Juiste en gezonde voeding

Wat doet het goed dieet ziet eruit als? Wat mag men eten en wat liever niet? Een gids voor gezond eten. Er zijn heel veel mensen die eten en drinken als een heel prettige kant van het leven beschouwen, maar die er niet bij stilstaan ​​of ze zelf niet de basis leggen voor latere ziekten door fouten in hun leven. dieet.

Belangrijke componenten van voeding

Mensen richten hun aandacht vooral op zoveel mogelijk eten om behoorlijk vol te zitten, en vragen niet of het eten ook voor hen geschikt is. De meeste mensen geloven dat hun eetlust als richtsnoer hen ertoe aanzet de juiste voedingskeuzes te maken. Helaas is dit slechts gedeeltelijk waar. De mensen van vandaag, die geen juiste maat voor hun voeding kennen door de overvloed aan voedsel en genotmiddelen, hebben zojuist verkeerde ideeën gekregen over de waarde en de onwaarde van het eten. Ze richten zich vooral op het eten van zoveel mogelijk eten om behoorlijk vol te zitten, en vragen niet of het eten ook voor hen geschikt is. Artsen en voedingsdeskundigen moeten daarom zeer breed educatief werk onder de bevolking verrichten om de eetlust als het ware in goede banen te leiden. Zelfs de artsen van het oude Griekenland hebben veel nagedacht over de kwestie van juiste en onjuiste voeding. Maar pas zo'n honderdvijftig jaar geleden gaf de ontwikkeling van de chemie inzicht in de samenstelling van voedsel. Zo werden eerst drie essentiële componenten onderscheiden:

1. koolhydraten

2. Eiwitten

3. vetten

Vervolgens leerde men door middel van speciale methoden metingen te doen die nauwkeurige waarden gaven over de hoeveelheden energie die uit elk basisvoedsel voor het lichaam konden worden gehaald. Iedereen heeft er vast wel iets over gehoord calorieën. Welnu, met de hoeveelheid warmte die een grote calorie ons geeft, zou je er 1 kg van kunnen maken water 1 graad warmer dan het is.

Calorieën, eiwitten, vetten en koolhydraten.

Een kilo vet geeft 9 calorieën voor ons hier. Hieruit kan meteen worden afgeleid dat vet een bijzonder warmere en energieleverancier is, zoals we ons de afgelopen winter misschien bijzonder sterk hebben gevoeld. Nu concludeerden mensen uit deze metingen dat het ene voedsel het andere kan vervangen. Helaas is deze opvatting tegenwoordig nog steeds heel gebruikelijk, vooral in lekenkringen. Het is echter niet correct, zelfs gevaarlijk, aangezien men alleen moest erkennen aan de gemaakte fouten. Wetenschappelijk onderzoek heeft dat bijvoorbeeld aangetoond eiwitten bevatten veel gecompliceerde verbindingen genaamd aminozuren (de bouwstenen van eiwitten), die in geen van de andere basisvoedingsmiddelen voorkomen, koolhydraten en vetten. Als deze nu niet met het voedsel aan het menselijk lichaam worden verstrekt, wordt het ziek. Verder moest men erkennen dat het eiwit, dat afkomstig is van planten en dergelijke, die ons dieren (vlees, eieren, melk, vis), verschillen van elkaar. Het dierlijke eiwit (vooral vis en gevogelte) is voor ons meestal waardevoller dan dat van planten, zodat een bepaald deel van de dieet moet altijd dierlijke eiwitten bevatten (ongeveer de helft van onze dagelijkse eiwitbehoefte). Er zijn echter planten die ook rijk zijn aan deze belangrijke aminozuren, zoals we ze vinden in dierlijke producten, bijvoorbeeld de soja en de am meel daaruit bereid, verder onze eenvoudige aardappel, ook boerenkool, rijst, gierst en haver​ Door de consumptie van deze planten kunnen we onze dagelijkse inname van dierlijke eiwitten terugbrengen tot een derde van wat we nodig hebben. Dus hoeveel proteïne moeten we eigenlijk elke dag eten? Het is gebleken dat een volwassen mens goed gevoed wordt als hij of zij 1 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht per dag binnenkrijgt. Dus voor een persoon van 70 kg is dit 70 tot 80 gram eiwit per dag, waarvan de helft dierlijk eiwit = 35 tot 40 gram. Als we meer eten kool, haver en aardappelen (ook am), hebben we dagelijks slechts 25 tot 30 g dierlijk eiwit nodig. Waar zitten deze bedragen in? Het is niet zo eenvoudig dat 100 g vlees, eieren or melk bevatten ook de overeenkomstige hoeveelheid eiwit. Het eiwitgehalte van individuele voedingsmiddelen varieert enorm.

1 ei van ongeveer 60 g weegt ongeveer 6-7 g eiwit.

