Bijbehorende symptomen
Een onderactief schildklier in zwangerschap manifesteert zich door enkele karakteristieke symptomen zoals Buiten dat het kan zijn: Al deze symptomen zijn echter weinig specifiek en hoeven niet noodzakelijkerwijs op te treden. Bovendien is het moeilijk om een traag werkende schildklier te herkennen aan de symptomen, omdat de symptomen van verschillende ernst kunnen zijn en sommige symptomen eenvoudigweg worden veroorzaakt door de zwangerschap zelf. Een nauwkeurige opheldering van de schildklierfunctie kan alleen door de arts worden gedaan via het hormoonniveau in de bloed.
- Algemene vermoeidheid en uitputting,
- Gevoel van zwakte,
- Constipatie
- En onverklaarbare gewichtstoename.
- Verhoogd gevoel van kou,
- Haaruitval
- En een droge huid komt
- Af en toe worden ook depressieve stemmingen gerapporteerd.
Onverklaarbare gewichtstoename kan een symptoom zijn van een verminderde schildklierfunctie. Het is echter moeilijk toe te schrijven gewichtstoename tijdens de zwangerschap naar hypothyreoïdie, aangezien elke zwangere vrouw onvermijdelijk aankomt. Als het schildklier kan niet langer voldoende hoeveelheden produceren hormonen, de stofwisseling vertraagt.
Dit komt doordat de energiestofwisseling lager wordt. De schildklier hormonen T3 en T4 spelen een centrale rol in het metabolisme van de mens en beïnvloeden de energie evenwicht, groei en functie van individuele organen. Als bij een verminderde energiestofwisseling dezelfde hoeveelheid energie in de vorm van voedsel wordt verbruikt als voor de ziekte, leidt dit tot een teveel aan energie in het lichaam. Deze overtollige energie kan niet worden verbruikt en wordt als vet in het lichaam opgeslagen, wat tot gewichtstoename leidt. De mate van gewichtstoename in de context van hypothyreoïdie hangt af van verschillende factoren, zoals algemene eetgewoonten en de hoeveelheid lichamelijke activiteit die de patiënt doet.
Misselijkheid
Hypothyreoïdie kan ook het maagdarmkanaal aantasten. In aanvulling op constipatie en een gevoel van volheid, misselijkheid kan vaker voorkomen. Veel zwangere vrouwen hebben er last van misselijkheid en braken in de eerste weken van zwangerschap hoe dan ook, wat het moeilijk maakt om verhoogde misselijkheid toe te schrijven aan een onderactiviteit schildklier.
