Leverfibrose: oorzaken, symptomen en behandeling

In lever fibrose, een eerdere ziekte zorgt ervoor dat gezond leverweefsel wordt afgebroken en vervangen door collageen bindweefsel​ Deze littekens vormen vaak een overgangsfase naar cirrose.

Wat is leverfibrose?

Fibrose is de medische term voor een toename van bindweefsel binnen een orgel. In het geval van lever fibrose, vervanging van functioneel leverweefsel in collageen bindweefsel (littekenweefsel) komt voor. In de meeste gevallen is dit een niet-omkeerbaar proces, zodat de lever weefsel kan niet herstellen van de fibrose. Als hoogwaardig leverfibrose aanwezig is, wordt het ook wel levercirrose genoemd.

Oorzaken

Leverfibrose is geen ziekte op zich. In plaats daarvan vertegenwoordigt het een symptoom dat het gevolg is van een verscheidenheid aan reeds bestaande aandoeningen. Een van de meest voorkomende triggers van leverfibrose is de overconsumptie van alcohol​ De uitsplitsing van alcohol uit het lichaam wordt gedaan in de lever. Echter, de constante spanning of alcohol op dit belangrijke orgaan kan resulteren in leververvetting. Terwijl leververvetting is soms nog omkeerbaar in een vroeg stadium, fibroblasten ontwikkelen zich in toenemende mate in latere stadia. Dit verwijst naar cellen die bindweefsel produceren. Ze zijn uiteindelijk verantwoordelijk voor de ontwikkeling van leverfibrose. Het leverweefsel kan dan niet meer regenereren. Niet alleen alcohol is echter verantwoordelijk voor de ontwikkeling van leververvetting en leverfibrose, maar ook het overmatig gebruik van medicijnen zoals steroïden hormonen. Andere mogelijke oorzaken zijn zwaarlijvigheid en suikerziekte mellitus. Een andere veel voorkomende oorzaak van leverfibrose is viraal hepatitis​ Het wordt meestal veroorzaakt door de hepatitis B en hepatitis C virussen. De virussen oorzaak ontsteking van de lever weefsel, wat een schadelijk effect heeft op gezond weefsel. Als de lever ontsteking duurt langer dan zes maanden, artsen noemen het chronisch hepatitis​ In de loop van de tijd worden de gezonde levercellen verdrongen door de fibroblasten. De vorming van bindweefsel leidt uiteindelijk tot leverfibrose. Als fibrose jarenlang aanhoudt, bestaat het risico op levercirrose. Andere mogelijke oorzaken van leverfibrose omvatten chronische congestieve hepatitis, vaak veroorzaakt door rechts hart- falen, langdurige toxiciteit voor de lever, alfa-1-antitrypsinedeficiëntie en chronische cholestase.

Symptomen, klachten en tekenen

Typische symptomen worden zelden gezien bij leverfibrose. Het is niet ongebruikelijk dat ze helemaal geen symptomen heeft. Het is dus een ziektestadium dat nog niet al te uitgesproken is. Symptomen die wijzen op een leveraandoening zijn vaak niet detecteerbaar tot levercirrose. In sommige gevallen gaat leverfibrose gepaard met atypische symptomen zoals verlies van eetlustgewichtsverlies, 피로, bloed stollingsstoornissen en veelvuldig bloeden tandvlees​ Sommige patiënten hebben ook een intolerante reactie op alcohol. Bij deze symptomen wordt echter niet automatisch aan een leverziekte gedacht, omdat ze ook op andere ziekten kunnen duiden. Meer duidelijke symptomen van een leverziekte manifesteren zich pas in de gevorderde stadia. Deze omvatten vooral geelzucht (icterus), waarin de patiënt huid en ogen worden gelig. Sommige patiënten hebben ook last van jeuk over het hele lichaam.

