Mannen met hart- en vaatziekten - vooral na a hart- aanval - vaak bang dat geslachtsgemeenschap het zieke hart kan overbelasten. In sommige gevallen wordt dit verergerd door Depressie of angst om te falen tijdens geslachtsgemeenschap.
Hart- en vaatziekten als boosdoener bij seksuele disfunctie
Volgens de Amerikaan Hart Associatie, hart- en vaatziekten is de meest voorkomende oorzaak van seksuele disfunctie. Getroffen patiënten worden in dit opzicht geconfronteerd met meerdere lasten:
- Enerzijds door het psychologische spanning of hart- ziekte.
- Een verminderde fysieke capaciteit en de bijbehorende beperkingen in de manier van leven.
- Evenals hun eigen angsten.
Het is daarom belangrijk om geïnformeerd te worden over de ziekte en de juiste levensstijl, en om regelmatig de nodige medicatie te slikken.
Seksuele problemen zetten het partnerschap onder druk
Vaak problemen met seksualiteit als gevolg van hartaandoeningen leiden tot een knik in zelfvertrouwen bij mannen. Veel patiënten, vooral na een hartaanval, beperken ook vrijwillig hun seksleven. Tegelijkertijd wordt de fysieke 'prestatie' tijdens het vrijen door de meeste mensen overschat. Normale geslachtsgemeenschap is over het algemeen niet meer belastend voor het hart dan drie tot vier trappen op te lopen of tien minuten sneeuw te scheppen. “Als u activiteiten zoals wandelen of autorijden hervat na een hartaanval, kunt u de seksuele activiteit hervatten ”, aldus richtlijnen van de prestigieuze American Heart Association.
Een doktersbezoek geeft duidelijkheid
Maar als u twijfelt of u na een hartaanval, kunt u uw arts de prestatie van uw hart laten controleren met een oefen ECG, bijvoorbeeld. Trouwens, hartkloppingen, zwaar ademhaling of zweten na seks is heel normaal. Alleen wanneer pijn wordt toegevoegd of als de wijzigingen langer dan 15 minuten duren, moet u voorzichtig zijn en binnenkort uw arts raadplegen. Hij helpt bij het juist beoordelen van de klachten.
Medicijnen kunnen de seksualiteit beïnvloeden
Soms zijn medicijnen echter de oorzaak van een gebrek aan verlangen naar seks of een afname van het uithoudingsvermogen bij mannen. Hartpatiënten hebben meestal altijd één en meestal meerdere medicijnen nodig om het fysieke uithoudingsvermogen te verbeteren of het risico op ernstige complicaties te verkleinen. Sommige drugs gebruikt om hartaandoeningen te behandelen - diuretica, maar ook antidepressiva en vooral de zogenaamde bètablokkers - kunnen potentie en seksueel verlangen verminderen. Bij twijfel dienen patiënten hun situatie met hun arts te bespreken.
Pas op voor potentie medicijnen!
Mannen die seksuele versterkers gebruiken, leven niet geheel zonder gevaar. Omdat de combinatie met een bepaald hart drugs, zoals de nitraten, kan leiden tot een drop-in bloed druk. Als bloed druk is te laag, het hart wordt ook niet meer van voldoende bloed voorzien. Patiënten met een zeer ernstige hart- en vaatziekte, zoals onstabiel angina of ernstig hartfalen met symptomen, zelfs in rust, die wordt geadviseerd niet deel te nemen aan seksuele activiteit, mogen niet gebruiken drugs behandelen erectiele dysfunctie.
Conclusie
Hartpatiënten hoeven niet automatisch af te zien van seksuele activiteit. De angst om het hart te zwaar te belasten door seksuele activiteit is in de meeste gevallen ongegrond. Zelfs als fysieke of mentale problemen grenzen stellen aan het vrijen, moet men in een relatie niet afzien van tederheid.
