Structuur en functie van de hoofdhuid
De hoofdhuid is het deel van onze huid dat ons omgeeft hoofd en beschermt het tegen externe schade zoals UV straling, ziekteverwekkers en chemicaliën. De huid dient ook, net als in andere delen van het lichaam, voor warmte-uitwisseling en vochtregulatie en beschermt zo tegen oververhitting en afkoeling. Het is opgebouwd uit meerdere lagen.
De bovenste laag wordt de epidermis genoemd. Daaronder bevindt zich de dermis - de lederen huid, die aan het onderhuidse weefsel is bevestigd - de onderhuid. Naast de haar wortels, zweet en talgklippen en zenuwen zijn ingebed in deze lagen.
Jeukende hoofdhuid
Een jeukende hoofdhuid kan vele oorzaken hebben. Een grof onderscheid is jeuk aan de hoofdhuid veroorzaakt door externe huidirritaties, die ook leiden tot uitdroging van de hoofdhuid, huidziekten zoals neurodermitis, parasitaire of schimmelinfecties, allergische reacties en psychosomatische klachten. Het is belangrijk om de oorzaak te achterhalen om gerichte maatregelen te kunnen nemen.
De centrale boodschappersubstantie die er uiteindelijk voor zorgt dat we jeuken, is histamine. Het wordt uitgescheiden in de hersenen, waardoor we de behoefte voelen om te krabben. Krassen leidt tot verwonding van de huid.
Afhankelijk van hoe sterk de jeuk wordt gevoeld en vervolgens wordt bekrast, kunnen ook diepere huidlagen worden beschadigd. Het resultaat kan een toename van jeuk zijn. Bovendien is de beschadigde huid gevoeliger voor kolonisatie door bacteriën en virussen, wat ook de symptomen kan verergeren en kan leiden tot een ernstig gevoel van ziekte.
Normaal gesproken is de talgklippen van de huid een olieachtige substantie produceren die zich als een beschermend schild om de hoofdhuid wikkelt en deze daartegen beschermt uitdroging en chemisch-giftige stoffen. Als deze barrière wordt doorbroken, wordt de huid vatbaarder, wat uiteindelijk resulteert in huidirritatie en jeuk. Overmatig wassen met shampoo of het gebruik van vele andere haar verzorgingsproducten, zoals haarlak of haarverf, kunnen deze barrière helpen doorbreken en kunnen er na verloop van tijd ook toe leiden dat het lichaam gevoelig wordt voor stoffen die het bevat en bij verder gebruik allergisch reageert.
