Mogelijke begeleidende symptomen | Pijn aan de linkerkant bij inademing

Mogelijke begeleidende symptomen

Helaas zijn er geen typische begeleidende symptomen voor ademhalingsgerelateerd pijn in de linker thorax. Aangezien deze pijnen, die zelf al een symptoom zijn, kunnen worden veroorzaakt door een aantal verschillende ziekten, zijn andere begeleidende symptomen net zo verschillend als de oorzaken zelf. Als, bijvoorbeeld, oesofagitis of gastritis waren de oorzaak, de pijn zou sterker worden, vooral bij het slikken of eten. bovendien verdikt weefselvocht knooppunten in het nek Bij een ontstoken slokdarm kan het gebied worden gepalpeerd.

Ontsteking van de riep or longontsteking zou ook gepaard gaan met high koorts, ernstige vermoeidheid, moeilijkheden in ademhaling goed en mogelijk slijm of rood sputum. EEN hart- aanval, op zijn beurt, gaat meestal gepaard met ernstige misselijkheid en kortademigheid. Hart ritmestoornissen kunnen gewoonlijk door de aangedane persoon zelf worden gevoeld, aangezien hij zelf voelt dat zijn hart niet regelmatig pompt.

Het is meestal hart- ritmestoornissen die ervoor zorgen dat het hart te snel klopt die worden opgemerkt. Afhankelijk van hoe lang deze duren, kan flauwvallen optreden omdat de hersenen wordt niet voldoende vers geleverd bloed. Anatomisch gezien, milt, nier en maag bevinden zich onder de ribben aan de linkerkant als prominente structuren die kunnen veroorzaken pijn hier. De ademhalingsafhankelijkheid van de pijn suggereert dat de long moet minimaal indirect contact hebben met de constructie. Voor een meer gedetailleerd onderzoek, een ultrageluid machine zou op dit punt nuttig zijn, met behulp waarvan de linkerkant nier alsmede de milt kan nader worden onderzocht en of dit een inflammatoire gebeurtenis is.

De diagnose

De juiste diagnose voor linkszijdig, ademafhankelijk pijn op de borst is niet zo gemakkelijk te maken. Zoals u kunt zien, zijn er veel mogelijke oorzaken die zowel een andere diagnose als een andere behandeling vereisen. De belangrijkste aanwijzing om te bepalen of het om een ​​levensbedreigend incident gaat, is echter de medische geschiedenis die de dokter van de patiënt afneemt.

Als er dan wordt gedacht dat er een levensbedreigende ziekte aanwezig is, wordt dit meestal gevolgd door bloed drukmeting, ECG en bloedmonsters. In zeldzame gevallen kan dan een beeldvormend onderzoek nodig zijn. Ultrageluid is het onderzoek met de laagste stralingsblootstelling voor het lichaam. Soms is dit echter niet voldoende, zodat er toch een CT of MRI moet worden gebruikt.