Proximaal radioulnair gewricht | Het ellebooggewricht

Proximaal radioulnair gewricht

In het proximale radioulnaire gewricht (Articulatio radioulnaris proximalis), de rand van het radiale hoofd (Circumferentia articularis radii) en de corresponderende inkeping aan de binnenkant van de ellepijp (Incisura radialis ulnae) zijn op een gearticuleerde manier met elkaar verbonden. Ze vormen een wielverbinding die rotatie rond de lengteas van de botten​ Dit gewricht speelt dus een grote rol bij de draai- en rotatiebewegingen van de hand.

Gewrichtscapsule en riemvergrendeling

De gewone grote gezamenlijke capsule omvat alle drie gedeeltelijk gewrichten en combineert ze dus functioneel in het ellebooggewricht. De gezamenlijke capsule is aan alle drie gehecht botten betrokken, dwz de bovenarm, straal en ellepijp. In het gebied tussen het ringband (uitleg volgt) en de nek van de radiaal hoofd gezamenlijke capsule vormt een uitstulping, de zogenaamde recessus sacciformis.

Deze overmaat aan capsuleweefsel dient als een reservevouw en wordt gebruikt wanneer de onderarm volledig in één richting gedraaid. De humeroulnar en humeroradial gewrichten hebben sterke ligamentverbindingen (collaterale ligamenten) die lateraal tegen het gewrichtskapsel liggen. Deze ligamenten (ligamentum collaterale ulnare en ligamentum collaterale radiale) lopen in sterke, waaiervormige banen, zodat ze het gewricht zijdelings ondersteunen in elke positie: het ringband (Ligamentum anulare radii) vindt zijn oorsprong bij de ellepijp, beweegt rond de hoofd van de straal, en keert dan terug naar de ellepijp.

Op deze manier wordt het proximale radioulnaire gewricht vastgezet.

  • De Lig. collaterale ulnare strekt zich uit van het botuitsteeksel boven de centrale humerus (Epicondylus medialis humeri) tot de gewrichtsbevestiging van de bovenarm bij de ellepijp (Incisura trochlearis)
  • De Lig. collaterale radiale is afkomstig van het benige uitsteeksel boven de laterale opperarmbeen (Epicondylus lateralis humeri) en gaat dan in de ringband.

Bursa-zakjes

Bursa-zakjes zijn met vloeistof gevulde, capsuleachtige, afgebakende holtes die buiten de gewrichtsruimte liggen en sterke mechanische spanning opvangen. Bursae zijn ofwel aangeboren of verworven (reactieve bursae). Afhankelijk van de mechanische belasting ontwikkelt elke persoon op verschillende plaatsen bursae van verschillende grootte.

Vanwege deze hoge individuele variabiliteit is het niet mogelijk om een ​​exact cijfer te geven voor de bursae van het ellebooggewricht​ De grootste slijmbeurs in het ellebooggewricht heet bursa subcutanea olecrani. Het ligt tussen het bovenste uiteinde van de ellepijp en de huid. Hoge mechanische belasting of een open wond kan leiden tot bursitis.