MRT van de thoracale wervelkolom
Als de symptomen van de klachten van een patiënt niet precies kunnen worden gelokaliseerd, wordt een MRI-onderzoek uitgevoerd de thoracale wervelkolom kan ook worden aangegeven. Het principe is hetzelfde als bij het MRI-onderzoek van de cervicale wervelkolom. Om te onderzoeken de thoracale wervelkolommoet de patiënt het bovenlichaam in ieder geval volledig uitkleden en alle metaalhoudende voorwerpen verwijderen.
Patiënten met een pacemaker mogen over het algemeen geen MRI-onderzoek ondergaan! De patiënt ligt op een mobiele bank die voor het onderzoek in de buis wordt geschoven. Een veel voorkomende indicatie voor een MRI-onderzoek van de thoracale wervelkolom is het vermoeden van een hernia.
Hoewel een hernia in de thoracale wervelkolom vrij zeldzaam is (een groot deel van de hernia bevindt zich in de lumbale wervelkolom), moet dit worden uitgesloten in geval van ernstige rug- of pijn op de borst in het overeenkomstige gebied. De spinal cord of tussenwervelschijven, als zacht weefsel, kunnen zeer nauwkeurig worden beoordeeld in een MRI van de thoracale wervelkolom, terwijl de wervellichamen als botstructuren beter worden gevisualiseerd in een conventionele Röntgenstraal of CT. tumoren in de spinal cord gebied hebben vaak vergelijkbare symptomen als een hernia en kunnen ook worden gediagnosticeerd met een nucleair spinonderzoek. Metastasen in de beenmerg (bijv. na borstkanker) kunnen ook worden gevisualiseerd door middel van MRI. Een ontsteking van de tussenwervelschijf ruimte (spondylodiscitis) omdat zacht weefsel ook zichtbaar is in de MRI. Na een whiplash letsel (bijv. door een auto-ongeluk), letsel aan de spinal cord van de thoracale wervelkolom of bloeding in het gebied van de thoracale wervelkolom kan in de MRI worden uitgesloten.
MRI van de cervicale wervelkolom bij multiple sclerose (MS)
Patiënten die lijden aan multiple sclerose (MS) zouden met regelmatige tussenpozen MRI-scans van de cervicale wervelkolom en MRI-scans van de thoracale wervelkolom moeten ontvangen. Multiple sclerose is een chronische ontstekingsziekte van de centrale zenuwstelsel (waaronder de hersenen en ruggenmerg) die de medullaire omhulsels rond de zenuwen. Deze zogenaamde demyeliniserende foci bevinden zich zowel in het ruggenmerg als in de hersenen en kan worden weergegeven in de doorsnedebeelden van de MRI.
Gadolinium-bevattende contrastmedia kunnen worden gebruikt om verse haarden te detecteren. In tegenstelling tot intact weefsel, de bloed-hersenen barrière in het gebied van acute laesies is permeabel voor het contrastmedium, zodat de demyelinisatiehaarden kunnen worden gedetecteerd door MRI. Als een multiple sclerose patiënt lijdt aan verlies van armen of benen of blaas mictieproblemen kunnen de demyelinisatiehaarden in de cervicale of thoracale wervelkolom worden vermoed en kunnen deze worden gevisualiseerd met een MRI-onderzoek.
Om oude MS-foci te onderscheiden van nieuwe, wordt aanbevolen om tijdens het MRI-onderzoek een contrastmiddel toe te dienen. Verschoven schijven (prolapsus nuclei pulposi) in de cervicale wervelkolom zijn een zeldzaamheid, goed voor ongeveer 15% van alle hernia. Enerzijds draagt de cervicale wervelkolom veel minder gewicht dan bijvoorbeeld de lumbale wervelkolom en anderzijds voert hij veel minder krachtige bewegingen uit dan de laatste.
Chronische hernia van de cervicale wervelkolom als gevolg van permanent slechte houding komen vaker voor dan acute hernia, die kunnen worden veroorzaakt door schokkerige hoofd draaien. In een hernia, de binnenste gelatineuze kern (nucleus pulposus) van de tussenwervelschijf (discus intervertebralis) passeert de buitenste vezelige ring (annulus fibrosus). De reden hiervoor kan slijtage of, zeldzamer, letsel zijn.
De zogenaamde spinale zenuwen, die uit het ruggenmerg komen en dus direct aangrenzend zijn, worden geïrriteerd door de opkomende kern van de tussenwervelschijf en de getroffen persoon voelt een sterke, stekende pijn langs de zenuwbanen. In het geval van een hernia in de onderste nek pijn straalt vaak uit in de vingertoppen, aangezien de geïrriteerde zenuw de arm voedt. Gevoelloosheid kan ook optreden.
Als de tussenwervelschijf rechtstreeks op het ruggenmerg drukt, kan zich een transversale symptomatologie ontwikkelen, die relatief dramatisch is in het gebied van de cervicale wervelkolom, aangezien de zenuwbanen die verantwoordelijk zijn voor ademhaling kan worden aangetast. Na ondervraging en lichamelijk of neurologisch onderzoek door de arts moet de diagnose worden bevestigd door beeldvorming. Magnetische resonantiebeeldvorming van de cervicale wervelkolom is hier de voorkeursmethode omdat het weke delen structuren zoals tussenwervelschijven, ruggenmerg of zenuwwortels veel beter weergeeft dan röntgenfoto's of CT.
In de MRI, de hernia van de cervicale wervelkolom kan precies worden gelokaliseerd en de richting waarin de schijf is voortbewogen kan worden bepaald. Het toedienen van een contrastmiddel is meestal niet nodig om een diagnose te stellen of uit te sluiten hernia van de cervicale wervelkolom. Als een hernia van de cervicale wervelkolom alleen oorzaken pijn en bewegingsbeperkingen, maar geen vermindering van kracht of neurologische symptomen, dan dient de behandeling aanvankelijk conservatief te zijn.
Bij de meeste patiënten, na toediening van pijnstillers, ontstekingsremmende en spierverslappende medicijnen, evenals immobilisatie en later fysiotherapie, chirurgische ingreep is niet nodig. Als conservatieve therapie faalt of onmiddellijk in geval van spierzwakte of neurologische symptomen, wordt een operatie uitgevoerd. Eerst wordt het gelekte schijfweefsel operatief verwijderd. Als therapieoptie kan een verstijving van de aangrenzende wervellichamen (spondylodese) of het gebruik van een kunstmatige schijf zijn dan beschikbaar.
Alle artikelen in deze serie:
