leukocyten zijn een van de drie belangrijke celreeksen van de mens bloed, samen met erytrocyten en bloedplaatjes Als onderdeel van onze immuunsysteem, zij zijn verantwoordelijk voor de verdediging tegen pathogenen en voer deze activiteit uit tot ver buiten de grenzen van de bloed schepen Leukocyten zijn dus geen leukocyten - er zijn heel veel kleurrijke subtypes.
Wat zijn leukocyten?
A bloed test wordt door artsen gebruikt om verschillende ziekten verder te diagnosticeren. leukocyten worden ook wel "witte bloedcellen Ze make-up de meerderheid van de immuuncellen in het menselijk lichaam en, gemeten als bloedwaarde, een belangrijke maatstaf voor medische diagnose en therapie Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende subklassen van leukocyten volgens hun plaats van vorming en functie, die ook individueel in het laboratorium kunnen worden gemeten als een zogenaamd “differentieel” bloedbeeld Granulocyten make-up een groot deel van de leukocyten, die op hun beurt zijn onderverdeeld in neutrofielen, eosinofielen en basofiele granulocyten, grotendeels op basis van hun kleurgedrag en die vooral belangrijk zijn voor de verdediging tegen bacteriën en parasieten, maar spelen ook een rol bij de ontwikkeling van allergieën en autoimmuunziekten Ze kunnen ook worden gerekend tot het niet-specifieke aangeboren immuunsysteem en worden gevormd in de beenmerg Een andere belangrijke groep zijn de lymfocyten, die behoren tot het specifieke immuunsysteem Ook hier wordt onderscheid gemaakt tussen B lymfocyten, die ook afkomstig zijn van de beenmerg ("B" voor "botmarkering"), en T-lymfocyten, die worden geproduceerd in de thymus (vandaar "T"). De thymus is een belangrijk menselijk orgaan met een slechte lobby - bijna niemand buiten de medische wereld kent het - in de bovenste verdieping borst achter het borstbeen. In jeugd thymus is de plaats van vorming van die T-cellen, die op hun beurt gespecialiseerd worden als T-killer-cellen of T-helpercellen en een belangrijke rol spelen bij de verdediging tegen virussen en de vorming van immunologische geheugen (kinderziekten, vaccinaties, etc.). Op volwassen leeftijd degenereert de thymus meer en meer en verandert hij in een functioneel vetlichaam - misschien is dat daarom zo weinig bekend. Ondertussen is de B lymfocyten van het beenmerg zijn de cellen die de antilichamen en dragen zo de specifieke immuunafweer van het menselijk organisme. Een andere zeer belangrijke groep leukocyten: de macrofagen. In het bloed worden ze in eerste instantie nog genoemd monocyten, maar wanneer ze in de weefsels terechtkomen, nemen ze hun belangrijkste werk op als macrofagen of gigantische fagocyten, overal op de loer in de weefsels van de huid, darmen, longen en de rest van het lichaam voor pathogenen en vreemd materiaal. Ondertussen zijn Natural Killer Cells (NK-cellen), die een rol spelen bij de verdediging tegen virussen en tumorcellen, hebben een mooie naam. Dendritische cellen en mestcellen behoren ook tot de leukocyten, maar worden strikt genomen niet in het bloed aangetroffen, maar in oppervlakteweefsels zoals de huid en darmen, en behoren dus tot de buitenste verdedigingslinie van het aangeboren immuunsysteem.
