Introductie
Bij parodontale behandeling is de eerste stap het vrijmaken van de tandvlees en parodontaal apparaat van ontstekingsprocessen. Het beloop en de intensiteit van parodontale therapie, zoals bij de meeste tandheelkundige behandelingen, hangt in grote mate af van het begin voorwaarde. Daarom moet de tandarts bij de behandeling van parodontose eerst een idee krijgen van de ernst en omvang van de ziekte.
Hij kan dit met vrij eenvoudige middelen doen. Eerst zal hij het voorwaarde van de tandvlees (gingiva) met het blote oog, want ontsteking van het tandvlees veroorzaakt snel zichtbare verkleuring. Eenmaal rooskleurig, licht van kleur tandvlees met normaal bloed het aanbod wordt steeds donkerder en lijkt zelfs met het blote oog te worden aangetast.
Het is ook handig om de diepte van de tandvleeszakjes te beoordelen. Hiervoor steekt hij een smalle sonde langs de tand in de holtes. De zogenaamde PSI (Periodontal Screening Index) vormt de gemiddelde waarde van de pocketdiepten van elke sectie van de tandstelsel.
Een veel nauwkeurigere methode is de volledige detectie van alle gingivazakken, hiervoor verzamelt de tandarts drie waarden per tand. Daarna een Röntgenstraal Er wordt meestal een overzichtsbeeld (OPG) gemaakt, waarmee het bot nauwkeurig kan worden beoordeeld voorwaarde en daarmee de evaluatie van het verdere verloop van de behandeling. Bovendien moet tijdens de diagnose een microbiële test worden uitgevoerd om het exacte kiemgetal te bepalen.
Tijdens deze test worden absorberende papierpennen in de tandvleeszakken tussen het tandvlees en de tandsubstantie gestoken en vervolgens onderzocht op kiemen in het laboratorium. Parodontale behandeling is onderverdeeld in drie fasen. De diagnostiek, de hygiëne en de behandelfase.
Na de hierboven beschreven diagnostische fase volgt zowel de hygiënefase als de eigenlijke parodontale behandeling. Tijdens de hygiënefase wordt het geheel tandstelsel wordt professioneel gereinigd met behulp van zogenaamde curettes (professionele gebitsreiniging, PCR). Deze curettes zijn steriliseerbare handinstrumenten, die aan de uiteinden onder een specifieke hoek worden geslepen, zodat ze dicht langs de tand kunnen worden geleid en het verwijderen van harde en zachte gedenkplaat.
Tijdens de hygiënefase allemaal gedenkplaat boven de tandvleesrand (supragingivaal) wordt verwijderd. Bovendien opgelost schaal wordt ook verwijderd. Om effectief te verwijderen gedenkplaat onder de tandvleeslijn, een zogenaamde gesloten curettage kan worden uitgevoerd onder plaatselijke verdoving.
Bij deze behandelingsmaatregel wordt het verdovingsmiddel in het tandvlees gebracht in het gebied van de te behandelen pockets. Daarna kan professionele gebitsreiniging in de diepte worden uitgevoerd. Daarnaast omvat de parodontale behandeling training in mondhygiëne, waarbij de patiënt een effectieve, tandvleesbesparende tandenpoetstechniek leert en de omgang met tandzijde en / of interdentale ruimteborstels.
Alleen de volledige reiniging van de interdentale ruimtes (lat. Interdentale ruimtes) kan de resultaten van parodontale behandelingen op lange termijn garanderen. Dit feit kan worden verklaard door het feit dat de borstelharen van een gewone tandenborstel niet in de diepste groeven van de interdentale ruimtes kunnen doordringen.
Dit probleem wordt versterkt in gevallen van ernstige uitlijning van de tanden. Zelfs bij patiënten die een orthodontische behandeling ondergaan en vast dragen bretels, interdentale ragers zijn onmisbaar voor dagelijks mondhygiëne. Het gebruik van kleine zandstralers is mogelijk, maar is nu nogal controversieel, omdat de zanddeeltjes de tandsubstantie lijken aan te tasten en zo nieuwe vuilzakken creëren.
