevolgen kan leiden. Naast het pure pijn in de rug, deze kunnen uitstralen naar andere delen van het lichaam als de hernia de corresponderende zenuwvezels duwt.
Deze lichaamsdelen zijn zeer specifiek voor de hoogte waarop de hernia optreedt. Ter hoogte van de lumbale wervelkolom treedt bijvoorbeeld ongemak op in de benen, terwijl het ter hoogte van de cervicale wervelkolom vooral in de armen voorkomt. Deze klachten zijn voornamelijk sensorische stoornissen (tintelingen op de huid) en gevoelloosheid door de hernia, maar ook verlamming. Dit leidt meestal ook tot verdere gevolgen.