Bloedwaarden meten, bloedonderzoek en leukocyten
Bloedonderzoek werd oorspronkelijk gedaan onder een microscoop en scheidt eerst rode bloedcellen (erytrocyten) van leukocyten en bloedplaatjes (trombocyten). Dit is vrij eenvoudig omdat erytrocyten zijn eigenlijk rood vanwege hun hemoglobine inhoud en leukocyten zijn dat niet, terwijl bloedplaatjes zijn veel kleiner en hebben een karakteristieke vorm. Verder kan men deze “Big Blood Count”Door een“ Differential Blood Count ”uit te voeren, waarbij de individuele leukocytensubklassen vervolgens afzonderlijk worden opgesplitst. Voor dit doel kunnen verschillende kleuringen worden uitgevoerd, die vervolgens de leukocyten in verschillende tinten rood-blauw-violet laten zien. Tegenwoordig zijn in ieder geval de “complete bloedbeeld”Gebeurt machinaal. Er zijn ook geautomatiseerde procedures voor de “Diff-BB”, maar vanwege de grotere gevoeligheid voor fouten en meetonnauwkeurigheden kijkt de laboratoriumarts vaak zelf nog door de microscoop. De standaardwaarden voor leukocyten in het algemeen zijn 4000-10000 / microliter, waarvan 50-75 procent neutrofielen, 20-45 procent lymfocyten, 2-8 procent monocyten, 2-5 procent eosinofielen en 0-1 procent basofielen (geheugensteuntje: "Laat apen nooit bananen eten").
Functie, actie en taken
De functie van leukocyten kan in feite worden samengevat als 'het afweersysteem van het lichaam'. De cellen patrouilleren in het bloed en migreren naar de weefsels als dat nodig is, ofwel om verouderde 'schildwachtcellen' te vervangen (bijv. De dendritische cellen) of in acute nood, aangetrokken door boodschappersubstanties. Concreet zou een afweerreactie er als volgt uit kunnen zien: een ziekteverwekker komt binnen via een wond in de huid en wordt opgegeten door macrofagen die zich daar permanent bevinden. De macrofaag geeft boodschappersubstanties af en gebruikt deze om andere immuuncellen naar de plaats van het incident te lokken - er kunnen andere zijn pathogenen Daar. Als de ziekteverwekker een bacterie is, zijn het vooral neutrofielen die migreren en alles opeten wat hen in de weg staat. Als het een virus is, T-lymfocyten worden aangetrokken. Sommige hiervan kunnen zelf actief worden als fagocyten of helpen (als "T-helpercellen") de B-cellen te produceren antilichamen, die vervolgens in het bloed en op de slijmvliezen worden verspreid en elk vreemd deeltje markeren dat lijkt op de oorspronkelijke ziekteverwekker, waardoor het wordt geïnactiveerd en klaargemaakt voor de fagocyten om te eten.
Ziekten
Een meting van het aantal leukocyten maakt eigenlijk deel uit van elke fatsoenlijke diagnostische basisprocedure tijdens ziekenhuisopname of in de poliklinische setting. Een toename van het aantal leukocyten kan een indicatie zijn van een infectie waar het lichaam op dat moment mee te maken heeft. Als ook een differentiële bloedtelling wordt genomen, kan de toename van neutrofielen of lymfocyten ook een ruwe schatting geven of de infectie bacterieel of viraal is. Dit is echter erg onnauwkeurig en slechts een beginpunt of reden voor verdere diagnostiek. In het geval van ernstig bloed vergiftiging of specifieke individuele infecties, kan het aantal leukocyten soms ook worden verlaagd. Als het aantal leukocyten op een obstructieve manier wordt verhoogd, kan dit een uiting zijn van leukemie In veel gevallen is dit de eerste indicatie van een Leukemie, als de betrokkene zich nog relatief gezond voelt. Ook hier geeft de Diff-BB aanwijzingen over de oorsprong en het type leukemie En nogmaals, het geheel is vaak dubbelzinnig en er zijn veel leukemieën waarbij de leukocytenwaarde normaal of licht verlaagd is. De leukocyten worden ook beïnvloed door de mens immunodeficiency virus (hiv). In dit geval worden met name de T-helpercellen aangetast door het virus en worden ze niet meer functioneel. Omdat de ziekte jarenlang in het lichaam sluimert zonder uiterlijke tekenen vóór de volledige uitbarsting 에이즈 uitbreekt, speelt meting van T-cellen hier een belangrijke rol bij het beoordelen van de voortgang van de ziekte en het succes van therapie.