100 g vlees, middelgrote variëteit ongeveer 20 g proteïne

100 g vis ongeveer 13-20 g eiwit

100 g volle melk, vers ongeveer 3-4 g proteïne

100 g wrongel, mager ongeveer 17 g eiwit

Overgewicht door te veel vet

De meeste mensen consumeren tegenwoordig grote hoeveelheden vet, zij het boter, olie, reuzel, margarine, slagroom of slagroomtaart. Wat vetten betreft, zijn er twee belangrijke dingen over of erin ontdekt. Bepaalde soorten vetten, bijv boter, melk vet, zijn dragers van vitaminen, bevatten andere soorten vetten deze vitamines niet. Bovendien is het gehalte aan lipoïden (vetachtige stoffen, bijv lecithine) en van sommige vetzuren, die zogenaamde vitamine karakter, bijvoorbeeld voor het werk van ons hersenen, is van het grootste belang. De meeste mensen consumeren tegenwoordig overvloedige hoeveelheden vet, zij het boter, olie, reuzel, margarine, slagroom of slagroomtaart. Maar hebben wij, vooral de vrouwen onder hen, niet gemerkt dat het lichaamsgewicht de afgelopen tien jaar aanzienlijk is gestegen en zit er geen vet op plekken op ons lichaam waar we dat niet willen? Deze vraag zal waarschijnlijk enkele bevestigend moeten beantwoorden, als ze eerlijk zijn. En dit is, om het bot te zeggen, eigenlijk het begin van het einde. Vet bevat een andere stof, cholesterol, dat in ons lichaam wordt afgezet in het vet zelf, maar dat ook graag naar de wanden van ons migreert bloed schepen, waar het veroorzaakt wat algemeen bekend staat als verkalking van de aderen​ Het is een proces dat met de jaren sterker en sterker wordt, vooral als je een vetrijk dieet volgt. Nu willen we allemaal dat u dat doet groeien zoveel mogelijk oud zonder te veel te verkalken. Dat laatste betekent immers een verkorting van de levensduur en ook van prestatie en welzijn. Dikke mensen hebben er veel eerder last van arteriosclerose, meestal in de hart-, nieren of hersenen, en sterven er ook veel eerder aan. Dunne en gezond voedende mensen hebben er veel minder last van. Om dit verkalkingsproces uit te stellen, mogen mensen niet meer dan 70 tot 100 gram vet per dag eten.

Koolhydraten in plaats van vet

Bovendien hoeft niet al het vet boter te zijn. Er is minder cholesterol in olijfolie en margarine dan in boter. U kunt ook de benodigde hoeveelheden krijgen vitaminen van groenten en fruit. De koolhydraten (deze omvatten: Pasta, brood, granen, aardappelen, groenten, fruit en bessen) zijn dus voornamelijk plantaardige producten, maar ook in dierlijke producten zit altijd een bepaalde hoeveelheid koolhydraten. koolhydraten worden relatief gemakkelijk omgezet in energie door het menselijk lichaam, bijvoorbeeld voor spierarbeid, het werk van de hart-, maar ook voor die van onze hersenen​ Daarom hoeven bij voldoende inname van koolhydraten geen overmatige hoeveelheden vet en eiwit aan het lichaam te worden geleverd. Tot het koolhydraatcomplex behoort ook cellulose, dat niet door het organisme kan worden verteerd, maar van groot belang is voor de goede werking van de darmen. Het vormt een onderdeel van de slak en zorgt voor het transport ervan in de darm. Daarom, als men te weinig cellulose eet (in groenten, peulvruchten, volkoren brood, rauwe groenten, fruit), neigt men tot traagheid van de darmen en constipatie, en schadelijke toxische stofwisselingsproducten kunnen hun effectiviteit in de darmen ontwikkelen, waardoor een persoon ziek wordt. Men zou dagelijks ongeveer 400 tot 500 g koolhydraten moeten innemen, rekening houdend met producten die cellulose bevatten. Er moet bijzondere aandacht worden besteed aan de voeding van baby's en zuigelingen, peuters en schoolkinderen. Voor hen is de kwestie van eiwitten, vetten en koolhydraten, evenals minerale en vitamine de inname en de manier waarop het eten wordt bereid, is zelfs nog belangrijker dan voor volwassenen.

Controleer voedsel op ingrediënten en inhoud

Een aantal ziekten kan dus het gevolg zijn van onjuiste voeding, maar het kan jaren, zelfs decennia duren voordat ze zich ontwikkelen. Als ze dan duidelijk zijn geworden, is de leek van mening dat de dokter de schade kan en moet genezen met wat medicijnen. Helaas is het dan meestal te laat voor effectieve hulp. Daarom is het belangrijk om mensen tijdig voor te lichten over de effecten van juiste en onjuiste voeding. In Duitsland worden voedingsmiddelen onderworpen aan nauwkeurige voedselproeven en laboratoriumtests. Bovendien hebben onze producten en voedingsmiddelen meestal de exacte componenten en ingrediënten met hun energiewaarden op de verpakking staan. Iedereen moet deze waarden zorgvuldig lezen en pas dan beslissen of dit of dat product echt zo gezond is als het voor het eerst verschijnt via advertenties en externe verpakkingen. . Men mag niet vergeten dat de productie van voedsel grotendeels gedicteerd wordt door het winstmotief van de voedingsindustrie.