Laxeermiddelen (laxeermiddelen) zijn allemaal stoffen die de ontlasting kunnen versnellen en zo kunnen helpen constipatie (constipatie). Men spreekt van constipatie wanneer over een langere periode ontlasting niet vaker dan drie keer per week optreedt en alleen mogelijk is met zware persing. Naast chemisch laxeermiddelen, natuurlijke huismiddeltjes kunnen ook helpen constipatie. In vergelijking tot laxeermiddelen, worden ze meestal beter verdragen en hebben ze minder bijwerkingen. Overigens mogen laxeermiddelen in ieder geval alleen worden gebruikt om constipatie te behandelen en niet om af te vallen.
Hoe laxeermiddelen werken
Laxeermiddelen zijn al duizenden jaren bekend. Constipatie werd bijvoorbeeld behandeld met wonderolie zo ver terug als het oude Egypte. Zelfs vandaag de dag worden laxeermiddelen nog steeds veel gebruikt, ongeveer negen miljoen Duitsers nemen regelmatig laxeermiddelen, ongeveer een derde neemt zelfs dagelijks zijn toevlucht tot laxeermiddelen. Tijdens de spijsvertering, water wordt geleidelijk uit de vrij vloeibare ontlasting in de dikke darm gehaald. Hierdoor wordt de ontlasting dikker en steviger. De meeste laxeermiddelen beginnen op dit punt: ofwel zorgen ze ervoor dat de terugtrekking van water uit de ontlasting wordt belemmerd of dat de uitscheiding van water in de ontlasting wordt bevorderd. Als gevolg hiervan wordt de ontlasting zachter, wint volume en kan gemakkelijker worden uitgescheiden.
Gebruik van laxeermiddelen
Laxeermiddelen kunnen oraal worden ingenomen of rechtstreeks in de darm worden ingebracht. Als een zetpil of klysma wordt gebruikt, werken laxeermiddelen meestal erg snel. Bij orale inname duurt het daarentegen veel langer voordat het effect begint: het is het beste om de tablet 's avonds voor het slapengaan in te nemen, aangezien het effect pas na zes tot tien uur optreedt, afhankelijk van de laxeermiddel Als u een laxeermiddel Bij de eerste keer moet u er rekening mee houden dat het langer dan normaal kan duren voordat de volgende darmprikkel optreedt nadat de darm volledig is geleegd. Mensen denken echter vaak ten onrechte dat de darm na de eerste keer nog steeds geblokkeerd is en reiken naar een laxeermiddel een andere keer. Hoe een laxeermiddel precies wordt gebruikt en wat de risico's en bijwerkingen zijn, hangt ook af van het type laxeermiddel. Over het algemeen worden laxeermiddelen onderverdeeld in de volgende categorieën:
- Zwelling en ballaststoffen
- Osmotisch werkende laxeermiddelen
- Hydragogische laxeermiddelen
- Smeermiddel
Hieronder vindt u meer gedetailleerde informatie over elk type laxeermiddel.
Zwel- en vulmiddelen
Zwel- en vulstoffen omvatten bijvoorbeeld tarwezemelen, lijnzaad, agar-agar-agar of psyllium Ze zijn allemaal van plantaardige oorsprong. Zwelmiddelen absorberen water in de darm en zwellen. Hierdoor neemt de hoeveelheid ontlasting toe en wordt de ontlasting zachter. Om ervoor te zorgen dat de zwelmiddelen voldoende water opnemen, is het vooral belangrijk om voldoende te drinken. Dit komt omdat als er te weinig water in de spijsverteringskanaal, het kan leiden naar darmobstructie in het slechtste geval. Zwelmiddelen bieden het voordeel dat ze lokaal in de darm werken en nauwelijks bijwerkingen hebben. Wel kan de opname van zwelmiddelen veroorzaken winderigheid Bovendien vertonen ze geen effect bij organische ziekten van de darm. Zwelmiddelen kunnen alleen oraal worden ingenomen.
Osmotische laxeermiddelen
De groep van osmotisch werkende laxeermiddelen omvat lactose, lactulose, Epsom zouten, Glauber's zout, en sorbitol Ze verzachten de ontlasting door water in de darmen te binden. De verhoogde ontlasting volume triggert de ontlastingstimulus. Bovendien kan de ontlasting gemakkelijker worden uitgescheiden door de zachtere consistentie. Net als bij het nemen van vulstoffen en vulstoffen, is voldoende vochtopname belangrijk bij osmotisch werkende laxeermiddelen. Osmotisch werkende laxeermiddelen kunnen oraal worden ingenomen of rechtstreeks in de darm worden ingebracht. Ze worden vaak vóór de operatie gebruikt omdat ze leiden om het ledigen van de darm te voltooien. Een nadeel is dat bij gebruik van osmotisch werkende laxeermiddelen er vaak ook een verhoogd verlies van mineralen en vitaminen Na verloop van tijd kan dit leiden op deficiëntiesymptomen. Bovendien mogen sommige osmotisch werkende laxeermiddelen, zoals het zout van Glauber, niet worden ingenomen in geval van hoge bloeddruk, omdat anders de hoge bloeddruk kan verergeren.Bovendien kan het een wisselwerking hebben met bepaalde medicijnen, zoals anticonceptiepillen.
Hydragogue laxeermiddel
Hydragogene laxeermiddelen omvatten kruidenmiddelen zoals aloë, rabarber, luiaardschors, en senebladeren bladeren, evenals synthetische laxeermiddelen zoals bisacodyl or natrium picosulfaat. Het zeer laxeermiddel wonderolie behoort ook tot deze groep van irriterende laxeermiddelen in de darmen. Hydragogische laxeermiddelen voorkomen verdikking van de ontlasting in de dikke darm door de instroom van water uit de darmwand in de darm te bevorderen. Sommige laxeermiddelen in deze groep helpen ook de beweeglijkheid van de darm te verbeteren, waardoor het gemakkelijker wordt om de ontlasting te verplaatsen. Anthrachinon-bevattende laxeermiddelen (senebladeren bladeren, luiaardschors, aloë en rabarber) produceren vaak diarree, wat resulteert in een hoog water- en elektrolytverlies. Ze irriteren ook de darmen ernstig en worden ervan verdacht kankerverwekkend te zijn. Synthetische laxeermiddelen kunnen ook veroorzaken diarree en krampen Bovendien leiden ze na verloop van tijd tot gewenning.
Glijmiddels
Smeermiddelen moeten rechtstreeks in de darm worden ingebracht. Ze maken verharde ontlasting gemakkelijker leeg te maken door de darmwanden glad te maken en de ontlasting zachter. Smeermiddelen omvatten laxeermiddelen zoals kerosine olie of glycerine. Het gebruik van laxeermiddelen met glycerine kan ernstige irritatie van de darm veroorzaken slijmvlies In het geval van agenten met kerosine olie, de kalium alsmede de calcium niveaus kunnen sterk dalen. Bovendien kan langdurig gebruik schade aan het anale gebied veroorzaken en kerosine kan in het lichaam worden afgezet. De vreemde lichamen kunnen chronisch veroorzaken ontsteking in het lichaam, wat op de lange termijn kan leiden tot degeneratie van cellen en dus kanker.
