Introductie
Hoewel er 10,000 mensen aan sterven alvleesklierkanker Elk jaar is het in Duitsland moeilijk om de ziekte in een vroeg stadium op te sporen. Dit betekent op zijn beurt dat de diagnose meestal pas in de enstage van wordt gesteld alvleesklierkanker en is daarom vaak niet meer te genezen.
Belangrijke symptomen voor het opsporen van alvleesklierkanker
Bij de detectie van patiënten met alvleesklierkanker, zijn er geen symptomen die vroeg optreden en expliciet op deze ziekte wijzen. Hieronder volgen enkele symptomen die aanleiding zouden moeten geven tot een nader onderzoek van de patiënt om de pancreas te detecteren kanker zo vroeg mogelijk: bij al deze symptomen moet echter in gedachten worden gehouden dat ze ook tal van andere oorzaken kunnen hebben en geenszins een zeker teken zijn voor de diagnose van alvleesklierkanker. - Pijn in de bovenbuik
- Spijsverteringsstoornissen
- Geelverkleuring van de huid (icterus) door beperking van de galstroom, vaak gepaard gaand met jeuk, bierbruine urine en verkleurde ontlasting
- Sterk en onbedoeld gewichtsverlies, mogelijk ook koorts en toegenomen nachtelijk zweten
- Trombose (vorming van bloedstolsels) zonder herkenbare reden (zoals langdurig liggen met griep)
- Diabetes mellitus of andere suikerbalansstoornis
Medische diagnostiek voor het opsporen van alvleesklierkanker
Als er een vermoeden bestaat dat een patiënt pancreas heeft kankermoeten snel passende diagnostische procedures worden gestart om de detectie van alvleesklierkanker in een vroeg stadium te verzekeren of uit te sluiten. Allereerst moet de arts een gedetailleerd gesprek voeren met de patiënt. Vooral de bovengenoemde symptomen moeten worden gevraagd.
De arts zal ook vragen stellen over bepaalde ziekten die vaak verband houden met alvleesklier kanker (onder andere en over een familiale aanleg voor deze ziekte. Daarnaast zal de arts vragen stellen over bepaalde risicofactoren, namelijk - chronische pancreatitis
- Peutz-Jeghers-syndroom
- Roken? - Alcohol?
- Cysten in de alvleesklier bekend? De patiënt wordt vervolgens onderzocht. Hier wordt aandacht besteed aan algemeen voorwaarde, gewicht en geelverkleuring van de huid.
Bovendien wordt het zogenaamde Courvoisier-teken vaak gevonden tijdens het pancreasonderzoek. Dit betekent dat de arts een uitstulping kan palperen galblaas als de huid geel is (icterus), maar dit is niet pijnlijk voor de patiënt. Bloed wordt dan genomen.
Hier is te zien of de functie van de alvleesklier is normaal (suiker, lipase, amylase). Het zoekt ook naar tekenen van gal accumulatie door vernauwing van de galwegen door de tumor (bilirubine, alkalische fosfatase, gamma-GT) en zoekt naar algemene veranderingen in de context van kanker (anemie). Indien bij nader onderzoek het vermoeden van alvleesklierkanker wordt bevestigd, dienen ook de zogenaamde tumormarkers te worden bepaald (CA 19-9, CA 50).
Deze worden later voornamelijk gebruikt om het succes van de therapie te beoordelen, maar niet voor de vroege detectie van alvleesklierkanker. Dit betekent dat ze na een operatie aanzienlijk zouden moeten vallen, maar als alvleesklierkanker weer groeit, zullen ze weer opstaan. Met de hulp van een ultrageluid onderzoek, een verandering in het orgel en de omgeving weefselvocht knooppunten kunnen snel en eenvoudig worden gedetecteerd.
Hiervoor is een ultrageluid onderzoek vindt plaats van buitenaf door de buikwand enerzijds en een echografisch onderzoek van binnenuit in het kader van een gastroscopie op de andere. Van het verdachte gebied kunnen ook monsters worden genomen, deze worden vervolgens onder een microscoop onderzocht en de mate van degeneratie en het type kanker kan worden bepaald. Bovendien wordt de gehele buikholte in beeld gebracht door middel van CT (computertomografie) of MRI (magnetische resonantie beeldvorming) van de buik.
Dit kan ook blijken bloed schepen, die soms vaker voorkomen bij alvleesklierkanker. Bovendien kan een ERCP-onderzoek (endoscopisch retrograde cholangiopancreaticografie) worden gebruikt om de pancreaskanalen te visualiseren. Hiervoor wordt contrastmiddel via de dunne darm en er worden röntgenfoto's gemaakt.
Als de kanalen voor de spijsverteringssappen worden vernauwd door gezwellen in het orgel, is dit hier bijzonder duidelijk te zien. Al deze onderzoeken dienen om alvleesklierkanker of andere oorzaken op te sporen. Ze kunnen ook worden gebruikt om het stadium van de ziekte te beoordelen en, afhankelijk hiervan, een therapie te starten.
