Als een donkere schaduw vertroebelt de gedachte aan de mogelijkheid van zeeziekte het plezier van veel mensen van cruises of een reis per schip, en de angst voor angst voor vliegen of luchtziekte doet sommige mensen afzien van vliegreizen en verkiezen om met de trein of auto te gaan, hoewel vergelijkbare verstoringen van het welzijn hier ook mogelijk zijn, alleen dat ze gewoonlijk minder gevreesd worden dan juist zeeziekte en angst om te vliegen (of luchtziekte). Tegenwoordig komen ze steeds vaker naar hun arts met de vraag naar de aard en preventie van dergelijke welzijnsstoornissen.
Veelvoorkomende oorzaken van reisziekte
De angst voor de angst voor vliegen of luchtziekte zorgt ervoor dat sommige mensen afzien van vliegreizen en de voorkeur geven aan reizen met de trein of auto, hoewel soortgelijke welzijnsstoornissen hier ook mogelijk zijn. Alle welzijnsstoornissen die tijdens het reizen optreden - of het nu gaat om zeeziekte, luchtziekte, treinziekte of wagenziekte - zijn te wijten aan een bepaalde vorm van bewegingsimpulsen die het voertuig aan het organisme oplegt. Het vervoermiddel absorbeert op zijn beurt deze bewegingen van de weg, het spoor, water of sfeer. Hieruit blijkt dat de bestrijding van zogenaamde reisziekte ook een technische kant heeft, en het is niet uitgesloten dat de technische perfectie van het vervoermiddel hier ook een gunstige invloed op heeft. Omdat deze reisziekte het gevolg is van bewegingsprikkels, hebben ze de naam "kinetoses" gekregen - afgeleid van het Griekse woord "kinein" = bewegen.
Organische oorzaken
Deze bewegingsprikkels die uit het voertuig komen, zijn talrijk in hun fysieke aard en leiden tot een min of meer sterke irritatie van het evenwichtsorgaan, ook wel het vestibulaire apparaat genoemd. Deze bevindt zich in het gebied van het binnenoor en bestaat uit de saccule en de halfcirkelvormige kanalen. De eerste bevat de bekende stenen (otolieten), die door middel van druk of tractie bepaalde zintuigen stimuleren en zo positieveranderingen aangeven. Ze bemiddelen dus de perceptie van de positie van de hoofd in ruimte en rechtlijnige bewegingen, bijvoorbeeld opwaartse en neerwaartse bewegingen. De functie van de boogvormige bewegingen veroorzaakt de perceptie van rotatiebewegingen. Het zijn rechthoekige, halfcirkelvormige kanalen gevuld met een vloeistof, de endolymfe. Bij snelle bewegingen blijft deze vloeistof door zijn traagheid aanvankelijk achter op de muur; aldus is er verplaatsing van de vloeistof en als gevolg daarvan differentiële excitatie van de zenuwuiteinden die daar aanwezig zijn. Deze excitatie van de zenuwachtige delen van het evenwichtsorgaan wordt dan uiteindelijk overgebracht op de hersenen via de achtste hersenzenuw (nervus statoacusticus). De ruimtelijke veranderingen die zich kort na elkaar voordoen in stormachtige zeeën, wuivende vliegtuigen en trillende treinen, die we niet kunnen compenseren, dwingen de zenuwuiteinden van het evenwichtsorgaan op te pikken en naar de hersenen stimuli die de normale niveaus ver overschrijden. Dit veroorzaakt op zijn beurt een remming van de hoogste delen van de hersenen, die zich op deze manier als het ware tegen overbelasting beschermen. De excitatie-impulsen die aan het evenwichtsorgaan worden geleverd maar niet worden geabsorbeerd, worden omgeleid naar gebieden van het diencephalon. Hier wordt nu een excitatiefocus gecreëerd die de braken centrum wanneer het braken en braken veroorzaakt, dat wil zeggen, wanneer het zijn elektrische lading ontlaadt naar de zenuwen en organen verbonden tijdens braken.
