Longvolume: functie, taken, rol en ziekten

De long is een gekoppeld orgaan dat de ademhaling bij mensen en lucht-ademhaling gewervelde dieren. De efficiëntie van de ademhaling wordt genoemd long volume​ De longen nemen het op zuurstof en uitscheiden carbon dioxide. Aan weerszijden van het menselijk lichaam liggen twee longen in de borstholte, gescheiden door het mediastinum. Terwijl de rechterkant long heeft twee lobben, de linkerlong heeft er drie. De longen zijn op hun beurt weer onderverdeeld in de vertakte bronchiën. De plaats van gasuitwisseling, dwz de omzetting van ingeademd zuurstof in carbon dioxide komt voor in de longblaasjes. Ze hebben een luchtbelachtige structuur en geven de longen een sponsachtig uiterlijk.

Wat is longvolume?

Long volume wordt gebruikt om verschillende hoeveelheden ruimte in de longen te noemen die tijdens ademhaling​ Long volume is de naam die wordt gegeven aan verschillende volumes ruimte in de longen die worden ingenomen door lucht tijdens ademhaling​ Deze worden bepaald door inademing en uitademing, dwz inspiratie en uitademing. Inspiratie van de longen is de fase van de ademhalingscyclus waarin lucht de banen van de longen binnendringt door actief ademhalen. Dit wordt gedaan door de ademhalingsspieren aan te spannen. Wanneer de ademhaling bijzonder krachtig is, worden de hulpademhalingsspieren toegevoegd. Gedurende inademing, wordt slechts een bepaald deel van het mogelijke volume van de longen gevuld. Door inspanning kan er echter meer ademlucht de longen binnendringen. Dit extra volume wordt het inspiratoire reservevolume genoemd. Dit is in de regel ongeveer drie liter. Expiratie daarentegen is de fase van de ademhalingscyclus waarin lucht de longen verlaat en daarom wordt uitgeademd. Dit gebeurt onder rustomstandigheden door de ontspanning van de diafragma, door de ribbenkast en door de elasticiteit van de longen. Geforceerde uitademing kan plaatsvinden met behulp van de gehele ademhalingsmusculatuur, de hulpluchtwegmusculatuur en de intercostale musculatuur. De laatste heeft een visgraatachtige skeletmusculatuur die zich vormt tussen de borst muur en strekt zich uit en strekt zich uit tussen de ribben​ Samen met het werk van de diafragma, het dient als het belangrijkste onderdeel van de gehele ademhalingsmusculatuur, omhoog en omlaag ribben en maken inademing en uitademing mogelijk in de eerste plaats. Tijdens het uitademen worden de longen slechts gedeeltelijk geleegd door het uitgeademde gas. Het resterende gasvolume wordt het eindexpiratoire longvolume genoemd. Wat overblijft is het expiratoire reservevolume, dat ook door inspanning kan worden uitgeademd. Het resterende deel van de lucht dat niet kan worden uitgeademd, wordt het restvolume genoemd. Het volume lucht dat het lichaam in rust inademt, is ongeveer een halve liter. Het ademhalingstijdvolume is op zijn beurt het volume dat in een zeer specifieke tijdsperiode wordt ingeademd. Dit wordt gemeten in liters per minuut, waaruit de ademhalingsfrequentie wordt afgeleid, die vervolgens wordt vermenigvuldigd met het ademhalingsvolume. Dit is ongeveer 7.5 liter per minuut als iemand in rust is.

Functie en taak

Bij een gezonde volwassen mens is het longvolume ongeveer drie liter. Voor atleten en wedstrijdzwemmers is het acht liter en voor extreme duikers kan het oplopen tot tien liter. In feite verbetert atletische ademhalingsactiviteit ook het longvolume, verhoogt het en zorgt ervoor dat de longen en het ademhalingssysteem beter presteren. Andere mogelijkheden zijn ademhalingstechnieken die bijvoorbeeld worden gebruikt bij meditatieve oefeningen of yoga​ Om het longvolume zelf te testen, zijn er verschillende manieren (zoals de kaars- of ballontest), maar ze laten slechts een geschatte waarde toe. Ook krijgt een persoon door dergelijke middelen een indruk van zijn prestaties en uithoudingsvermogen​ Oefeningen helpen ook om het longvolume te vergroten. Bij de kaarstest wordt een kaars aangestoken en ongeveer een meter verderop geplaatst. Als het mogelijk is om de kaars vanaf deze afstand uit te blazen, is het longvolume uitstekend. De ballontest kan ook worden gebruikt om het longvolume aan te tonen door te laten zien hoe uitpuilend de ballon wordt wanneer deze eenmaal wordt ingeblazen. Deze expiratoire vitale capaciteit is een indicator van het longvolume. Als de ballon mollig en groter is dan die van de patiënt hoofd, longvolume is prima. Als de longfunctie erg laag is, kan dit soms zijn omdat bacteriën zich in de longen hebben gevestigd. Deze kunnen worden verminderd door een warme douche te nemen. De hete stoom spoelt de schepen, en ademen wordt weer gemakkelijker. Omega-3 vetzuren verbeteren ook de longprestaties en neemt het totale longvolume toe.

Ziekten en kwalen

Ziekten in het gebied van de longen kunnen gevaarlijk worden. Vooral bij oude mensen, die bedlegerig zijn, longontsteking heeft vaak een dodelijk effect. Astmais bijvoorbeeld een ziekte waarbij het longvolume ernstig beperkt is en waarvoor verschillende medische middelen nodig zijn om het te stimuleren. Astmapatiënten verliezen vaak hun adem tijdens lichamelijke inspanning. Een inhalator kan dit mogelijk tegengaan. In zogenaamd obstructief longziektenwordt de uitademing belemmerd door een vernauwing of obstructie van de luchtwegen. Dit vertraagt ​​de algehele ademhaling en zorgt ervoor dat de longen te hard worden opgeblazen. Inademing en uitademing, samen met gasvolume, worden gemeten door middel van longfunctiediagnostiek. Met behulp van spirometrie of lichaamsplethysmografiekan de kleine en grote longfunctie worden gemeten en gecontroleerd. Tijdens spirometrie worden het longvolume en de luchtstroomsnelheid gemeten en geregistreerd, waardoor de algehele longfunctie wordt beoordeeld. De specialiteit hiervoor heet pneumologie. Veranderingen die optreden tijdens de ademhalingscyclus kunnen ook nader worden bepaald. De geneeskunde gebruikt hiervoor een spirometer.