Definitie
Fibrose wordt algemeen beschouwd als een toenemende hoeveelheid bindweefsel in een bepaald orgel. In het geval van de leverwordt het gezonde, functionele leverweefsel vervangen door collageen bindweefsel als gevolg van verschillende eerdere ziekten. Dit proces is meestal onomkeerbaar, wat betekent dat het verloren gaat lever weefsel kan niet worden geregenereerd na fibrose. In gevallen van ernstige lever fibrose, dit wordt ook wel levercirrose genoemd.
Classificatie
Om de mate van leverfibrose te bepalen, a biopsie moet eerst worden ingenomen. Een dunne naald wordt onder in de lever ingebracht plaatselijke verdoving en een tissuepons wordt verwijderd. Dit wordt vervolgens pathologisch behandeld en onderzocht.
Afhankelijk van de mate van fibrose is de ziekte onderverdeeld in verschillende stadia. Een gangbare procedure is de classificatie volgens Desmet. Hier worden 5 fasen van F0 tot F4 onderscheiden.
F0 betekent dat nee bindweefsel vezelproliferatie heeft plaatsgevonden. Bij F4 spreekt men al van een zeer vergevorderde leverfibrose of zelfs cirrose. Hoe hoger de score, hoe slechter de prognose van de patiënt.
Leverfibrose is geen onafhankelijk klinisch beeld. Het is veel meer een symptoom dat wordt veroorzaakt door verschillende reeds bestaande aandoeningen. Hieronder zullen de meest voorkomende oorzaken van leverfibrose nader worden onderzocht.
De meest voorkomende oorzaak van leverfibrose in geïndustrialiseerde landen is overmatig alcoholgebruik. De alcohol wordt in de lever afgebroken en uiteindelijk in een andere vorm in de urine uitgescheiden. Als de lever permanent gestrest is door het drinken van alcohol, kan het fenomeen leververvetting treedt op als gevolg van biochemische processen.
Over het algemeen spreekt men van leververvetting wanneer vetopslag kan worden gevonden in histologische sectie in meer dan 50% van de levercellen. In vroege stadia, leververvetting kan nog steeds omkeerbaar zijn, bijvoorbeeld door een aangepast dieet in leververvetting. In de late stadia worden steeds meer bindweefselproducerende cellen (fibroblasten) gevormd, die uiteindelijk leverfibrose veroorzaken.
Dit proces is dan onomkeerbaar. Naast alcohol kunnen hoge doses medicatie ook leiden tot leververvetting. Een voorbeeld hiervan is de overmatige consumptie van steroïden hormonen.
Een leververvetting kan ook worden veroorzaakt door stofwisselingsziekten (bijv suikerziekte mellitus) of zwaarlijvigheid. Na leververvetting, viraal hepatitis is de tweede meest voorkomende oorzaak van leverfibrose in geïndustrialiseerde landen, in ontwikkelingslanden zelfs de meest voorkomende. Het wordt meestal veroorzaakt door de virussen die chronische veroorzaken hepatitis.
Deze omvatten de vormen B en C. Hepatitis betekent dat het leverweefsel ontstoken is, dat wil zeggen dat er een immuunreactie plaatsvindt in het orgaan. Dit is schadelijk voor gezond weefsel, maar het is een maatregel die ons lichaam neemt om zichzelf te beschermen tegen ongewenste indringers. Bij chronische hepatitis, dwz een ontsteking van de lever dat langer dan 6 maanden meegaat, wordt het weefsel gedurende een lange periode aan enorme stress blootgesteld.
Als reactie worden de normale levercellen vervangen door fibroblasten, die bindweefsel vormen en zo tot leverfibrose leiden. Als de ontsteking en fibrose vele jaren aanhouden, kan virale hepatitis ook leiden tot levercirrose. Een andere oorzaak van leverfibrose is de zogenaamde congestieve hepatitis.
In dit geval treedt een ontstekingsreactie op vanwege bloed congestie in de schepen van de lever. De oorzaak hiervan bloed congestie kan gelijk hebben-hart- mislukking. Dit betekent dat het recht hart- is niet langer in staat om normale hoeveelheden bloed naar behoren.
Als gevolg hiervan hoopt het bloed zich op in stroomopwaartse organen, zoals de lever, en veroorzaakt het schade. De congestie betekent stress voor de levercellen en leidt tot ontstekingen. Zoals beschreven voor virale hepatitis, betekent dit een verhoogde vorming van fibroblasten die uiteindelijk leidt tot leverfibrose.
Niet alleen een bloedstasis maar ook een obstructie van de gal flow kan de oorzaak zijn van leverfibrose. Dit klinische beeld wordt doorgaans cholestase genoemd. De oorzaak van cholestase kan zijn galstenen of ontsteking.
Een prominent voorbeeld is primaire scleroserende cholangitis. Dit klinische beeld betekent ook stress voor levercellen, die reageren met fibrose. Vaak is aangeboren de zogenaamde auto-immuunhepatitis.
Hier vormt het lichaam zelf antilichamen tegen levercellen. Als gevolg van een immuunreactie kan een ontsteking van de lever komt voor, die vaak een chronisch beloop verloopt. auto-immuunhepatitis wordt in veel gevallen geassocieerd met andere auto-immuunziekten, maar kan ook alleen voorkomen. Dit was slechts een selectie van ziekten die leverfibrose veroorzaken. In het algemeen kan worden gezegd dat fibrose altijd een reactie is op stress op de levercellen, of deze nu wordt veroorzaakt door een toxine zoals alcohol, of door hepatitis, zoals het geval is bij hepatitis. virale infectie.
