Behandeling | Peroneus parese - hulp van fysiotherapie

Behandeling

Bij de behandeling van peroneale parese houdt de therapeut altijd rekening met de volledige statische elektriciteit van de patiënt voorwaarde. Als gevolg van de compenserende beweging bij peroneale parese, kan de patiënt een verkeerde rotatie in het bekkengebied vertonen of aanzienlijk meer spanning uitoefenen op één kant van het lichaam. Deze verkeerde positie wordt verbeterd door geschikte mobilisatie- en weke delen technieken.

Verder is het geheel been het spierstelsel moet worden versterkt. PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) -griptechnieken zijn hiervoor zeer geschikt, omdat op deze manier de activiteit van de voethefferspieren kan worden vergroot. Als er een aandoening is in de lumbale wervelkolom die de oorzaak is peroneale zenuw om bekneld te raken, moet dit gebied worden behandeld met specifieke fysiotherapie.

Dit houdt in dat de druk op de zenuwen door tractie (trekken). Het gebied moet ook worden gemobiliseerd om te verbeteren bloed circulatie en mobiliteit in de segmenten. Spiegeltherapie en stimulatie van de peroneale zenuw door verschillende stimuli zijn ook geschikt voor peroneale parese.

Oefeningen

Actieve oefeningen met de voet zijn bijzonder geschikt als oefeningen voor peroneale parese.

• De patiënt probeert de voet zo vaak mogelijk actief op te tillen. Als directe controle niet mogelijk is, kan de patiënt een irritatie bereiken van de zenuw die de aangedane voet voedt door zich simpelweg het optrekken voor te stellen.
• Daarnaast is het belangrijk om de patiënt te wijzen op een goed looppatroon, dat hij in zijn dagelijks leven steeds weer kan beheersen en verbeteren.

  De patiënt kan ook het stijgen en dalen op een box oefenen, vooral met stabilisatie van de getroffene been, op trappen in zijn eigen huis, op voorwaarde dat hij zichzelf kan beveiligen.

• Algemene versterkingsoefeningen zoals viervoeter, zijsteun, handsteun, onderarm ondersteuning versterken van de gehele rompmusculatuur. Balance en coördinatie zijn ook opgeleid.
• Oefeningen van PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) zijn ook zeer effectief bij neurologische aandoeningen zoals peroneale parese. De concentratie op bewegingspatronen van het bekken (bekkenpatronen) helpt de spiertonus te verbeteren. Versterkende oefeningen van het spel en ondersteuning been fase zorgen voor versterkte spieractiviteit.
• Bovendien moet de patiënt in het algemeen de gehele beenspieren trainen. Lunges, kniebuigingen, been perszijn ontvoerder / adductoren hiervoor geschikt. Oefeningen op oneffen oppervlakken zoals knikkende kussens, tollen, grote matten, knikplanken zijn vooral belangrijk om te trainen evenwicht en stimuleer de zenuwstelsel.