Beweging is voor gezonde mensen de normaalste zaak van de wereld. Toch denken maar weinig mensen na hoeveel kracht elke beweging, hoe klein ook, van het lichaam vraagt en hoeveel spieren er al worden gebruikt voor een verandering van gezichtsuitdrukking of een vinger akte. Alleen wanneer de mogelijkheid van lichaamsbeweging wordt beperkt door een ongeval of ziekte, leren velen dit bewust te waarderen.
Wat is lichaamsbeweging?
De taak van lichaamsbeweging is bijvoorbeeld om enerzijds het organisme van het ene punt naar het andere te brengen en anderzijds gebaren en gezichtsuitdrukkingen te bepalen. Er zijn verschillende soorten lichaamsbewegingen. Deze omvatten enerzijds voortbeweging per se - dat wil zeggen beweging in de ruimte van het ene punt naar het andere - en fysieke activiteit, waaronder alle activiteiten vallen die resulteren in energieverbruik. Andere classificatiemogelijkheden zijn onder meer actieve beweging of zelfbeweging, passieve of gecommuniceerde beweging en gemengde bewegingen. De eerste verwijst naar de bewegingen die door de eigen worden veroorzaakt sterkte en spieren. De passieve beweging wordt geconditioneerd door middel van voortbeweging waarbij de persoon zelf geen kracht uitoefent - bijvoorbeeld wiegen, gedragen worden of rijden op een slee. Gemengde bewegingen zijn bijvoorbeeld paardrijden. Voortbeweging wordt ook wel voortbeweging genoemd en betreft voornamelijk actieve beweging, wat resulteert in een verandering van het uitgangspunt. Motorische activiteit verwijst daarentegen naar het vermogen van een persoon om te bewegen. Vormen van voortbeweging zijn over het algemeen lopen, lopend, zwemmenkruipen, klimmen of slingeren. Voortbeweging wordt voornamelijk behandeld in bionica, terwijl menselijke fysieke activiteit wordt behandeld in kinesica.
Functie en taak
Lichaamsbeweging is een van de basisgedragingen van mens en dier. Zijn taak is enerzijds om het organisme van het ene punt naar het andere te transporteren en anderzijds om gebaren en gezichtsuitdrukkingen te bepalen. Spierbewegingen in het gezicht en gebaren spelen een belangrijke rol bij socialisatie en interpersoonlijke relaties. Maar ook dieren communiceren via lichaamstaal, die wordt bepaald door bewegingen. In vroegere tijden speelde beweging een cruciale rol bij het overleven van de mens. Beweging was nodig om aan voedsel te komen of om te vluchten voor aanvallers en gevaren. Degenen die dit niet konden, waren over het algemeen niet levensvatbaar. Dit concept is nog steeds bewaard gebleven in de dierenwereld. Met de menselijke evolutie is dit concept veranderd. Tegenwoordig is beweging niet per se nodig om te overleven. Zieke, bedlegerige mensen kunnen nog steeds overleven met de hulp van anderen. Dit maakt ze echter afhankelijk van anderen. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor mensen met een ernstige lichamelijke handicap. Tegenwoordig kan het leven echter meestal worden geleefd zonder zware lichamelijke inspanning. Toch is beweging verankerd in de genetische aanleg van de mens. Het organisme functioneert dus pas goed als er een bepaalde hoeveelheid energie wordt omgezet. Alleen op deze manier kan de efficiëntie van het lichaam worden gehandhaafd. Steeds weer wordt fysieke activiteit gepredikt door artsen, omdat beweging gezond is en een positief effect heeft op het organisme. Dus tot op de dag van vandaag heeft lichaamsbeweging de functie van bescherming tegen gevaar en het behouden van de circulatie gaan. In de winter kan de normale lichaamstemperatuur worden gehandhaafd en kan het lichaam worden beschermd tegen bevriezing Als mensen actief zijn, hebben ze meer energie nodig. Omgekeerd vereist dit een hogere energievoorziening via voedsel. Op deze manier een innerlijk evenwicht is gevestigd. Energie wordt verbruikt door lichaamsbeweging, daarom reageert het lichaam vaak achteraf met honger of dorst. Afhankelijk van het soort prestatie dat bereikt moet worden, moet het lichaam van een andere hoeveelheid energie worden voorzien. De gemiddelde aanbevolen hoeveelheid lichaamsbeweging is afhankelijk van de leeftijd. Zeker in de moderne samenleving is het belangrijk om een gebrek aan beweging te compenseren. Dit wordt getriggerd door transportmiddelen, televisie, kantoorwerkplekken en het technische tijdperk zelf. Sport is daarom bijzonder belangrijk om in stand te houden volksgezondheid en lichamelijke klachten voorkomen.
Ziekten en kwalen
Bij verschillende ziekten kunnen patiënten bepaalde bewegingen niet uitvoeren. Anderen veroorzaken zelfs een totaal onvermogen om te bewegen. Zo kunnen ongevallen of beroertes, evenals een aantal medische aandoeningen, een persoon aan een rolstoel binden.paraplegie kan optreden, waarbij beweging ernstig wordt beperkt of volledig wordt verhinderd. Ook problemen veroorzaakt door ziekte, erfelijkheid of ongelukken kunnen bewegingsbeperking veroorzaken. Malposities van de botten or kraakbeen maken hier net zo goed deel van uit als bot- of spierziekten. De oorzaken kunnen talrijk zijn. Dergelijke beperkingen zijn vooral problematisch als ze leiden naar water retentie of spierdegeneratie. Mensen die bedlegerig zijn geweest of in een coma voor een lange tijd vaak volledig opnieuw moeten leren bewegen, vooral lopen. Bovendien is er een gebrek aan energie evenwicht in het lichaam. Dit kan leiden naar zwaarlijvigheid en bijbehorende klachten zoals hart-, bloedsomloop of lever ziekte. In de meeste gevallen, zwaarlijvigheid wordt veroorzaakt door slechte voeding en gebrek aan lichaamsbeweging. artrose, hernia en soortgelijke ziekten beperken ook de lichaamsbeweging ernstig. Aan de andere kant zijn er verschillende ziekten die dat wel kunnen leiden tot ongecontroleerde bewegingen. Deze omvatten bijvoorbeeld epilepsie of verschillende zenuwziekten.
