chronisch bronchitis is een permanent ontsteking van de luchtwegen dat treft vooral rokers en ex-rokers. In Duitsland lijdt ongeveer 20 procent van alle volwassen mannen aan chronische aandoeningen bronchitis, wat de kwaliteit van leven ernstig kan beperken, vooral in vergevorderde stadia.
Wanneer is bronchitis chronisch?
chronisch bronchitis vertoont dezelfde symptomen als acute bronchitis Volgens de World Gezondheid Organisatie (WHO), het wordt alleen chronische bronchitis genoemd als er minstens drie maanden zijn hoesten of andere tekenen van bronchitis gedurende een periode van twee jaar (één jaar voor kinderen). Rokers hebben veel meer last van deze ziekte dan niet-rokers. Mannen hebben twee tot drie keer meer kans om de ziekte te ontwikkelen dan vrouwen. De incidentie van ziekten neemt toe met de leeftijd en bereikt een hoogtepunt in het 7e levensdecennium.
Chronische bronchitis wordt ingedeeld in drie graden van ernst:
- Simpele chronische bronchitis: slijmachtig wit sputum zonder bronchiale obstructie (zogenaamde rokers hoesten).
- Chronische obstructieve bronchitis: sputum met obstructie als gevolg van viskeus sputum (dyscrinie) en zwelling van het slijmvlies.
- Obstructief emfyseem: zoals chronische obstructieve bronchitis, maar bovendien met verhoogd residu volume en verminderd gasuitwisselingsgebied.
Oorzaken van chronische bronchitis
Herhaaldelijk voorkomen van acute bronchitis wel leiden tot chronische bronchitis. Maar chronische bronchitis kan zich in de loop van de tijd ook ontwikkelen na andere ziekten, bijvoorbeeld kinkhoest hoesten, evenals door chronische schade (tabak rook, stoffige lucht in steengroeven, maalmolens, spinnerijen, weverijen, bakkerijen, molens, enz.).
Chronische bronchitis komt ook vaker voor bij congestie in de pulmonale circulatie, chronisch hart- en nier ziekten, kromme ruggen en pleurale verklevingen. Bij ouderen is het niet ongebruikelijk om pulmonale hyperinflatie te ontwikkelen, wat op zijn beurt een veel voorkomende oorzaak is van chronische bronchitis.
Symptomen van chronische bronchitis
Meestal heeft de getroffen persoon in eerste instantie jarenlang nauwelijks symptomen. De hoest met slijmwit sputum, dat vooral 's ochtends verschijnt, wordt door de meesten niet serieus genomen. De overmatige slijmproductie belemmert de kleine luchtwegen (bronchioli), bemoeilijkt het uitademen en veroorzaakt hoesten. Aanhoudend ernstig hoesten kan ervoor zorgen dat de longblaasjes overmatig worden uitgezet.
Door de jaren heen is de constante irritatie en ontsteking van de luchtwegen bevordert de hermodellering van de long zakdoek. Dit proces bevordert de overmatige inflatie van de longblaasjes en maakt de ontwikkeling van een winderigheid mogelijk long Het pathologisch veranderd long weefsel kan niet voldoende zorgen voor een normale gasuitwisseling. Getroffenen klagen daarom over kortademigheid, die aanvankelijk alleen optreedt bij inspanning, maar later ook in rust.
Bovendien zijn mensen met chronische bronchitis veel vatbaarder voor bacteriële infecties, die gepaard gaan met high koorts, een verslechtering in het algemeen voorwaarde en etterend sputum. Deze bacteriële infectie van het voorbeschadigde weefsel wordt een verergering van de infectie genoemd.
Chronische bronchitis in het eindstadium
Chronische bronchitis ontstaat als gevolg van deze hyperinflatie en de vernauwing van de luchtwegen door het slijm. Na jarenlang symptoomvrij te zijn, ontwikkelt de patiënt bij inspanning langzaamaan een aanval-achtige kortademigheid. Acute, infectiegerelateerde exacerbaties van chronische bronchitis als gevolg van bacteriële kolonisatie van het voorbeschadigde weefsel komen steeds vaker voor.
In het laatste stadium van de ziekte, zuurstof tekort, carbon ophoping van kooldioxide, juist hart- spanning en later rechter hartzwakte (longhart) zijn toegevoegd. Focal longontsteking treedt op wanneer bronchiaal ontsteking verspreidt zich naar de omliggende longen. Pulmonale abcessen en pulmonale gangreen kan voorkomen in de verwijde longblaasjes.
