isoniazid is een actief ingrediënt in de antibiotica klas van drugs en is toegewezen aan de tuberculostatica groep. Het medicijn wordt gebruikt om te behandelen en te voorkomen tuberculose bij geïnfecteerde personen.
Wat is isoniazide?
isoniazid wordt gebruikt voor de behandeling en preventie van tuberculose bij geïnfecteerde personen. De belangrijkste veroorzaker van tuberculose is Mycobacterium tuberculose. isoniazid is een afkorting voor isonicotinic hydrazide. Het is een antibioticum voornamelijk gebruikt in combinatie met het antibioticum rifampicine om de besmettelijke ziekte tuberculose. Bij HIV-patiënten wordt isoniazide met name gebruikt voor de profylaxe van tuberculose. Als gevolg hiervan is het aantal gevallen van tuberculose en ook het totale aantal sterfgevallen als gevolg van tuberculose bij hiv-patiënten sterk afgenomen. De eerste synthese van het medicijn vond plaats in 1912 aan de Universiteit van Praag en werd uitgevoerd door Meyer en Malley. echter, de antibioticum effect werd ongeveer 30 jaar later voor het eerst herkend. In de laboratoria van de farmaceutische bedrijven Hoffman-La Roche en Bayer AG gingen onderzoekers en chemici Herbert Fox en Gerhard Domagk en hun team door met het ontwikkelen van de stof totdat deze eindelijk marktrijp was.
Farmacologische werking
Het bacteriedodende middel isoniazide wordt opgenomen door bacteriële cellen. In de bacteriële cel zet het enzym catalase of peroxidase (KatG) vervolgens isoniazide om in isonicotinezuur. Dit isonicotinezuur wordt door de bacteriën in plaats van nicotine zuur NAD speelt een cruciale rol in verschillende stofwisselingsprocessen en stofwisselingsreacties. Door het ingebouwde isonicotinezuur kunnen de co-enzymen hun functie niet meer uitoefenen, zodat de synthese van nucleïnezuren en de synthese van mycolzuur wordt verstoord. Mycolzuur is een belangrijk onderdeel van de celwanden van bacteriën Dit vormt de weerstand van de bacterie. Wanneer de celwand onstabiel is vanwege de antibioticum bacteriën vergaan.
Medische toepassing en gebruik
De belangrijkste indicatie van isoniazide is voor de behandeling van tuberculose. Het medicijn wordt ook gebruikt om mensen te behandelen die met tuberculose zijn geïnfecteerd maar nog niet ziek zijn geworden. Tuberculose is een besmettelijke ziekte die kunnen worden veroorzaakt door verschillende mycobacteriën. De belangrijkste ziekteverwekker is echter Mycobacterium tuberculosis. Jaarlijks sterven ongeveer 1.3 miljoen mensen aan tuberculose. In principe kan tuberculose worden onderverdeeld in verschillende stadia. Ernstige infecties komen voornamelijk voor bij immuungecompromitteerde mensen. Om deze reden wordt het antibioticum isoniazide ook gebruikt om tuberculose bij hiv-patiënten te voorkomen. Voor dit doel wordt het antibioticum meestal oraal toegediend. Met ongeveer 90 procent heeft isoniazide goed biobeschikbaarheid Acetylering in de lever is 75 procent. Het medicijn en zijn metabolieten worden uiteindelijk uitgescheiden door de nieren. Isoniazid wordt meestal samen met andere toegediend tuberculostatica Dit om de ontwikkeling van resistentie te voorkomen.
Risico's en bijwerkingen
Medicatie met isoniazide kan gastro-intestinale symptomen veroorzaken, zoals misselijkheid, brakenof diarree Centraal zenuwstelsel aandoeningen, allergieën en perifere neuropathieën behoren ook tot de mogelijke bijwerkingen. Bovendien intrahepatische icterus (geelzucht) kan optreden als gevolg van sommigen lever toxiciteit. Vanwege de gestoorde lever, sommige patiënten hebben er ook last van alcoholintolerantie. Vitamine B6-tekort kan optreden tijdens het gebruik van het antibioticum. Dit kan leiden tot de ontwikkeling van polyneuritis, die gepaard gaat met verschillende neurologische symptomen zoals tintelingen, sensorische stoornissen of verlamming. Om dergelijke polyneuritis te voorkomen, kan de behandelende arts aanvullend een vitamine B6 voorbereiding. Isoniazid shows interacties met diverse andere voorbereidingen. Wanneer paracetamol (paracetamol) tegelijkertijd wordt toegediend, neemt de toxiciteit van dit medicijn toe, zodat ernstige leverschade kan optreden. Er is ook een interactie met het medicijn carbamazepine Isoniazide neemt af carbamazepine klaring zodat het medicijn in de bloed langer. Daarentegen zijn de medicijnniveaus van ketoconazol, een geneesmiddel dat wordt gebruikt om schimmelinfecties te behandelen, worden verminderd door isoniazide. Isoniazid verhoogt de serumspiegels van theofylline en valproaat.Theofylline wordt gebruikt voor de behandeling van bronchiale astma en valproaat voor de behandeling van epilepsie Isoniazid is absoluut gecontra-indiceerd bij leveraandoeningen. Daarom moet het gebruik ervan worden vermeden, indien mogelijk in acute gevallen hepatitis en leverinsufficiëntie Het gebruik van het antibioticum isoniazide wordt ook niet aanbevolen alcohol misbruik en bij de stofwisselingsziekte suikerziekte mellitus.
