Diagnose
De diagnose van zenuwwortel irritatie is in veel gevallen al een klinische diagnose. Dit betekent dat een arts het al kan maken door de patiënt (anamnese) en zijn typische symptomen te bevragen. De reflexen van het getroffen gebied moeten ook routinematig worden gecontroleerd en er moeten aanvullende tests worden uitgevoerd.
Alleen als dit niet voldoende is om een duidelijke bevinding te bevestigen, of als men een vrij zeldzame oorzaak vermoedt, zal men een beroep doen op beeldvormende technieken. Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) is de voorkeursmethode voor diagnose. Onder bepaalde omstandigheden wordt ook computertomografie (CT) gebruikt.
MRI- en / of CT-beelden tonen dan de tussenwervelschijven bijzonder duidelijk en naast de diagnose van zenuwwortel irritatie, maken het vaak mogelijk om de oorzaak te achterhalen. Afhankelijk van de symptomen van de patiënt, in zeldzame gevallen een conventionele röntgenstraal of een speciale MR myelografie kan ook worden overwogen, maar een arts beslist en informeert de patiënt individueel. Als er een vermoeden bestaat van een acute ontsteking in de wervelkanaal of in de hersenen als oorzaak van de zenuwwortel irritatie, een prik van de cerebrospinale vloeistof (liquor cerebrospinalis) wordt ook uitgevoerd om een ontsteking te bevestigen of uit te sluiten.
Therapie
In de meeste gevallen zenuwwortel irritatie wordt conservatief behandeld met medicijnen. Ontstekingsremmende geneesmiddelen (ontstekingsremmende geneesmiddelen), cortisone preparaten, spierspanningsverlagende middelen (myotonolytica) of plaatselijk pijnstillers (analgetica) zijn beschikbaar. Pijn die door deze medicijnen niet of slechts in geringe mate kunnen worden verlicht, wordt soms verbeterd door bepaalde antidepressiva te nemen.
Bovendien moet de patiënt worden begeleid door fysiotherapie. In het geval van grote hernia of atypische oorzaken, kan een operatie een ander alternatief zijn voor de behandeling. Bij voorkeur - of helemaal niet - door middel van microchirurgie, dit betekent met zo min mogelijk letsel en risico. Er is geen duidelijk bewijs in wetenschappelijke studies voor het gebruik van acupunctuur tegen zenuwwortel irritatie of de zogenaamde TENS-therapie, die zenuwstimulatie suggereert voor symptoomverlichting. Niettemin melden sommige patiënten buitengewoon succes bij de behandeling onder deze therapieën.
