Werking
Gedurende schildklier operatie, wordt de patiënt altijd ondergebracht narcose, ongeacht of alleen de knobbel of hele delen zijn verwijderd. Nauwkeurig werken is ook hier van het grootste belang. Om het operatiegebied te bereiken, wordt de incisie gemaakt over de nek op halve lengte.
Om latere cosmetische redenen wordt vaak een incisie in een huidplooi gebruikt. Door deze lokalisatie is het litteken na volledige genezing vaak nauwelijks zichtbaar. De bovenste huidlaag wordt gevolgd door de onderste lagen, de bindweefsel en nek spieren.
De schildklier rust op de strottehoofd en moet nu voorzichtig worden verwijderd. Vanwege de goede vasculaire toevoer waarmee het orgaan is uitgerust, moet de chirurg op elk moment een bloeding verwachten en daarop voorbereid zijn door hemostatische maatregelen. Speciale complicaties kunnen optreden tijdens een schildklieroperatie.
In de regel is de strottehoofd of de luchtpijp is niet gewond, aangezien dit een zeer ruwe behandeling vereist. Er moet speciale aandacht worden besteed aan de bijschildklieren, inclusief epitheliale bloedlichaampjes. Deze zijn in paren gerangschikt boven elkaar, achter elke schildklierkwab en zijn belangrijk voor calcium metabolisme.
Ze produceren parathormoon, waardoor de calcium niveau in de bloed Omdat de epitheliale bloedlichaampjes erg klein zijn, bestaat het risico dat ze ook worden verwijderd. Als er niet genoeg weefsel achterblijft in het operatiegebied, is er een andere optie voor conservering.
In dit geval worden de bijschildklieren verplaatst naar de arm en verbonden met het vasculaire systeem, zodat de calcium evenwicht kan blijven worden gereguleerd. Naast deze kleinste organen moet rekening worden gehouden met de larynx terugkerende zenuw. In zijn loop passeert het de schildklier en bereikt uiteindelijk de strottehoofd, gelegen aan de zijkant van de luchtpijp.
Daar is het verantwoordelijk voor de zenuwtoevoer van bijna alle larynxspieren, wat het enorme belang ervan aantoont. Schade aan de larynx terugkerende zenuw kan tot blijvende schade leiden. Dit kan zich uiten in de vorm van permanent heesheid of kortademigheid.
Schade aan beide zijden is problematisch. Omdat zowel de spieren van het strottenhoofd als de stembanden niet meer kunnen worden bewogen, wordt het openen van de glottis onmogelijk - de patiënt dreigt te stikken.
