Frequentie
Zoals hierboven vermeld, ontsteking van de eikel komt vooral voor bij onbesneden mannen. Ongeveer 3% van hen lijdt tijdens hun leven aan balanitis. Met de leeftijd wordt het risico bovendien verhoogd bij diabetici en bestaande incontinentie. Ook sterk overwicht, ziekte Crohn en Colitis Ulcerosa worden als risicofactoren beschouwd. Maar seksueel gedrag met zijn invloed op het risico op infectie met seksueel overdraagbare aandoeningen speelt ook een rol.
Ontsteking van de eikel na phimosis-operatie
In principe, phimosis een operatie, of het verwijderen van de voorhuid in het algemeen, vermindert het risico op ontwikkeling ontsteking van de eikel. De huidlaag in het gebied van de eikel is echter erg dun en omdat deze eigenlijk wordt beschermd door de voorhuid, is deze niet gewend aan mechanische irritatie. In dit opzicht is het gemakkelijk te begrijpen dat een ontsteking van de eikel kan zich direct na de besnijdenis gemakkelijk ontwikkelen. Ten eerste komt de gevoelige huid voor het eerst in direct contact met het ondergoed, en ten tweede is het weefsel toch geïrriteerd door de operatie en heeft het een verhoogd risico op infectie via de wond.
Om een dergelijke ontsteking van de eikel na de besnijdenis te voorkomen, helpt het meestal om de mechanische irritatie te minimaliseren. Dit omvat bijvoorbeeld het dragen van meer ondergoed. Daarnaast is het mogelijk om de penis na de operatie op te bergen in een yoghurtbeker of iets dergelijks in het ondergoed zodat deze niet in direct contact komt met het textiel. Daarnaast is het een goed idee om de penis in te smeren met bepanthen zalf, olie of andere vetcrèmes om uitdroging en verdere wrijving te voorkomen. Zitbaden met kamille-extract of desinfecterende toevoegingen worden aanbevolen voor ontstekingsremmende en reinigingsdoeleinden.
Ontsteking van de eikel bij het kind
De meest voorkomende oorzaak van ontsteking van de eikel bij kleine kinderen is een bestaande vernauwing van de voorhuid (phimosis). De meest voorkomende ziekteverwekker hier is candida albicans, een gist schimmel dat is ook verantwoordelijk voor de luier geur. phimosis maakt het erg moeilijk of onmogelijk om de voorhuid terug over de eikel te duwen.
Als gevolg hiervan kan een groter aantal dode huidcellen zich ophopen onder de voorhuid en tijdens het verdere verloop van de ziekte ontstoken raken. Dit leidt tot de hierboven beschreven smegma en zelfs tot etterende afscheiding. Dit wordt versterkt door het feit dat kinderen vaak met de jeukende voorhuid spelen, zelfs met vaak niet helemaal schone handen, en zo het probleem verder verergeren.
Zeker bij kinderen is een goede hygiëne daarom belangrijk. Of de bestaande phimosis moet worden geopereerd, hangt af van het individuele geval. Vooral in het geval van vaak terugkerende ontsteking van de eikel, moet in ieder geval een operatie worden overwogen.
De veelvuldige ontstekingen zijn niet alleen onaangenaam, ze leiden ook tot verder steken van de voorhuid. Bij veel kinderen breidt de phimosis zich na verloop van tijd echter vanzelf uit, zodat een operatie kan worden vermeden. Als een directe reiniging van de eikel niet mogelijk is, of als dit door het kind niet wordt getolereerd, kunnen zitbaden hier ook van pas komen.
Een vochtige luier kan ook de irritatie van de eikel vergroten of genezing belemmeren. Om wrijving van de eikel tegen ondergoed, luiers etc. te voorkomen kan bv Bepanthen zalf worden aangebracht. Ook verzorgende oliën of enkelvoudige olijfolie kunnen helpen om de ontstoken huid te bedekken en zo verdere irritatie door contact met urine te voorkomen. Vetcrème is ook verkrijgbaar in combinatie met desinfecterende componenten en heeft dus een dubbele werking, zoals de Mirfulan-crème die wordt gebruikt in het billengebied.