Diagnose en verloop van de ziekte

Voor de diagnose van leverfibrose kan de arts zijn toevlucht nemen tot verschillende onderzoeksopties. Echografie (ultrageluid onderzoek) wordt als een bewezen procedure beschouwd. Met deze procedure kan de structurele proliferatie van de lever worden opgespoord, hoewel het niet ongebruikelijk is dat dit te laat gebeurt, omdat de patiënt meestal besluit om alleen medische behandeling te zoeken als er symptomen optreden. Een analyse van de bloed is ook een van de onderzoeksmethoden. Bijvoorbeeld, collageen IV en verhoogde lever enzymen wijzen op leverfibrose. Een tentamen is echter pas zinvol in een vergevorderd stadium. EEN prik, waarbij de arts leverweefsel verwijdert, geeft zekerheid bij het stellen van de diagnose. Het weefsel wordt vervolgens onder een microscoop onderzocht. Afhankelijk van hoe ver de leverfibrose is, verdeelt het medicijn het in verschillende mate van ernst van F0 tot F4. Stadium F0 vertoont nog geen proliferatie van bindweefsel van de vezels, terwijl F1 laaggradige fibrose is. F2 en F3 worden respectievelijk geclassificeerd als matige en hoogwaardige fibrose. F4 is geavanceerde leverfibrose of cirrose. Het verloop van leverfibrose hangt af van de onderliggende ziekte. In het geval van hepatitis is het niet ongebruikelijk dat fibrose zich ontwikkelt tot cirrose. Normaal gesproken kan leverfibrose niet achteruitgaan, dus een veelbelovende behandeling zou al bij leververvetting moeten beginnen.

Complicaties

De symptomen en complicaties van leverfibrose zijn meestal sterk afhankelijk van het stadium van de ziekte. Dit kan echter ook als het onbehandeld blijft leiden in het ergste geval tot het overlijden van de getroffen persoon, zodat leverfibrose in ieder geval door een arts moet worden onderzocht en behandeld. Patiënten lijden vaak aan gewichtsverlies en verlies van eetlust​ Tandvleesbloedingen en stollingsstoornissen kunnen ook voorkomen. Patiënten kunnen ook geen alcohol verdragen en hebben er in het verdere verloop van leverfibrose ook last van geelzucht​ Het hele lichaam kan ook last hebben van jeuk, wat leidt tot zeer onaangename gevoelens en een ernstige vermindering van de kwaliteit van leven. Het verdere verloop van de ziekte is echter sterk afhankelijk van de oorzaak van de leverziekte, zodat een algemene voorspelling meestal niet mogelijk is. Behandeling kan in de meeste gevallen plaatsvinden met behulp van medicatie en is meestal gebaseerd op de symptomen. Er treden geen bijzondere complicaties op. In ernstige gevallen kunnen getroffen personen ook een levertransplantatie nodig hebben. Het is ook mogelijk dat leverfibrose de levensverwachting van de getroffen persoon verkort.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als er tekenen van een leveraandoening optreden, moet een arts worden geraadpleegd. Symptomen zoals verlies van eetlust, 피로, bloed stollingsstoornissen of geelzucht wijzen op fibrose, die moet worden onderzocht en, indien nodig, medisch behandeld. Als dit in een vroeg stadium gebeurt, kunnen verdere complicaties of late effecten worden vermeden. Uiterlijk bij uitwendige veranderingen of cardiovasculaire klachten is een bezoek aan de arts aangewezen. Mensen die regelmatig alcohol gebruiken of medicijnen gebruiken, moeten snel een arts raadplegen als ze een van de bovenstaande symptomen ervaren. Mensen met zwaarlijvigheid, suikerziekte of een virale ziekte moet ook ongebruikelijke ziekteverschijnselen hebben die onmiddellijk worden opgehelderd, aangezien er een verhoogd risico is op het ontwikkelen van leverfibrose. De huisarts kan een eerste voorlopige diagnose stellen en de patiënt doorverwijzen naar een specialist in leverziekte. Verdere behandeling vindt meestal plaats in het ziekenhuis. In het geval van levertransplantatie, is een langer verblijf in het ziekenhuis noodzakelijk. Als de patiënt volksgezondheid aanzienlijk verslechtert tijdens de behandeling, kunt u het beste de medische hulpdiensten hiervan op de hoogte stellen. Een gespecialiseerd centrum voor leverziekte kan zorgen verdere informatie op leverfibrose en het helpen van mensen met therapie.

Behandeling en therapie

Behandeling van leverfibrose richt zich op de behandeling van de onderliggende ziekte. Dus door hepatitis te behandelen, kan fibrose vaak worden gestopt. Soms is er zelfs een regressie. Het is echter belangrijk om de behandeling indien mogelijk in een vroeg stadium van de ziekte te starten, omdat dit de kans op succes vergroot. Tot nu toe is er geen mogelijkheid om de progressie van leverfibrose te stoppen drugs​ Er zijn nu echter veelbelovende experimentele therapeutische benaderingen beschikbaar. Als de patiënt aan vergevorderde fibrose lijdt, is de behandeling beperkt tot het verlichten van de symptomen. Dit omvat een verandering in dieet, voldoende lichaamsbeweging en chirurgische obstructie van de gal leidingen. Bij sommige patiënten levertransplantatie kan ook nuttig zijn.

