Fysiotherapie polsbreuk
In het geval van een pols breukis het belangrijk om de instructies van de arts op te volgen. Afhankelijk van hoe de breuk is (conservatief of chirurgisch) behandeld, therapie is al na enkele weken mogelijk. Het is echter mogelijk dat bepaalde soorten langer worden verboden.
In de meeste gevallen is vroege functionele mobilisatie mogelijk na ongeveer 2-4 weken. Objecten mogen echter pas worden ondersteund en weer worden gedragen als de breuk is erg stabiel. De therapie begint in principe met actieve mobiliserende therapie, waarbij de patiënt zelfstandig de vrijgelaten bewegingsrichtingen oefent.
De therapeut kan de operatielittekens behandelen om restrictieve littekens te voorkomen. Ook de behandeling van gespannen (hypertone) spieren maakt deel uit van de fysiotherapie in de acute fase. In deze acute fase is de pols is nog niet erg veerkrachtig en heeft het erg druk met wond genezen, het kan pijnlijk gezwollen en oedemateus zijn.
Handmatig weefselvocht drainage kan bevorderen wond genezen. Hoe verder de wond genezen vordert, des te veerkrachtiger de pols wordt. Oefeningen tegen gedoseerde weerstand kunnen worden uitgevoerd om de kracht van de spieren te verbeteren.
Grijpoefeningen, reactieoefeningen kunnen worden gebruikt als coördinatie opdrachten. Vuistsluiting wordt ook getraind. AIDS zoals kleine, zachte ballen, doeken of iets dergelijks zijn beschikbaar. Zodra de arts het draagvermogen van de pols loslaat, wordt ook de ondersteuning getraind. Afhankelijk van de locatie van de fractuur en het gebruik van metaal of draden kan ook manuele therapie worden overwogen, maar de arts dient altijd geraadpleegd te worden. De patiënt dient de oefeningen ook thuis uit te voeren, bij operatielittekens is het van belang dat ook thuis regelmatig littekenmobilisatie plaatsvindt om functiebeperkende littekens te voorkomen.
Fysiotherapie voor carpaal tunnelsyndroom
Carpaal tunnel syndroom is de vernauwing van de mediane zenuw binnen de carpale tunnel. Er zijn verschillende oorzaken voor deze vernauwing. Ontsteking in de carpale tunnel, wat leidt tot zwelling van de pezen/ spieren, tumoren, breuken met littekens, degeneratie van de carpale botten.
Soms een carpaal tunnel syndroom bestaat zonder zichtbare oorzaak, dit wordt idiopathisch carpaaltunnelsyndroom genoemd. De carpaal tunnel syndroom komt vaak voor bij vrouwen in de menopauze (menopauze), dus een hormonale verbinding wordt vermoed. Vaak een ontsteking veroorzaakt door overbelasting van de structuren lopend in de carpale tunnel is de oorzaak.
Bij fysiotherapie wordt getracht deze overbelasting te verminderen. Houdingscorrectie kan nodig zijn, evenals training van zwakke spieren, verlichting van overbelaste spieren of stretching van verkorte spieren. Het weefsel van de carpale tunnel zelf kan ook worden gemobiliseerd.
Voor dit doel wordt de handboog gestrekt en wordt wrijving toegepast. Handmatige mobilisatie van de carpale botten kan nuttig zijn. Bovendien zenuwmobilisatie van de mediane zenuw kan nuttig zijn in fysiotherapie voor carpaal tunnel syndroom.
De arm is zo geplaatst dat de mediane zenuw wordt tot zijn volle lengte gebracht. Hiervoor wordt de arm 90 graden naast het lichaam gespreid. De kromming van de arm wijst naar het plafond, de vingertoppen wijzen naar beneden.
Het is belangrijk dat de schouder niet naar boven wordt getrokken, maar dat er voldoende ruimte is tussen de schouder en het oor. De hoofd kan iets naar de andere kant worden gekanteld om de rek te vergroten. De hand kan verder gestrekt worden door tegen een muur te gaan staan en door lichte druk uit te oefenen, de vingers dichter tegen het lichaam te drukken (meer dorsale extensie in de pols).
Op verschillende punten op de arm is een rek voelbaar. De helling van de hoofd zou de stretching gevoel. Er zijn verschillende stretching technieken.
Ofwel kunt u de strekpositie ongeveer 20 seconden vasthouden en dan na een pauze terugkeren naar de strekpositie. Of u kunt de zenuw mobiliseren door afwisselend een gewricht uit de rekpositie en weer terug te bewegen. De hoofd is hiervoor ideaal.
Het hoofd kan gemakkelijk worden gestrekt en langzaam naar achteren worden gekanteld. Elk ander gewricht kan ook worden gebruikt. Er zijn andere technieken die kunnen worden ontwikkeld met een therapeut in fysiotherapie.
Bij carpaal tunnelsyndroom is het belangrijk om de compressie van de zenuw zo snel mogelijk te verlichten om de zenuw niet permanent te beschadigen. Of een conservatieve behandeling door oefeningen voldoende is, moet door een arts worden opgehelderd om blijvende schade uit te sluiten. Indien nodig kan een operatie nodig zijn om de medianuszenuw te ontlasten.
Daarna kan de functie van de hand worden hersteld door middel van mobiliserende en versterkende oefeningen. Ook de mobiliteit en het versterken van de duim dienen in het oefenprogramma te worden opgenomen. Net als bij de nabehandeling van a pols fractuuris het belangrijk om het chirurgische litteken mobiel te houden na een carpale tunneloperatie.
Littekenmobilisatie is dan altijd onderdeel van de fysiotherapie. Zoals bij elke operatie, is het belangrijk om de instructies voor het laden en na de behandeling van de arts te volgen.