Definitie
Abcessen zijn verzamelingen van pus die kunnen voorkomen in verschillende delen van het lichaam. De abces heeft zijn eigen capsule en creëert zijn eigen lichaamsholte door weefsel te smelten. Dit wordt een niet-voorgevormde lichaamsholte genoemd.
Er kunnen ook abcessen in de darm zijn door verschillende eerdere ziekten en oorzaken. In de breedste zin: anale abcessen, de acute vorm van anaal fistel, behoren ook tot intestinale abcessen. Abcessen in de darm zijn ontstekingsreacties die na een bepaalde tijd kunnen openbarsten (perforeren). Hierdoor kan de inhoud van het abces om in de buikholte te legen.
Oorzaken
An abces in de darm kan ontstaan door verschillende oorzaken of eerdere ziekten. Ontstekingsprocessen in de darm bevorderen de ontwikkeling van abcessen. Een eerste ontsteking kan dan uitgroeien tot een abces.
Ziekten met een hoge ontstekingsactiviteit hebben daarom de neiging om abcessen te ontwikkelen. Bovendien kunnen abcessen zich ook gemakkelijker ontwikkelen bij ziekten waarbij de immuunsysteem is verzwakt. Het is dus niet verwonderlijk dat een mogelijke complicatie van diverticulitis is het intestinale abces.
diverticulitis is een ontsteking van de zogenaamde intestinale divertikels. Dit zijn uitsteeksels in de darmwand, die worden aangetroffen bij meer dan 50% van de mensen ouder dan 70 jaar in de geïndustrialiseerde landen. Ze worden veroorzaakt door verschillende factoren en kunnen in de loop van het leven ontstoken raken.
Ontlasting kan zich ophopen in de divertikels en leiden tot een circulatiestoornis in de darmwand. Een ontsteking is het gevolg. De ontsteking verspreidt zich en er ontstaan abcessen, die zich in de buik kunnen legen als de divertikels erdoorheen barsten.
Een andere ziekte die de oorzaak kan zijn van een darmabces is De ziekte van Crohn. Dit is een chronische inflammatoire darmziekte waarvan de oorzaak onbekend is. De hoge ontstekingsactiviteit in De ziekte van Crohn leidt vaak tot de ontwikkeling van fistels en abcessen in de darm.
Bovendien kan zich een zogenaamd perityphlitisch abces ontwikkelen in de context van appendicitis. Dit abces ontwikkelt zich als een complicatie van een appendix breuk en moet onmiddellijk worden geopereerd. Abcessen in de darm kunnen zelden ook worden veroorzaakt door het inbrengen van vreemde voorwerpen in de darm.
Dit kan gebeuren door het vreemde lichaam in te slikken of door een voorwerp anaal in te brengen. Het vreemde lichaam vertegenwoordigt een ontstekingsprikkel en kan dus leiden tot de ontwikkeling van een abces. Chronische ziekten, zoals suikerziekte, HIV of andere ziekten die de immuunsysteem, maken het gemakkelijker voor infecties en ontstekingen om zich in de darm te verspreiden. Hoewel intestinale abcessen zeldzaam zijn, kunnen ze zich gemakkelijker ontwikkelen in een dergelijke reeds bestaande voorwaarde.
Diagnose
Darmabcessen komen meestal voor in de context van andere eerdere ziekten, zoals De ziekte van Crohn or diverticulitis. Ze worden beschouwd als een complicatie van de ziekte en treden op wanneer een ontsteking zich verspreidt. Symptomen zoals koortseen algemeen gevoel van ziekte, of pijn in de buik kan duiden op een abces in de darm.
In de meeste gevallen wordt bij reeds bestaande ziekten regelmatig gecontroleerd door de huisarts of gastro-enteroloog, waarbij darmabcessen de voorkeur hebben. Bij nieuw optredende maagdarmklachten wordt dan gericht gezocht naar mogelijke ontstekingen of abcessen. Een snel en ongecompliceerd onderzoek dat een abces kan onthullen, is de buik ultrageluid.
Daar kunnen fistels en abcessen zichtbaar zijn. Om de exacte locatie van het abces te bepalen, zijn andere beeldvormingsprocedures zoals CT- of MRI-onderzoeken mogelijk. Bloed tests kunnen verhoogde ontstekingswaarden aan het licht brengen, zoals CRP, bloedbezinkingssnelheid of leukocyten. Dit zijn echter niet-specifieke waarden die in een gesloten abces niet verhoogd hoeven te worden. Uiteindelijk wordt de diagnose van een abces gesteld door beeldvormende technieken.
