Lokalisatie van pijn in de bovenrug
Terug pijn is nu een van de meest voorkomende klachten die patiënten naar de dokter leiden. Bijna elke persoon ouder dan 20 jaar heeft een sterkere of zwakkere rug pijn op een bepaald punt in hun leven. Meest oorzaken van rugpijn van de bovenrug zijn onschadelijk. Het is echter ook erg belangrijk om gevaarlijke rugcursussen te overwegen en te behandelen pijn en hun oorzaken.
Pijn die begint in het gebied van de bovenrug aan de linkerkant van de wervelkolom heeft meestal niets met de tussenwervelschijf te maken. Aan de zijkant van de wervelkolom bevinden zich sterke spierstrengen die verantwoordelijk zijn voor de stabiliteit van de wervelkolom en beweging. De meest voorkomende oorzaak van pijn in de rug van de bovenrug aan de linkerkant is spierspanning of spanningen.
Het wordt ook wel genoemd myogelose. De pijn kan optreden tijdens beweging of zelfs in rust, deze kan van links via het midden naar rechts doorgaan. Spierspanning veroorzaakt meestal geen neurologische gebreken, zoals straling in de armen of benen.
Dergelijke neurologische afwijkingen zouden dan passen bij een mogelijke hernia, die meestal een centraal gerichte pijn achterlaat. Een nier probleem in het gebied van de linkerbovenrug moet altijd worden overwogen en uitgesloten. Nier stenen maar ook zogenaamde ontsteking van de nierbekken kan leiden tot linkszijdige, stekende of drukkende pijn in het gebied van de bovenrug.
De onderzoeker tikt op de pijnlijke plek, laat de patiënt de juiste buigoefeningen doen (romp- en zijbochten) om te zien hoe flexibel de wervelkolom is. Als er enige twijfel bestaat of het een probleem met de wervelkolom is of een nier probleem, een ultrageluid onderzoek van de rug zou enerzijds moeten worden uitgevoerd en anderzijds een urinetest, wat aanwijzingen zou opleveren voor afwijkingen op het gebied van de nieruitscheiding. Pijn in het bovenste deel van de rechterrug komt net zo vaak voor als de naar links gerichte klachten.
Ook hier is het vooral door spierverharding dat de getroffen persoon matige tot hevige pijn in het gebied van de rechterkant in rust maar ook tijdens beweging meldt. Bij het onderzoek van de patiënt dient ook eerst gekeken te worden in hoeverre zijn wervelkolom mobiel is en waar er beperkingen zijn. Hiertoe laat de orthopeed de patiënt bewegingen uitvoeren in het gebied van de wervelkolom, voornamelijk bestaande uit voorwaartse flexie, achterwaartse flexie en laterale flexie.
Bovendien palpeert de onderzoeker ook de rechterrug van de patiënt om te bepalen of dit gebied bijzonder pijnlijk en gevoelig is. Als dit het geval is, moet men ook denken aan een ziekte van de nieren, die zich op deze hoogte zowel links als rechts van de wervelkolom bevinden. Als dat zo is koorts, misselijkheid en braken in aanvulling op de pijn in de rug, moet men ook denken aan een ontsteking van de nierbekken.
Een sterke zwakte bij de pijn in de rug wijst ook op betrokkenheid van de nieren. Om nierbetrokkenheid uit te sluiten, een ultrageluid onderzoek van de nieren en een urinetest moeten in ieder geval worden uitgevoerd. Rugpijn van de bovenrug wordt ook vaak beschreven, die zich voornamelijk in het midden bevindt.
Het is erg belangrijk om erachter te komen wanneer de pijn is begonnen, of de pijn uitstraalt, zo ja, waar en of de pijn optreedt in rust of tijdens beweging. Ten slotte moet ook worden nagegaan of er neurologische afwijkingen zijn, dat wil zeggen of de patiënt pijn meldt die uitstraalt in armen of benen. Dit kan ook duiden op een hernia, die dan met beeldvormende technieken (MRT of CT) zou moeten worden gediagnosticeerd.
Zelfs als de patiënt aangeeft gevoelloos of tintelend te zijn in zijn armen of benen, moet een hernia worden overwogen. Het middelste deel van de bovenrug kan ook worden beïnvloed door spierspanning en kan in dit gebied tot ernstig ongemak leiden. Soms kan er ook een ontsteking ontstaan in het gebied van de wervellichamen.
Dit staat ook bekend als spondylodiscitis, wat niet zonder gevaar is en een spoedbehandeling vereist. Een ontsteking van de Vertebrale lichaam kan zich onbehandeld verspreiden en tot verdere serieuze cursussen leiden. In deze context is een röntgenstraal geeft doorslaggevende informatie of er sprake is van ontsteking van de wervellichamen. Als het zo'n ontsteking is, moet onmiddellijk een ontstekingsremmende en antibiotische behandeling worden gestart, soms zelfs op intramurale basis.
