Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamstemperatuur, lichaamsgewicht, lichaamslengte; verder: Keuring (bezichtiging). Huid en slijmvliezen [erythema nodosum (nodulair erytheem), lokalisatie: beide extensorzijden van het onderbeen, op de knie- en enkelgewrichten; minder vaak op de … Ziekte van Crohn: onderzoek
Laboratoriumparameters van de eerste orde – verplichte laboratoriumtests. Klein bloedbeeld (Hb, bloedplaatjes, leukocyten) [bloedarmoede (bloedarmoede), leukocytose (toename van leukocyten/witte bloedcellen) en trombocytose (toename van bloedplaatjes/bloedplaatjes) aangezien tekenen van chronische ontsteking de meest voorkomende veranderingen in het bloedbeeld zijn van patiënten met de ziekte van Crohn. MCV en MCH kunnen een tekort aantonen] ESR … Ziekte van Crohn: test en diagnose
Therapiedoelen Remissie-inductie (het tot rust brengen van de ziekte bij acute terugval) en onderhoud. Mucosale genezing moet worden nagestreefd. Therapieaanbevelingen Therapieaanbeveling afhankelijk van fase en intensiteit: Remissie-inductie: Acuut recidief M. Crohn met betrokkenheid van het ileocecale gebied (ileocecale klep: functionele sluiting tussen de dikke en dunne darm) en/of rechter colon (dikke darm … Ziekte van Crohn: medicamenteuze therapie
De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van de ziekte van Crohn. Familiegeschiedenis Komt er een voorgeschiedenis van frequente gastro-intestinale aandoeningen in uw familie? Sociale geschiedenis Zijn er aanwijzingen voor psychosociale stress of spanning als gevolg van uw gezinssituatie? Actuele anamnese/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Heb je … Ziekte van Crohn: medische geschiedenis
Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). Voedselintoleranties - zoals lactose-intolerantie, fructose-intolerantie. Infectieuze en parasitaire ziekten (A00-B99). Pseudomembraneuze enterocolitis/pseudomembraneuze colitis – ontsteking van het slijmvlies van de dikke darm die meestal optreedt na het nemen van antibiotica; het wordt veroorzaakt door een overgroei van de darm met de bacterie Clostridium difficile. Tuberculose (consumptie) … Ziekte van Crohn: of iets anders? Differentiële diagnose
De gebrekkige voedingstoestand die vaak voorkomt bij patiënten met de ziekte van Crohn, die wordt gekenmerkt door ondergewicht, negatieve stikstofbalans, verlaagd serumalbumine, verlaagde serumconcentratie van vitale stoffen (micronutriënten), heeft een zeer negatieve invloed op het welzijn van de patiënt en op het verloop van de ziekte. Bij kinderen vertraagt ​​ondervoeding de lengtegroei en puberteit [5.1]. … Ziekte van Crohn: voedingstherapie
Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door de ziekte van Crohn: Ademhalingssysteem (J00-J99) Fibroserende alveolitis – ziekte van het longweefsel en de longblaasjes (luchtzakjes). Ogen en oogaanhangsels (H00-H59). Episcleritis - ontsteking van het bindweefsel tussen de sclera en het bindvlies van het oog. Iridocyclitis - ontsteking ... Ziekte van Crohn: complicaties
Montreal classificatie van de ziekte van Crohn. Leeftijd van manifestatie A1: <16 jaar A2: 17-40 jaar A3: > 40 jaar Lokalisatie L1: ileum (ileum; deel van de dunne darm). L2: colon (dikke darm) L3: Ileocolie L4: bovenste maagdarmkanaal (maagdarmkanaal). Biologisch gedrag B1: niet beperkend, niet doordringend. B2: structurerend B3: inwendig doordringend B4: perianaal doordringend Wenen classificatie van … Ziekte van Crohn: classificatie
Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen. Abdominale echografie (echografie van de buikorganen). Als basis gastro-enterologische diagnostiek (vraag: verdikking van de darmwand; fistels, stenose of abcessen; graad van aanbeveling: A) [kenmerk ziekte van Crohn: begrensde, segmentale wandverdikking mogelijk met verlies van Haustren (verlies van mucosale verlichting); in het stadium van fluorideontsteking: hyperemie (verhoogde accumulatie … Ziekte van Crohn: diagnostische tests
De ziekte van Crohn kan gepaard gaan met het risico op een tekort aan de volgende essentiële voedingsstoffen (micronutriënten): Vitamine A Vitaminen B1, B2, B12, B3, B6, foliumzuur Vitamine E, vitamine K Mineraal magnesium Sporenelementen zink en ijzer Carotenoïden alfa-caroteen , beta-caroteen, zeaxanthine en luteïne In het kader van de geneeskunde met micronutriënten (vitale stoffen), de volgende vitale stoffen … Ziekte van Crohn: therapie met micronutriënten
De behandeling van de ziekte van Crohn moet in de eerste plaats medicinaal zijn. Chirurgische ingrepen zijn voorbehouden aan complicaties. Richtlijnen: Complexe chirurgie voor de ziekte van Crohn moet worden uitgevoerd door CED-ervaren chirurgen in centra. (II, , consensus). Bij patiënten met een refractair beloop moet de indicatie voor chirurgie vroegtijdig worden herzien. Dit geldt met name voor kinderen en jongeren met … Ziekte van Crohn: chirurgische therapie
Om de ziekte van Crohn te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Dieet Voedingscomponenten, met name verhoogd gebruik van geraffineerde koolhydraten – witte suiker, witte bloemproducten. Laag verbruik van voedingsvezels Hoog verbruik van chemisch bewerkte eetbare vetten Tekort aan micronutriënten (vitale stoffen) – zie Preventie met micronutriënten. Consumptie van stimulerende middelen … Ziekte van Crohn: preventie
