Een huisarts is een arts die freelance werkt in zijn eigen praktijk of werkzaam is in een medisch zorgcentrum. Hij wordt algemeen beschouwd als het eerste aanspreekpunt voor fysieke en ook psychische aandoeningen of problemen.
Wat is een huisarts?
De huisarts is die medisch professional die wordt gezien als het eerste medische aanspreekpunt in de volksgezondheid zorgsysteem en die een zeer persoonsgerichte aanpak hanteert. Huisartsen kunnen huisarts zijn zonder specialistische opleiding, huisarts, kinderarts en adolescent, en in sommige gevallen specialisten in de interne geneeskunde met een huisartspraktijk. De huisarts is die medische professional die wordt gezien als het eerste medische aanspreekpunt in de volksgezondheid zorgsysteem en die een zeer persoonsgerichte benadering hanteert. In Duitsland kan men als huisarts werkzaam zijn als men na het staatsexamen of medisch diploma een doctoraat behaalt. Dit omvat de Famulatur - praktische patiëntenzorg - en het praktijkjaar, dat gericht is op training rechtstreeks met patiënten. Om in Oostenrijk een vergunning als huisarts te krijgen, moet men een doctoraatsprogramma afronden, evenals een rotatie van drie jaar, na zijn afstuderen als "Doctor in de geneeskunde". De rotatie gaat over het opdoen van praktijkervaring op verschillende gebieden van de geneeskunde, die vooraf worden bepaald.
Behandelingen
De huisarts biedt een breed scala aan behandelingen aan en zijn kerntaken zijn consultatieve gesprekken, basis- en preventieve onderzoeken en langdurige Grensverkeer en behandeling van chronische ziekten. Hij of zij voert alle eerstelijnszorgtaken uit en is verantwoordelijk voor wondverzorging van lichte verwondingen, zoals snijwonden of kleine snijwonden. Bovendien omvatten de taken van de huisarts het uitvoeren van ECG's, longfunctietests, infusietherapie en immunisaties. Daarnaast heeft hij een adviserende functie, zoals op het gebied van voedingsadvies, roken problemen met stoppen of reizen met medicijnen. Daarnaast zijn huisartsen bevoegd om te presteren geschiktheid examens voor het verkrijgen van een rijbewijs en chirurgische voorbereidingen. Ook bij psychische klachten kunnen huisartsen worden geraadpleegd. Omdat hij of zij de persoonlijke omstandigheden van de patiënt doorgaans beter kent dan de meeste specialisten, kan de huisarts advies geven en signaleren waar de problemen liggen. Bovendien kan een huisarts ook een aanvullende opleiding hebben genoten. Deze omvatten training in acupunctuur, suikerziekte, noodgeval medicijn, ultrageluid or screening op huidkanker Bij zorgbehoevenden of bij ernstige ziekten doet de huisarts ook huisbezoeken.
Diagnostische en onderzoeksmethoden
Het eerste bezoek aan de huisarts begint met het nemen van de nieuwe patiënt door de arts medische geschiedenis en een beeld krijgen van het leven en de omgeving van de persoon. In de loop van dit eerste gesprek informeert de huisarts naar jeugd en de ontwikkeling van adolescenten, eerdere ziekten, allergieën, reeds uitgevoerde operaties en eerdere ongevallen. Daarnaast vraagt hij naar die van de familie medische geschiedenis en bepaalt of de patiënt een verhoogd risico op ziekte of ongeval heeft - mogelijk vanwege het beroep dat hij of zij uitoefent. Om een breed scala aan symptomen te classificeren, gebruikt de huisarts methoden zoals pols en bloed drukmetingen, palpatieonderzoeken en onderzoeken van de hart- en longen door te luisteren met een stethoscoop. Huisartsen treden ook op bloed trekkingen, die voor analyse naar een laboratorium worden gestuurd en vaccinaties kunnen toedienen. Om een ureterale infectie te detecteren of blaas infectie, voeren huisartsen ook snelle urinetests uit. De huisarts is bevoegd om recepten voor medicijnen te schrijven en verwijzingen naar specialisten en ziekenhuizen te schrijven.
Waar moet de patiënt op letten?
Bij het kiezen van de geschikte huisarts dient men er rekening mee te houden dat hij of zij deze in de nabije toekomst niet zo snel zal veranderen. Daarom is het essentieel dat er een zekere sympathie is tussen patiënt en huisarts en dat vertrouwen kan worden opgebouwd. Dus als iemand zich ongemakkelijk voelt bij zijn huisarts of hem in geen enkel opzicht kan vertrouwen, moet hij zich tot een andere medische professional wenden. Aangezien een huisarts ook adviseert over psychologische zaken, moet men bereid zijn zijn eigen problemen en conflicten zonder aarzelen aan de gekozen huisarts kenbaar te maken - dit is niet denkbaar zonder vertrouwen. Ook aanbevelingen van vrienden, familieleden of buren dienen in acht te worden genomen in het selectieproces op basis van ervaring. Daarnaast dient er een korte afstand tot de huisarts te zijn zodat deze ook bij ernstige klachten goed bereikbaar is of zodat huisbezoeken mogelijk zijn.
