De Actim Partus-test is een diagnostische procedure om het risico op vroeggeboorte (vroeggeboorte) te beoordelen. De procedure vertegenwoordigt een eenstaps membraan-immunoassay die zeer specifiek gefosforyleerd kan detecteren insuline-achtige groeifactor bindend proteïne-1 (phIGFBP-1) uit baarmoederhalsuitstrijkjes door twee monoklonale antilichamen De phIGFBP-1 is een eiwit dat vrijkomt door de decidua-cellen (voedingsrijke cel van de baarmoederslijmvlies decidua-cellen bevatten glycogeen (multisuikers gemaakt van glucose eenheden) en vet), en kan kort voor de geboorte in cervicale afscheidingen worden opgespoord. De verhoogde afgifte van het eiwit is te wijten aan het loslaten van de eimembranen van de decidua, waardoor phIGFBP-1 de cervicale secretie kan binnendringen. Volgens de informatie van de fabrikant is een positief testresultaat aanwezig bij a concentratie van 10 µg / l gefosforyleerd IGFBP-1.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Risicobeoordeling voor vroeggeboorte bij vroeggeboorte - vroeggeboorte wordt gedefinieerd als een geboorte vóór voltooiing van de 37e week van zwangerschap Vaak is het geboortegewicht van het kind minder dan 2,500 g. De meest voorkomende oorzaak van vroeggeboorte zijn urogenitale infecties (infecties van de urinewegen en geslachtsorganen) van de moeder. Andere oorzaken van vroeggeboorte in de literatuur zijn zwangerschapscomplicaties zoals placenta-insufficiëntie (zwakte van de placenta), bestaande bloedarmoede (bloedarmoede) of gestosis (zwangerschap-gerelateerde ziekte). Daarnaast wordt de rol van psychosociale triggers bij het ontstaan van vroeggeboorte besproken. Van cruciaal belang bij het beoordelen van het risico op vroeggeboorte is de negatief voorspellende waarde van de procedure. Driekwart van alle zwangere vrouwen met vroeggeboorte heeft geen vroeggeboorte. Vanwege de hoge negatief voorspellende waarde (voorspellende waarde) van Actim PARTUS kan vroeggeboorte worden uitgesloten met een betrouwbaarheid van 92-98.5% in de week na de test.
Voor het onderzoek
In het geval van vroegtijdige bevalling is Actim PARTUS als snelle biochemische test een procedure die een mogelijke vroeggeboorte in zeer korte tijd kan detecteren, zodat onmiddellijk therapeutische maatregelen kunnen worden genomen. Zelfs vóór het onderzoek moet de patiënt worden geïnformeerd dat een positief testresultaat niet in verband hoeft te worden gebracht met vroeggeboorte, maar alleen met een verhoogd risico, dat echter moet worden opgehelderd.
De procedure
Actim PARTUS, als een snelle testmethode, is gebaseerd op de detectie van phIGFBP-1 in cervicale secreties. De marker phIGFBP-1 is bij uitstek geschikt voor het voorspellen van vroeggeboorte bij symptomatische patiënten. Detectie (bevestiging) van phIGFBP-1 wordt bereikt door het gebruik van een immunochromatografie-assay. De test maakt een kwalitatieve bepaling van het markereiwit mogelijk. Van doorslaggevend belang voor de kwaliteit van de test is de niet-bestaande invloed van urine of zaadplasma op het testresultaat.
Na de test
De procedure na het uitvoeren van de diagnostische procedure is afhankelijk van het testresultaat. Door de hoge negatief voorspellende waarde kan met een negatief testresultaat een zeer laag risico op vroeggeboorte worden geconcludeerd, zodat geen vervolgmaatregelen buiten het prenatale zorgprogramma nodig zijn. Een positief testresultaat leidt niet noodzakelijkerwijs tot vroeggeboorte, maar het risico op vroeggeboorte is significant verhoogd. Daarom moeten verdere diagnostische procedures worden gebruikt om een mogelijk te verhelderen voortijdige geboorte zodat eventueel nodig therapie kan zonder vertraging worden gestart.
Mogelijke complicaties
Aangezien de testprocedure een in-vitrotest is, kunnen er geen complicaties optreden. Een allergische reactie is mogelijk vanwege monsterverzameling maar komt zelden voor.