Symptomen en tekenen
Het eerste teken van het begin van bewegingsziekte is vaak het begin van koud zweten of zweten. Kort daarna beginnen andere symptomen te verschijnen: 피로, verlies van eetlust, duizeligheidgastro-intestinaal ongemak, diarreeverhoogde speekselvloed, hoofdpijn en misselijkheid. Tenslotte, misselijkheid en braken optreden. Het 'gevoel van vernietiging' dat vaak min of meer duidelijk optreedt bij volledig ontwikkelde zeeziekte, wat een uitdrukking is van de overbelastingsremming van talrijke zenuwcellen in de hersenen, zal waarschijnlijk in de onaangename geheugen van menig zeereiziger voor een lange tijd. Storingen van de hart- en bloedsomloop zijn ook bekend. Ze kunnen worden gedetecteerd met geschikte meetapparatuur, zoals bloed druk- of ECG-apparaat. Ademen gedraagt zich anders; af en toe is een verdieping en versnelling van de ademhaling te zien (hyperventilatie Evenzo zijn bepaalde wijzigingen in het bloed zijn ook beschreven. Al deze veranderingen kenmerken de invloed van grote delen van de centrale zenuwstelsel door de zenuwimpulsen die uit het evenwichtsorgaan komen. De volgorde waarin deze symptomen optreden, evenals hun relatieve frequentie en ernst, verschilt van persoon tot persoon. Het belangrijkste objectieve teken van een begin van zeeziekte, anders dan bleekheid van de huid, stoffelijk overschot braken In de volledig ontwikkelde toestand treedt motorische insufficiëntie op, waardoor het praktisch onmogelijk wordt voor de aangedane persoon om rechtop rond te lopen.
Verloop en oorzaken
Alle welzijnsstoornissen die tijdens het reizen optreden - of het nu gaat om zeeziekte, luchtziekte, spoorwegziekte of wagenziekte - zijn te wijten aan een bepaalde vorm van motorische impulsen die door het voertuig aan het organisme worden opgelegd. Hoe snel luchtziekte of zeeziekte zich kan ontwikkelen, hangt bijvoorbeeld af van verschillende omstandigheden. Het type en de duur van de beweging van een vliegtuig of schip spelen een grote rol. In het geval van het vliegtuig zou de kritische grens volgens sommige studies een vluchtduur van ongeveer 2 ½ uur zijn, terwijl onder bepaalde omstandigheden zeeziekte eerder kan worden opgewekt. Natuurlijk zijn puur fysieke en psychologische factoren even belangrijk. De angst om alleen zeeziek te worden, kan het voorkomen ervan in de hand werken. De aanblik van zeezieke medereizigers of de geur braaksel kan zeeziekte veroorzaken bij mensen die het tot op dat moment bespaard zijn gebleven. In geen geval mag dit echter gebeuren bewegingsziekte worden beschouwd als een uiting van een abnormale psychische stoornis.
Zeeziekte
Zeeziekte is de bekendste en ook de meest voorkomende vorm van bewegingsziekte Het is bekend zolang mensen zich met een schip op zee waagden. Al vanaf de klassieke oudheid zijn er vrij exacte beschrijvingen. De frequentie wordt soms heel anders vermeld. Sommige artsen schatten dat 95 procent van alle mensen zeeziek kan worden, terwijl anderen van slechts ongeveer 40 procent spreken. Op grote cruises ligt de frequentie in het bereik van een paar procent, terwijl deze op kleinere, minder handig ontworpen schepen stijgt tot bijna 100 procent. Iedere zeevarende weet dat het mogelijk is om grotendeels aan de bewegingen van het schip te wennen zonder zeeziek te worden. Deze gewenning gaat echter verloren na een langer verblijf aan land. De ervaring heeft ook geleerd dat het onwaarschijnlijk is dat mentale bezigheden en pogingen tot afleiding het ontstaan van zeeziekte kunnen voorkomen.
