Artrolyse een chirurgische ingreep om het volledige bewegingsbereik te herstellen tot een beperkte beweging van groot gewrichten Meestal wordt de procedure op de knie of zelfs uitgevoerd schoudergewricht.
Wat is de procedure?
Artrolyse een chirurgische procedure om het volledige bewegingsbereik te herstellen in gevallen van beperkte beweging van groot gewrichten Meestal wordt de procedure op de knie of zelfs uitgevoerd schoudergewricht Artrolyse, ook wel chirurgische gewrichtsmobilisatie genoemd, is bedoeld om het volledige bewegingsbereik te herstellen gewrichten Dit vereist bepaalde orthopedische chirurgische technieken, die meestal geen zogenaamde brede gewrichtsopening vereisen. In de overgrote meerderheid van de gevallen kan de chirurgische ingreep minimaal invasief zijn. Deze chirurgische techniek gaat gepaard met verschillende voordelen voor patiënten. Als de procedure succesvol is en er geen verdere complicaties worden verwacht, kan de patiënt worden ontslagen op de dag van de minimaal invasieve procedure. Artrolyse hoeft dus niet per se onder volledig intramurale omstandigheden te worden uitgevoerd, maar kan ook poliklinisch worden uitgevoerd. Gewrichtsstoornissen kunnen vele oorzaken hebben, die echter allemaal kunnen worden verholpen door chirurgische gewrichtsmobilisatie. De definities in de medische richtlijnen voor dit type chirurgie schrijven voor dat een chirurg zo min mogelijk kracht moet gebruiken om een gewricht te herstellen en vast te zetten in de juiste uitgangspositie. Het is echter vaak niet mogelijk om enig gebruik van kracht te vermijden wanneer er sprake is van een starre bewegingsbeperking, zoals een kniegewricht.
Functie, effect en doelen
Bewegingsstoornissen van grote gewrichten kunnen acuut of chronisch zijn. De meest voorkomende indicatie voor artrolyse van de kniegewricht betreft ouderen bij wie de beweeglijkheid van een gewricht wordt belemmerd door verklevingen. Na verloop van tijd, deze littekens verklevingen van de bindweefsel van een gewricht zorgen voor een grotere bewegingsbeperking, zodat er op een bepaald punt van immobiliteit een indicatie is voor een operatie. Andere veel voorkomende oorzaken van beperkte gewrichtsbeweging zijn krimp van de gezamenlijke capsule als onderdeel van degeneratieve veranderingen op oudere leeftijd of in osteoporose. In het geval van osteoporoseof botatrofie, moet de chirurg bijzonder voorzichtig zijn om de gewoonlijk zeer zachte botstructuur tijdens artrolyse niet verder te beschadigen. Een ander klinisch beeld dat vooral op hogere leeftijd optreedt, is artrose, die ook de grote gewrichten van het lichaam kunnen aantasten. Tot een zekere milde mate van artroseVeel patiënten ervaren echter helemaal geen ongemak, maar naarmate de ziekte voortschrijdt, kunnen zich zogenaamde osteofyten vormen. Dit zijn botaanhechtingen, overbodige botdelen zonder functie, die het vermogen om een groot gewricht te bewegen permanent in gevaar brengen. Daarom zijn osteofyten ook een typische indicatie voor het uitvoeren van minimaal invasieve gewrichtsmobilisatie. De procedure kan echter ook worden uitgevoerd onder narcose Voor elke artrolyse, allemaal conservatief maatregelen voor gezamenlijke mobilisatie had moeten zijn uitgeput. Uit onderzoeken is echter bekend dat dit niet voor alle patiënten het geval is. Een reden hiervoor is dat de lijdensdruk van veel patiënten chronisch is pijn is zo hoog dat ze er bij hun behandelende arts op aandringen deze behandeling uit te voeren. Veranderingen met littekens of verkorte capsuledelen van een gewricht worden tijdens de procedure verwijderd of gescheiden. In het medische taalgebruik wordt er altijd naar uitgebreide artrolyse verwezen wanneer osteofyten worden verwijderd, naast andere factoren die beweging beperken. De verbetering of het volledig herstel van de beweeglijkheid van een gewricht wordt nog intraoperatief gecontroleerd en indien nodig opnieuw gecorrigeerd. Na een dergelijke operatie worden de nieuw opgerichte structuren in eerste instantie als onstabiel en kwetsbaar beschouwd. Daarom is postoperatieve follow-up van enorm belang. Revalidatie is gericht op stabilisatie op lange termijn en kan enkele maanden in beslag nemen. De behandeling wordt pas als succesvol afgerond beschouwd als een gewricht weer volledig kan worden belast. Dit onbeperkte draagvermogen kan bij veel patiënten echter niet volledig worden hersteld, vooral bij oudere patiënten.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Als de procedure minimaal invasief is onder plaatselijke verdoving, dan wordt de patiënt precies verteld hoe het gewricht tijdens de operatie moet worden bewogen. Dit is zo omdat hyperextensie of flexie tijdens de procedure kan het succes van de operatie ruïneren. Het gebruik van kracht tijdens de operatie, dat volgens de richtlijnen zoveel mogelijk moet worden vermeden, is echter onvermijdelijk bij chronisch overbelaste of overbelaste gewrichtscomponenten of pezen Weken tot maanden na artrolyse kan een minimaal gewicht op een gewricht worden geplaatst. Dit resulteert vaak in de atrofie van de belangrijke gewrichtsstabiliserende spieren. De resulterende gewrichtsinstabiliteit kan bijvoorbeeld een nieuwe operatie vereisen als er maar één verkeerde beweging wordt gemaakt. Alleen gericht fysiotherapie kan overmatige spieratrofie na artrolyse tegengaan. Bovendien klagen veel patiënten over matig tot ernstig pijn na een dergelijke chirurgische gewrichtsmobilisatie, die kan worden veroorzaakt door het interne chirurgische litteken. Daarom voldoende pijn therapie is standaard na een operatie en moet gedurende een voldoende lange periode worden voortgezet om chronische aandoeningen te voorkomen. De term artrolyse werd al in 1944 in de medische terminologie geïntroduceerd door de Duitse chirurg Hackenbroch. Sindsdien is de procedure verder verfijnd en geoptimaliseerd. Artrolyse wordt door leken vaak verward met de zogenaamde artroplastiek. Hoewel artroplastiek de kunstmatige vervanging van delen of een heel gewricht inhoudt, werkt artholyse in al zijn varianten altijd om het gewricht te behouden. Artholyse wordt uitgevoerd door speciaal opgeleide chirurgen of orthopedisten.
