Wat is het binnenoor?
Het binnenoor is een orgaan dat twee functies combineert: gehoor en evenwichtsgevoel. Het binnenoor bevindt zich in de rotspiramide (onderdeel van het slaapbeen) en grenst aan de wand van de trommelholte, waarmee het via het ovale en ronde venster is verbonden. Dit is waar het eigenlijke gehoororgaan en het evenwichtsorgaan zich bevinden.
Orgaan van evenwicht
Lees alles wat je moet weten over het evenwichtsgevoel in het artikel Orgaan van evenwicht.
Binnenoor: structuur
De rotspiramide bevat een complex systeem van holtes, het benige labyrint (slakkenhuis). Het bevat een vloeistof (perilymfe genoemd) die qua samenstelling vergelijkbaar is met hersenvocht. In het benige labyrint bevindt zich ook het vliezige labyrint: delicate buisjes met een flinterdun membraan gevuld met endolymfe. Dit is rijk aan eiwitten en kalium en is qua samenstelling vergelijkbaar met celvloeistof.
slak
Het slakkenhuis is een kanaal dat twee en een half keer rond zijn benige as (modiolus) kronkelt. Het is over de gehele lengte verdeeld in drie buizen: in het midden bevindt zich het slakkenhuiskanaal (ductus cochlearis), gevuld met endolymfe. Daaronder bevindt zich de trommeltrap (scala tympani) en daarboven de vestibulaire trap (scala vestibuli), beide gevuld met perilymfe.
Het slakkenhuiskanaal en de trommeltrap worden van elkaar gescheiden door het basilicummembraan, waarop het eigenlijke gehoororgaan zich bevindt: het orgaan van Corti, bestaande uit ongeveer 25,000 sensorische cellen of haarcellen.
Dit is hoe de stimulus van het middenoor naar de gehoorzenuw reist
De trillingen van de stijgbeugel in het middenoor veroorzaken trillingen in de membranen van het binnenoor, die zich in golven (lopende golven) over het basilicummembraan naar de punt van het slakkenhuis bewegen. Voor elke frequentie is er een specifiek punt in het slakkenhuis waar de lopende golf zijn hoogste piek heeft.
De buitenste haarcellen zijn het sterkst gebogen in het gebied van de maximale lopende golf, waardoor receptorpotentialen ontstaan die de lopende golf versterken. Dit wordt gevolgd door excitatie van de binnenste haarcellen, wat op zijn beurt leidt tot receptorpotentialen die de vrijgave van een zender bij de binnenste haarcellen veroorzaken, die uiteindelijk de gehoorzenuw prikkelt. Het verzendt de binnenkomende informatie naar de hersenen.
Bij perceptief gehoorverlies (perceptief gehoorverlies) worden de geluidssignalen in het binnenoor anders waargenomen doordat frequenties verloren gaan. Mogelijke oorzaken zijn onder meer bepaalde medicijnen (zoals bepaalde antibiotica), plotseling gehoorverlies, ziekten van het binnenoor en infecties die zich verspreiden naar het binnenoor (zoals de bof, mazelen, de ziekte van Lyme). Toxische oorzaken zijn ook mogelijk.
Gehoorverlies is een plotseling begin van gehoorverlies in het binnenoor, meestal veroorzaakt door stoornissen in de bloedsomloop.
Duizeligheid kan worden veroorzaakt door ziekten van het vestibulaire systeem in het binnenoor.
Tinnitus (oorsuizen) kan optreden na plotseling gehoorverlies of als gevolg van stoornissen in de bloedsomloop en vasoconstrictie.
De ziekte van Menière is een ziekte van het binnenoor die gepaard gaat met draaiduizeligheid, oorsuizen en perceptief gehoorverlies.
Tumoren in het binnenoorgebied zijn ook mogelijk.
