De genezing van een wervel breuk hangt allereerst af van de ernst van de fractuur, het aantal gebroken wervels, de tijd tot een geschikte therapie wordt gevonden, het type therapie en eerdere ziektes van de patiënt. Allereerst is het natuurlijk het beste om de breuk zo snel mogelijk en start een geschikte therapie. Hoe eerder het breuk wordt gedetecteerd, hoe groter de kans op herstel.
Als het een volledig benige verwonding is, geneest de fractuur meestal snel. Er kunnen echter complicaties optreden als ligamenten en schijven tegelijkertijd geblesseerd raken. Het is ook relevant welk zenuwstelsel en spinal cord schade is aanwezig als gevolg van de wervelfractuur. Zenuwpadletsels en spinal cord schade kan gedeeltelijk onomkeerbaar zijn, vooral in gevallen van volledige paraplegie.
Voor osteoporose
In het verdere verloop na a wervelfractuur, profylaxe tegen osteoporotische wervelfracturen is ook belangrijk, of zo osteoporose is al aanwezig. De aanwezigheid van osteoporose is een andere factor die genezing moeilijker maakt. Daarom, als osteoporose is aanwezig, calcium en vitamine D De therapie moet onmiddellijk worden gestart om het genezingsproces niet te hinderen en om verdere wervelfracturen te voorkomen.
Het is ook belangrijk om onderscheid te maken tussen stabiele en onstabiele fracturen met betrekking tot genezing. Bij stabiele wervelfracturen wordt meestal de voorkant van de wervel samengedrukt, maar de achterkant is nog intact, zodat er een stabiele structuur ontstaat. tevens de spinal cord en zenuwbanen zijn meestal niet onderhevig aan vernauwing.
Stabiele wervelfracturen zijn onder meer die veroorzaakt door osteoporose, waarbij een klein trauma de fracturen veroorzaakt. Op de lange termijn kan het lichaamsgewicht bij osteoporose wigvormige veranderingen in de wervels veroorzaken, wat bij meerdere wervels kan leiden tot een gebochelde of bultrug. Dit resulteert meestal in chronisch pijn.
Bij onstabiele wervelfracturen raakt meestal ook de achterkant van de wervel gewond. Hier drukken wervelfragmenten op het ruggenmerg of de omliggende structuren. Deze categorie omvat doorgaans wervelfracturen die zijn veroorzaakt door ongevallen met veel geweld.
Afhankelijk van hun ernst kunnen ze resulteren in paraplegie. Een reeds opgetreden verlamming is meestal niet omkeerbaar. Daarnaast zijn er andere onderliggende ziekten zoals tumor ziekten, die een rol kunnen spelen bij genezing. Aangeboren predisposities hebben ook een effect op genezing, zoals scoliose, kyfosen, overgangswervels en spondylolisthesis.
