De jukbeenzenuw levert de huid in het bovenste gezichtsgebied. Het behoort tot de hersenzenuw V, de trigeminuszenuw Zijn functie is om de huid op de wangen.
Wat is de jukbeenzenuw?
De jukbeenzenuw wordt ook wel de jukbeenzenuw genoemd. Het maakt deel uit van de centrale zenuwstelsel Het wordt toegewezen aan de Vde van de totale XII schedel zenuwen. Dit is de trigeminuszenuw, die ook de dikste hersenzenuw is. De trigeminuszenuw, met zijn takken, voorziet in het gezicht van het menselijk organisme. Het is verdeeld in de oogzenuw (V1), de maxillaire zenuw (V2) en de mandibulaire zenuw (V3). De jukbeenzenuw is een tak van de maxillaire zenuw. Dit levert de gezichtsbehandeling op huid van de wang tussen het oog en de lippen. De jukbeenzenuw is verantwoordelijk voor het voeden van de huid van de jukbeenderen en het tijdelijke gebied. Daarom gaat het aanbod alleen naar het lagere ooglid Bovendien strekken vezels van een van de takken zich uit naar de traanklier. De jukbeenzenuw komt het onderste deel van de baan binnen en daalt. Dit wordt gevormd door in totaal zeven botten, waaronder de jukbeen.
Anatomie en structuur
De trigeminuszenuw verlaat de pons en gaat over de rotspiramide naar de hersenvliezen, de dura mater. Daarbij vormt het de trigeminus ganglion. Na de ganglion, splitst de trigeminuszenuw zich in drie takken. Dit zijn de oogzenuw, maxillaire zenuw en mandibulaire zenuw. De maxillaire zenuw passeert langs de wand van de holle sinus na het verlaten van de ganglion Het passeert dan de basis van de schedel in het foramen. Het verschijnt eronder in de ptergopalatine fossa en verdeelt zich in drie takken. Dit zijn de rami ganglionares, de jukbeenzenuw en de infraorbitale zenuw. De jukbeenzenuw neemt vezels op van het ganglion daar in de ptergopalatine fossa. Het komt dan van onderaf de baan binnen via de inferieure orbitale spleet. In de baan geeft het zijn vezels op als ramus communiceert met de traanzenuw. Deze gaan door in de traanklier. Het verdeelt zich in de zygomatictemporale zenuw en de jukbeenofaciale zenuw. Hierna loopt de jukbeenzenuw naar voren en doorboort de jukbeen, het os zygomaticum. Het gaat door de tijdelijke fossa en levert de huid over de jukbeen en het voorste gedeelte van de tempels.
Functie en taken
De belangrijkste functie van de jukbeenzenuw is om de huid ter hoogte van de wangen te voeden. Het jukbeen is gevormd uit het jukbeen en bevindt zich aan de zijkant van het gezicht onder de baan. Dit is de baan. De huid van het jukbeen tot aan de slapen wordt geïnnerveerd door de jukbeenzenuw. Impulsen van huidperceptie worden opgevangen en doorgegeven via de huid. De sensatie van pijnworden aanraakprikkels of temperatuurimpulsen geregistreerd door de cellen van de huid en doorgegeven aan de hersenen via de zenuwvezels. Een evaluatie van de impulsen vindt plaats in overeenkomstige systemen van de hersenen Vervolgens worden overeenkomstige emoties of actie-impulsen geactiveerd. Als de impuls aangenaam is, kan een positieve reactie worden verwacht, en als deze pijnlijk is of de temperatuur te hoog is, treden er afweerreacties op. Bovendien voeden vezels van de jukbeenzenuw de traanklier. De vloeistof die in de klier wordt geproduceerd, heeft belangrijke toevoerende en sociale functies. Het zorgt voor de functionaliteit van het oog, helpt het te beschermen tegen vervuiling en reinigt het. Tranen spelen een belangrijke rol bij emotionele verwerking als uiting van verdriet.
Ziekten
Letsel en schade door ongevallen of valpartijen kunnen schade aan de botten van het gezicht. EEN breuk of kneuzing van het jukbeen, het os zygomaticum, of het slaapbeen, het os temporale, kan letsel veroorzaken aan de vezels van de jukbeenzenuw. Hierdoor wordt de huid in deze regio niet meer voldoende aangevoerd. Dit leidt tot een gevoel van gevoelloosheid of een verstoring van de gevoeligheid. Als bloed schepen worden ook vernietigd in een breukkan de huid in het wanggebied niet meer voldoende worden verzorgd. Als gevolg hiervan kan de getroffen persoon een hangende onderlaag ontwikkelen ooglid en aanraking kan niet langer voldoende worden waargenomen. In principe gewond zenuwen in het gezicht hebben de eigenschap om te kunnen regenereren. Daarom genezen de meeste verwondingen na een paar weken vanzelf en is chirurgische ingreep meestal niet nodig. Het kan al helpen om de getroffen gebieden te laten rusten, vooral als de zenuw is verpletterd of uitgerekt. Als de schade te ernstig is, voeren chirurgen meestal een transplantatie van de zenuwvezels. Dit gebeurt voornamelijk wanneer de zenuwvezels gedeeltelijk of volledig zijn doorgesneden. Er is een kans dat een beschadigde zenuw zich herstelt, hoewel er geen garantie is. Het genezingsproces duurt enkele maanden na de operatie. Bovendien kan overgevoeligheid van de gezichtshuid optreden. Zelfs de kleinste aanrakingen veroorzaken dan pijn tot echte pijnaanvallen. Zelfs als de trigger zich in het gebied van de kaak en tanden bevindt, ontsteking in de zenuwen kan zich over het hele gezicht uitstrekken. Tand ontsteking met name zorgt ervoor dat veel patiënten zich voelen pijn, die ze omschrijven als bijna ondraaglijk.