Vooruitzichten en prognose

Het verloop van leverfibrose is afhankelijk van verschillende factoren. Deze omvatten de voortgang van de ziekte, de constitutie van de patiënt en het type therapie​ De prognose is slechter als er andere ziekten aanwezig zijn. Als de oorzaak van leverfibrose niet kan worden vastgesteld, is een gerichte behandeling niet mogelijk. Symptomatisch therapie is niet erg veelbelovend bij leverfibrose, aangezien de symptomen meestal pas duidelijk merkbaar zijn in de laatste stadia van de ziekte. De prognose hangt af van de veroorzakende ziekte. Chronische hepatitis kan op lange termijn levercirrose veroorzaken. Als chronische obstructieve cholestase de oorzaak is, kan de ziekte stoppen. Volledig herstel is mogelijk door papillotomie. De F-score heeft ook invloed op de prognose. De omvang van de ziekte is onderverdeeld in vijf niveaus, waarbij F0 beginnende leverfibrose beschrijft en F4 geavanceerde leverfibrose beschrijft. Hoe hoger de score, hoe negatiever de prognose. Een meer precieze prognose kan door de arts worden gemaakt. Hiervoor neemt de behandelend arts een medische geschiedenis en overweeg het vorige verloop van de ziekte. Bovendien kan hij naar statistieken verwijzen om de prognose te ondersteunen.

het voorkomen

De oorzaken van leverfibrose variëren en niet elke trigger kan worden voorkomen. Matige consumptie van alcohol en medicijnen en vermindering van overgewicht kunnen echter sommige vormen van fibrose tegengaan.

Follow-up

In geval van leverfibrose, nazorg maatregelen zijn meestal ernstig beperkt, dus de getroffen persoon moet in eerste instantie een arts raadplegen. Dit is een ernstige ziekte, dus een vroege diagnose moet zeker plaatsvinden. Dit is de enige manier om verdere verslechtering van de symptomen te voorkomen. Als leverfibrose niet goed of laat wordt behandeld, kan het zelfs leiden tot de dood van de getroffen persoon in het ergste geval. De meeste patiënten met deze ziekte zijn afhankelijk van het gebruik van verschillende medicijnen. Er moet altijd voor worden gezorgd dat de juiste dosering wordt gegeven en dat de medicatie regelmatig wordt ingenomen. Bij onduidelijkheden of vragen dient eerst een arts te worden geraadpleegd. Als de medicatie echter niet werkt of niet leiden naar het gewenste succes, de transplantatie van een lever is meestal nodig. Dit kan niet altijd worden gedaan en is niet altijd succesvol, zodat de levensverwachting van de getroffen persoon aanzienlijk wordt verminderd door leverfibrose. Na de operatie moet de getroffen persoon in ieder geval rusten en voor zijn lichaam zorgen. Hierbij moet worden afgezien van lichamelijke inspanning of stressvolle activiteiten.

Wat u zelf kunt doen

Als leverfibrose is vastgesteld, moet de trigger worden bepaald en specifiek worden behandeld. In de meeste gevallen zijn de klachten gebaseerd op overmatig alcoholgebruik, dat dienovereenkomstig moet worden gestopt of in ieder geval sterk moet worden verminderd. Als een ongezond dieet is de oorzaak, het dieet moet worden veranderd. Een gezonde levensstijl is over het algemeen verstandig, want bewegen en evenwichtig zijn dieet de lever versterken en voorkomen dat leverfibrose zich ontwikkelt. Mensen die lijden aan zwaarlijvigheid zouden hun lichaamsgewicht moeten verminderen. Als ernstige ziekten van de hart- or galblaas zijn de oorzaak, medische behandeling is vereist. Specifiek in overleg met de huisarts maatregelen kan dan worden genomen om de symptomen te verlichten. Over het algemeen worden medische preparaten ondersteund door natuurlijk pijnstillers en sedativa helpen. Natuurlijke remedies zijn onder meer arnica, kamille en moederskruid​ Deze remedies helpen bij spanning hoofdpijn en pijn in de lever. Van homeopathie, de voorbereidingen Nachtschade en Aconitum worden aangeboden. Zalven en crèmes van natuurlijke stoffen zoals citroenmelisse or eucalyptus helpen tegen jeuk. Parallel aan deze symptomatische behandeling moet de onderliggende ziekte medisch worden behandeld om de ontwikkeling van levercirrose te voorkomen.