Luchtziekte of vliegziekte
Luchtziekte (geen angst voor vliegen) vertoont een vergelijkbare variatie in frequentie als zeeziekte, waarbij invloeden van atmosferische turbulentie, vliegtuigtype en vooral vluchtduur een onmiskenbare rol spelen. Luchtziekte (niet angst om te vliegen) vertoont een vergelijkbaar breed frequentiebereik als zeeziekte, waarbij invloeden van atmosferische turbulentie, vliegtuigtype en vooral vluchtduur een onmiskenbare rol spelen. Moderne vliegtuigen met drukcabines vliegen over het algemeen op grotere hoogten, waar atmosferische turbulentie merkbaar afneemt, zodat de kans op het oplopen van de ziekte hier kleiner is dan wanneer op lagere hoogten wordt gevlogen. Het trainingseffect is ook duidelijk bij luchtziekte. Studies uitgevoerd op een vliegschool toonden aan dat meer dan 10 procent van alle leerling-piloten tijdens hun eerste vlucht luchtziek werd, maar slechts ongeveer 1 tot 2 procent na de tiende vlucht. Een langere vluchtduur bevordert het ontstaan van luchtziekte. Hier kunnen mentale bezigheid en afleiding echter het begin van luchtziekte vertragen of zelfs voorkomen, en daarom bieden bijna alle luchtvaartmaatschappijen hun passagiers nu films en muziek aan voor vermaak en afleiding.
Bewegingsziekte tijdens busreizen, treinreizen en in de auto
Andere vormen van bewegingsziekte, zoals die worden opgemerkt in auto's, bussen, treinen en zelfs amusementsinrichtingen zoals schommels, luchtfietsen, enz., Zijn vele malen beschreven. In het geval van treinen en bussen schatten sommige onderzoekers dat de ziekte-incidentie ongeveer 4 procent is. In auto's, reisziekte symptomen worden niet zelden verward met de zogenaamde autoziekte, die wordt veroorzaakt door inademing van brandbare stoffen in de motor en is ongetwijfeld gevaarlijker. De vraag hoe je je het beste kunt beschermen tegen reisziekte is moeilijk te beantwoorden: ondanks langdurige experimenten is er nog geen medicijn gevonden dat in alle gevallen veilig helpt. In nogal wat gevallen een gunstige werking van meclozine en vitamine B6-preparaten zijn beschreven, zodat een poging daartoe drugs is volkomen terecht. Desalniettemin kunnen sommige van deze middelen ook vervelende bijwerkingen veroorzaken, dus in geval van reizen dient hiervoor eerst de huisarts te worden geraadpleegd.
Voorkom en behandel zeeziekte en reisziekte.
Het verbruik van koffie, alcohol of sigaretten voor en tijdens een reis wordt anders beoordeeld. Het is onwaarschijnlijk dat er een fundamenteel succes mee zal zijn. Uit onderzoek weten we dat zeeziekte in rugligging óf helemaal niet voorkomt óf snel kan worden verlicht. Militaire studies hebben bevestigd dat zeeziekte zelden voorkomt in rugligging. Als men nu echter hun hoofd in rugligging werd bijna 70 procent van de mariniers zeeziek. Bij zittende personen ging het in 60 procent om de zeeziekte. Maar zodra ze hun hoofd achterover bogen, trad er geen zeeziekte op. Hieruit kan worden geconcludeerd dat hoofd houding, maar niet de lichaamshouding, is belangrijk voor de ontwikkeling van reisziekte. Als gevolg van deze omstandigheden kan zeeziekte mogelijk worden verminderd of gedeeltelijk voorkomen door op de rug te gaan liggen. Het is dus de hoofdhouding en niet de lichaamshouding die belangrijk is. Hetzelfde geldt voor luchtziekte, dus het wordt aanbevolen om stoelen te veranderen in liggende stoelen voor langdurige vluchten.
Zelfbehandeling en technieken
Buiten al deze maatregelen, het is grotendeels in handen van het individu - vooral tijdens vluchten - of hij of zij ze goed overleeft. Volgens een wet van zenuwactiviteit dat elke excitatie van een deel van de hersenen wordt geremd door de sterkere excitatie van een naburig deel van de hersenen, moet men ernaar streven zelf zo'n sterk excitatieveld op te bouwen - dat wil zeggen actief. Ademen is hiervoor geschikt, vooral omdat het bijna dezelfde orgels en zenuwen als braken. Door ademhaling bewust en snel - indien mogelijk met de diafragma en buikspieren - de prikkeling van het braakcentrum kan niet optreden en luchtziekte wordt voorkomen. Bij zeeziekte mislukt deze methode omdat de reis meestal zo lang is dat bewust ademen niet kan worden volgehouden. Maar het belang van deze preventie van reisziekte, die verband houdt met zenuwactiviteit, blijkt uit het feit dat bij het besturen van een auto de bestuurder zelf praktisch nooit ziek wordt, de passagier naast hem zelden, maar meestal de achterpassagiers.