Alleen al tijdens deze hygiënefase kan de conditie van het tandvlees en het parodontium enorm worden verbeterd. Hun succes hangt echter niet alleen af van een bekwaam tandheelkundig team, maar vooral van de medewerking van de patiënt. Als de parodontitis al verder gevorderd is, wordt uw parodontale behandeling gevolgd door de gesloten behandelfase.
Tijdens deze fase wordt de tandplak onder de tandvleesrand (subgingivaal) verwijderd. Naast de curettes die worden gebruikt in de hygiënefase, sound- en ultrageluidBediende handinstrumenten worden nu ook gebruikt om vastzittende concrementen los te maken. Het tandvlees en het parodontium krijgen dan een genezingsperiode van één tot twee weken, waarin de pocketdiepte kan worden verkleind. Bij een controleafspraak na de parodontose zal de behandelend tandarts de pocketdiepten opnieuw onderzoeken en vergelijken.
Op deze manier is het mogelijk om de effectiviteit van de tot dusver uitgevoerde therapiemaatregelen te evalueren. In het geval van een onmerkbare verbetering of zeer diepe initiële pockets (meestal beginnend vanaf een diepte van 7 mm), is het vaak nodig om een open behandelstrategie te kiezen voor parodontale behandeling. Bij deze open procedure worden de tandvleeszakjes operatief geopend met een scalpel en kan de tandarts de subgingivaal gelegen plaque onder visuele controle verwijderen.
Reeds opgetreden botdefecten kunnen tijdens deze procedure worden gevuld met botvervangend materiaal. Het nadeel van een open parodontale behandeling is echter de verlengde genezingstijd, omdat de chirurgische incisies altijd trauma voor het gepenetreerde weefsel betekenen. Parodontale behandeling met laser is ondertussen een nuttige aanvulling op de oude, bewezen therapievormen.
Met behulp van deze nieuwe methode kunnen de zieke gebieden van de parodontaal apparaat kan bijzonder zacht en voorzichtig worden behandeld. Het unieke voordeel van parodontale behandeling met laser is het feit dat het speciale laserlicht geschikt is om effectief te doden bacteriën. De meerderheid van de patiënten meldt ook dat het aanbrengen van de laser absoluut pijnloos is.
Voordat de laser kan worden gebruikt, moeten de aangetaste gebieden echter nog worden gereinigd met curettes om voedselresten en tandplak te verwijderen. Pas dan wordt een dunne lasersonde tussen het tandvlees en de tandsubstantie ingebracht en naar de onderkant van de tandvleeszak bevolkt door kiemen. Door het uitzenden van laserlicht wordt de parodontose op gang gebracht bacteriën in de tandvleeszak kan worden geëlimineerd.
Parodontale behandeling met laser moet daarom in de regel worden beschouwd als een aanvullende therapie op normaal curettage. Er zijn echter gevallen waarin het gebruik van laser absoluut noodzakelijk lijkt voor het behoud van tanden. De reden hiervoor is dat verschillende anatomische condities of het beloop van een ziekte het bijna onmogelijk maken om professionele gebitsreiniging op een optimale manier uit te voeren.
De parodontale behandeling met laser moet daarom worden uitgevoerd door tanden met meerdere of gebogen wortels (vooral in het posterieure gebied) Slecht zichtbare en / of zeer diepe tandvleeszakken Patiënten die lijden aan regelmatig terugkerende parodontose Massale ontstekingsprocessen Bewijs van bijzonder agressieve bacteriestammen Parodontaal behandeling met laser kan het succes van de behandeling in deze speciale gevallen verzekeren en de kans op herhaling enorm verkleinen. Bovendien laat de dagelijkse klinische praktijk duidelijk zien dat het aantal tanden dat kan worden geconserveerd veel hoger is met laserparodontale behandeling. De kosten van parodontale behandeling met laser zijn voornamelijk afhankelijk van de benodigde tijd, het aantal aangetaste tanden en de diepte van de tandvleeszakjes. Aangezien het nog steeds een puur privé-dienst is, kan de patiënt rekenen op ongeveer 10 tot 25 euro per te behandelen tand.
- Tanden met meerdere of gebogen wortels (vooral in het posterieure gebied)
- Slecht zichtbare en / of zeer diepe tandvleeszakken
- Patiënten die lijden aan parodontitis die regelmatig terugkeert
- Enorme ontstekingsprocessen
- Detectie van bijzonder agressieve bacteriestammen
