Vergelijkbaar met de veel vaker voorkomende Adductor-stam, is de ontvoerderstam een van de typische sportverwondingen Onder abductoren vallen alle spieren van het lichaam die een beweging uitvoeren weg van het lichaam (lat. Abducere = wegleiden).
Bijvoorbeeld de kleine en middelste gluteus medius / minimus-spieren en de spieren aan de buitenkant van de been oorzaak ontvoering van de been weg van het lichaam. Door overbelasting of schokkerige, ongewone bewegingen kunnen deze spieren overbelast raken. Een belangrijk criterium voor een verrekte spier is echter de integriteit van de individuele spiervezels (in tegenstelling tot een gescheurde spiervezels), waardoor de verrekte spier sneller kan genezen, maar niet per se minder pijnlijk maakt.
Oorzaken
Spanningen worden vaak waargenomen na plotselinge, zeer brede, buitensporige of zelfs ongecoördineerde bewegingen. De reden voor spieren pijn zijn kleine verwondingen aan de spiervezels, die veroorzaken bloed bloeden uit het kleinste bloed schepen (haarvaten) in het omliggende weefsel. Afhankelijk van de hoeveelheid kan dit dan leiden tot een hematoom. Het is niet ongebruikelijk dat een abductor-spanning optreedt tijdens sportactiviteiten (sprinten, voetbal, tennis Gunstige factoren zijn onvoldoende of zelfs ontbrekende warming-up, een algemene overbelasting van het spierstelsel of ook overstrekking bij snel veranderende bewegingen.
Symptomen
Een vervorming van de abductorspieren wordt meestal zeer acuut gevoeld na de triggergebeurtenis met trekken pijn, die afhankelijk van de ernst matig tot zeer ernstig kan zijn. Slechts een korte tijd later wordt het getroffen gebied gezwollen, wat bijna altijd gepaard gaat met oververhitting van het weefsel: als u uw hand op het aangetaste gebied legt, voelt deze warm, stevig en nogal gespannen aan. Met de juiste behandeling en immobilisatie, de pijn kan na enige tijd verdwijnen of zelfs volledig verdwijnen. Met beweging en overeenkomstige spanning verschijnen ze echter onmiddellijk weer.
Diagnose
De diagnose abductorvervorming wordt meestal klinisch gesteld door palpatie van het spiergebied en de beschrijving van de patiënt van specifieke pijn (anamnese), meestal in combinatie met een duidelijk identificeerbare uitlokkende gebeurtenis. Diagnostische beeldvorming, zoals een MRI-onderzoek, is zelden nodig. Bij het stellen van een diagnose en het uitvoeren van een onderzoek is het belangrijk om een aantal andere verwondingen uit te sluiten die een geheel andere behandeling vereisen (bijv. Artrose in de heup gewricht dat de pijn veroorzaakt; volledige spierbreuk of -scheur; Ultrageluid (echografie) is hiervoor een geschikte onderzoeksmethode. In de meeste gevallen wordt de behandeling aanvankelijk echter zonder verdere maatregelen gedurende enkele dagen uitgevoerd en wordt het beloop van pijn en zwelling waargenomen (conservatieve therapie).
Therapie
In het geval van abductorvervorming (bevestigde diagnose of vermoeden), wordt onmiddellijke initiële afkoeling aanbevolen. Er moet voor worden gezorgd dat het ijs, het koelpakket of iets dergelijks niet rechtstreeks op de huid wordt geplaatst, aangezien dit kan leiden tot hypothermie of zelfs bevriezing. In het verdere verloop van de behandeling dient de aangetaste spier gedurende relatief lange tijd zoveel mogelijk gespaard of zelfs volledig geïmmobiliseerd te worden.
Elke zware belasting, vooral over de beweging die de spanning veroorzaakte, moet worden vermeden. Net als bij lichte spierpijn, kunnen lichte, zachte bewegingen de zwelling van de spieren en het omliggende weefsel helpen verminderen en zo pijn verlichten. Om de zwelling te ondersteunen, wordt ook aanbevolen om de aangetaste spiergroepen op te tillen of samen te drukken. Een medisch onderzoek is vooral nuttig als een ander letsel wordt vermoed (uitsluitingsprocedure) of als bestaande ernstige pijn gedurende een lange periode met constante intensiteit wordt waargenomen. Bij lichte belasting is een medisch onderzoek meestal niet nodig.
