Oplichting | Welke soorten duizeligheid zijn er?

Oplichting

De zwaaiende duizeligheid wordt ook wel duizeligheid genoemd duizeligheid en gaat meestal gepaard met een plotselinge onzekerheid bij het lopen en staan. Patiënten melden het gevoel dat zijzelf of de grond onder hun voeten wankelt. Ook hier duurt de duizeligheid meestal maar een paar seconden.

Dit resulteert in een hoge valneiging en de getroffen persoon heeft een verhoogd valrisico. Deze vorm van duizeligheid gaat vaak gepaard met misselijkheid en braken​ Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor dit type duizeligheid.

Enerzijds wordt een sterke spierspanning vermoed in het boven- of onderlichaam. Aan de andere kant is het duizeligheid kan ook psychologische oorzaken hebben. De gespannen spieren in het bovenste deel van het lichaam hebben vaak invloed op de nek, voorhoofd en oogcontour.

Vooral in de nekkan een slechte houding tijdens het zitten leiden tot uitgesproken spierspanning, die ook de omliggende spieren kan aantasten. Hierdoor nemen patiënten vaak een verkeerde positie van de hoofd en kantel het opzij. Na verloop van tijd wordt geprobeerd deze houding te compenseren door de spieren aan de andere kant samen te trekken.

De fobische zwaaiende duizeligheid gaat vaak gepaard met angst en psychologische stress. Daarom komt het ook bijzonder vaak voor in stressvolle situaties. Om deze reden wordt het ook angst genoemd oplichterij en treft vaker vrouwen boven de 30 jaar.

Andere redenen voor deze vorm van duizeligheid kunnen ook traumatische ervaringen in het verleden zijn, een acute Depressie of een bekende ernstige angststoornis. Vanwege de aanval-achtige duizeligheidsaanvallen ontwikkelen patiënten vaak een angst voor de duizeligheid zelf. Dit ontwikkelt zich uiteindelijk tot een vicieuze cirkel van frequentere duizeligheid, aangezien de situatie zelf erg stressvol kan zijn voor de patiënt.

Centrale duizeligheid

Centrale duizeligheid wordt meestal veroorzaakt door verschillende ziekten, waarbij de hersenen zelf wordt vooral vaak aangetast hersenen tumoren, hersenvliesontsteking, craniocerebrale trauma of zelfs een beroerte​ Bij de bovengenoemde ziekten is de schade aan de hersenen resulteert in duizeligheid, die vaak gepaard gaat met andere symptomen zoals gevoelloosheid in het gezicht of ledematen, verminderd zicht of zelfs spraakstoornissen​ Afhankelijk van de onderliggende ziekte kan de duizeligheid gedurende enkele seconden tot minuten kort optreden of, zoals in het geval van een beroerte, kan uren of zelfs dagen duren.

De centrale duizeligheid wordt vanwege de mogelijke oorzaken vaak intensief bewaakt en medisch behandeld. De duizeligheid kan verschillende oorzaken hebben. Dienovereenkomstig zijn er ook verschillende therapeutische benaderingen om de symptomen van de patiënt te verlichten.

Om de duizeligheid correct te behandelen, moeten eerst de oorzaken worden opgehelderd. Alleen dan kan een succesvolle therapie worden uitgevoerd. Als dat zo is de ziekte van Menière of een ontsteking van het binnenoorkunnen medicijnen worden gebruikt om de symptomen van te verminderen misselijkheid en braken.

Deze medicijnen worden anivertiginosa genoemd. Ze kunnen de patiënt tijdelijk helpen, maar bestrijden de werkelijke oorzaak van de duizeligheid niet. Heel vaak is fysiotherapie bij de behandeling inbegrepen.

Het wordt gebruikt om gespannen spieren te ontspannen en helpt de patiënt om beter met de duizeligheid om te gaan. Door gerichte bewegingen kan de duizeligheid worden losgelaten, de evenwicht wordt versterkt en de patiënt kan weer meer vertrouwen krijgen. Fysiotherapie wordt met name vaak gebruikt voor goedaardige paroxismale positioneringsduizeligheid.

Afhankelijk van welke boog van het vestibulaire orgaan wordt aangetast door een aandoening, kunnen verschillende oefeningen worden uitgevoerd. In de regel is de duizeligheid verbeterd, maar misselijkheid kan optreden tijdens de training. Om dit te voorkomen, wordt de patiënt aangeraden zijn ogen gesloten te houden en zich volledig te laten begeleiden door de arts.

of medicijnen tegen duizeligheid Bij deze oefening zit de patiënt eerst rechtop voor de dokter. Zijn hoofd is in een rotatie van 45 graden. De zieke kant moet nu naar de dokter wijzen.

Nu verschuift de arts de patiënt spontaan naar de laterale positie. De hoofd moet in dezelfde positie blijven. Na twee tot drie minuten wordt de patiënt uiteindelijk 180 graden naar de andere kant verschoven.

Nogmaals, het is belangrijk dat de positie van het hoofd niet verandert. De patiënt blijft enkele minuten in deze positie en wordt vervolgens in de oorspronkelijke positie gebracht. Het doel van deze oefeningen is om losse ortholieten weer in hun oorspronkelijke positie te brengen, zodat ze geen duizeligheid meer kunnen veroorzaken.

De patiënt zit rechtop voor de dokter en heeft zijn benen gestrekt. Het hoofd is 45 graden gedraaid naar de zieke kant. Dit betekent dat de gezonde kant naar de dokter wijst.

Nu brengt de arts de patiënt snel en spontaan in rugligging. Het hoofd van de patiënt moet nu aan het andere uiteinde van de bank hangen. In deze positie kunnen de duizeligheid en oogbewegingen van de patiënt (nystagmus) zou moeten verbeteren.

Als de symptomen zijn verdwenen, draait de patiënt zijn hoofd 90 graden en blijft een paar minuten in deze positie. Vervolgens wordt de patiënt naar de gezonde kant gedraaid. Nogmaals, het oor moet zich aanpassen aan de nieuwe positie voordat de patiënt weer rechtop wordt gebracht.