Het gemeenschappelijke halsslagader is de halsslagader. Het dient om te voorzien bloed aan de hoofd gebied en is ook een meetcentrum van bloeddruk. Verkalking van de halsslagader verhoogt het risico van beroerte.
Wat is de gemeenschappelijke halsslagader?
Het gemeenschappelijke halsslagader is de slagader die levert bloed aan de nek en hoofd Deze anatomische structuur wordt ook wel de halsslagader genoemd slagader De halsslagader slagader verdeelt zich bij de halsslagader in de interne halsslagader en de externe halsslagader. De laatste is ook bekend als de externe halsslagader slagader en levert het bovendeel nek orgels, zoals de strottehoofd De interne halsslagader is ook bekend als de interne halsslagader en levert voornamelijk de hersenen In een diepe slaap gebracht, is de vertaling van carotis. Druk op de aorta toont comateus flauwvallen als een leidend symptoom, omdat de hersenen niet meer leverbaar bloed Aan de rechterkant ontstaat de halsslagader uit de zogenaamde truncus brachiocephalicus. Aan de linkerkant komt het voort uit de aortaboog.
Anatomie en structuur
De halsslagader is een van de krachtigste schepen in het menselijk lichaam. De sternocleidomastoïde spier is de bovengrens. De laterale grens wordt gevormd door de luchtpijp. De halsslagader, samen met zenuwen en andere schepen, komt uit in de vagina carotica. Dit is een omhulsel van bindweefsel in de nek regio. De structuren van de vagina carotica worden ook samengevat als een vaatzenuwkoord. De gemeenschappelijke halsslagader loopt van de thoracale inlaat naar de hoofd De halsgroef, een spiergroef in de nek, dient als loop. De carotissinus is ook bekend als de uitlaat van de interne halsslagader, die meestal prominenter is dan de externe halsslagader. Boven de halsslagader is een ader dat bloed wegvoert van het gezicht en het hoofd.
Functie en taken
De functie van de halsslagader is om bloed te leveren aan de binnen- en buitenkant van het hoofd. Kleinere takken vertakken zich van de interne halsslagader en leveren bloed aan zowel het voorhoofd als de neus- Het belangrijkste toevoergebied van de interne halsslagader blijft echter het voorste deel van de hersenen en het oog. De externe halsslagader daarentegen levert arterieel bloed aan de zachte weefsels van de nek. Het benige schedel wordt ook geleverd door dit gedeelte van de halsslagader. Bloed transporteert zuurstof Het is een medium dat de ademhaling dient. Zo is de levering van zuurstof aan het hoofd en de nekstructuren is ook een van de functies van de slagader. Als deze toevoer niet verzekerd was, zou er een herseninfarct optreden. De gemeenschappelijke halsslagader is ook een meetcentrum. Pressoreceptoren bevinden zich op de carotissinus, die controleren bloeddruk en het verzenden van de meetinformatie naar de hersenen. De hersenen reageren op de bloeddruk gegevens door vloeistof te reguleren evenwicht Een verhoging van de bloeddruk veroorzaakt bijvoorbeeld een toename van de uitscheiding van urine. Zodra de pressoreceptoren een stijgende druk in de slagaders melden, de prikkelende momenten van het sympathieke zenuwstelsel verminderen. De hart- snelheid afneemt en de remmende effecten van de parasympathische zenuwstelsel van kracht worden. Als het tegenovergestelde het geval is, gedraagt het zich andersom. Naast de bloeddruk meten de receptoren op de kruising van de halsslagader ook permanent de samenstelling van het bloed. Deze meting vindt plaats via chemoreceptoren en laat de halsslagader de inhoud van zuurstof, carbon dioxide en ph. Deze meetgegevens worden ook continu naar de hersenen gestuurd. Afhankelijk van de verzonden meetgegevens verhogen of verlagen de hersenen de ademhalingsfrequentie. De halsslagader is dus voornamelijk een centrum van bloedsomloopregulatie.
Ziekten
Arteriosclerotische vasoconstrictie is een van de meest voorkomende ziekten van de halsslagader. Meestal wordt deze ziekte veroorzaakt door nicotine verbruik, hoog cholesterol or hypertensie De vertakking in de interne en externe halsslagaders wordt bijzonder vaak beïnvloed door dit fenomeen. Dergelijke afzettingen in de halsslagader kunnen zich vroeg manifesteren in neurologische symptomen zoals hemiplegie. Een dergelijke hemiplegie of gevoelloosheid als gevolg van halsslagaderstenose wordt meestal gezien als een voorbode van een naderende beroerte, omdat een stenose van de halsslagader het risico op een beroerte enorm verhoogt. In dergelijke gevallen is chirurgische correctie van de stenose essentieel, deze correctie kan plaatsvinden terwijl de patiënt bij bewustzijn is plaatselijke verdoving of kan worden uitgevoerd onder narcose Meestal wordt een minimale incisie in de halsslagader gebruikt om in de bloedbaan te komen. Op deze manier worden de aanslag verwijderd. Is er sprake van een vernauwing, dan kan deze vernauwing worden tegengegaan met een stretching plastic onderdeel. Naast de bovengenoemde verschijnselen kan de halsslagader ook worden aangetast door een halsslagader. In dit geval treedt bloeding op in de vaatwand van de halsslagader. EEN bloedprop op deze manier kunnen vormen, wat uiteindelijk weer bevordert een beroerte Een ander gevaar is wanneer de pressoreceptoren van de halsslagader worden beschadigd of tumoren op de halsslagader drukken. Dit veroorzaakt druk op de carotissinus, die zich ter hoogte van de vertakking in de interne en externe halsslagaders bevindt. Dit is hoe het zogenaamde carotissinussyndroom optreedt. De pols en bloeddruk zijn bij dit fenomeen niet meer meetbaar. Een acute circulatiestilstand wordt geactiveerd. Bij acute instorting van de bloedsomloop treedt bewustzijnsverlies op. De pupillen verwijden scherp en de huid wordt blauwachtig of paars.
