Discografie: behandeling, effecten en risico's

Opnamen wordt gebruikt voor chronische diepgewortelde rug pijn waarmee conclusies kunnen worden getrokken over discogene (schijfgerelateerde) oorzaken. Onder Röntgenstraal begeleiding worden degeneratieve veranderingen in de schijf gevisualiseerd met behulp van een contrastmiddel.

Wat is discografie?

Opnamen (ook discografie) is een radiografische diagnostische procedure die wordt gebruikt om tussenwervelschijven (discus of discus intervertebralis) te visualiseren met behulp van een contrastmiddel intradiscaal geïnjecteerd. Opnamen (ook discografie) is een Röntgenstraal-gebaseerde diagnostische procedure voor het afbeelden van tussenwervelschijven (discus of discus intervertebralis) met behulp van een intradiscaal geïnjecteerd contrastmiddel. Met behulp van deze procedure wordt de plaats van herkomst van schijfgerelateerd terug pijn (discogeen pijnsyndroom, discopathie) kan nauwkeurig worden gelokaliseerd op basis van het röntgenologisch gedocumenteerde contrastmiddel distributie, en degeneratieve of leeftijdsgebonden veranderingen in de aangetaste schijf kunnen worden gedetecteerd. Als gevolg van degeneratieve processen op de tussenwervelschijfkunnen er pijnlijke kloven (scheuren) ontstaan ​​op de buitenste vezelring van de tussenwervelschijf en / of uitsteeksels van de schijf (uitstulpingen van de schijf). In de meeste gevallen wordt de lumbale wervelkolom aangetast door dergelijke verwondingen aan de binnenste schijfarchitectuur. Pijn straalt van binnenuit de schijf via zenuwvezels die in de schijfstructuren groeien als de voorwaarde vordert. Ochtend pijn in de rug veroorzaakt door langdurig liggen en pijn door overbelasting van de rug kunnen tekenen zijn van schijfdegeneratie en discografie vereisen.

Functie, effect en doelen

Een discografie wordt vaak gebruikt voorafgaand aan minimaal invasieve chirurgische ingrepen aan de wervelkolom (tussenwervelschijf, spondylodese) voor planning en diagnosebevestiging. Hier dient de onderzoeksprocedure om de te opereren wervelsegmenten nauwkeurig te bepalen. Bovendien kan de informatie die wordt verkregen door discografie de keuze van therapie voor chronisch diepgeworteld pijn in de rug (inclusief intradiscaal elektrothermisch therapie of chirurgische ingreep), die kan worden toegeschreven aan pathologische schijfveranderingen. Het minimaal invasieve onderzoek kan worden uitgevoerd onder klinische of poliklinische omstandigheden, en anesthesie is niet vereist of zelfs ongewenst. Onder plaatselijke verdovingwordt een sonde of dunne naald (canule) ingebracht in de zijkant van de schijfruimte (ruimte tussen twee aangrenzende wervels waarin de schijf zich bevindt) van de patiënt die op zijn maag en in schemering slaap​ Een radiopaak contrastmiddel - zoutoplossing als de patiënt allergisch is voor het contrastmiddel - wordt vervolgens geïnjecteerd in de gelatineuze kern van de tussenwervelschijf (Tussenwervelschijf). Het contrastmiddel wordt in zijn loop in verschillende vlakken zichtbaar gemaakt door een beweegbaar Röntgenstraal apparaat (afbeelding converter). Op basis van het contrastmiddel distributie in de kern van de tussenwervelschijf, enerzijds wordt de juiste positionering van de sonde of canule gecontroleerd en anderzijds een beoordeling van de voorwaarde van de tussenwervelschijf en de omvang en het type degeneratieve veranderingen wordt mogelijk gemaakt. Als er bijvoorbeeld een intacte fibreuze ring (annulus fibrosus) rond de schijf zit, is de contrastmiddel blijft in de schijf, terwijl lekkage van het middel uit de schijfruimte duidt op een poreuze of gescheurde annulus fibrosus als gevolg van hernia. Een vezelachtige ring die posterieur in de wervelkanaal (spinal cord kanaal), die kan leiden pijnklachten in de rug en benen als gevolg van compressie van een of meer zenuwwortels, kunnen ook tijdens discografie worden gevisualiseerd. Het feit dat de gebruikelijke pijn ook kan worden uitgelokt of versterkt door de administratie van contrastmiddel via de toename van de druk in de schijf (discografische distensie-test) is een bijkomend significant effect (zogenaamd geheugen pijneffect) die de lokalisatie van het door degeneratieve processen aangetaste wervelsegment ondersteunt. Daaropvolgende injectie van een verdovingsmiddel dat deze pijn wegneemt, kan aanvullende ondersteuning bieden voor de diagnose. Na discografie wordt een ontstekingsremmend en pijnverlagend medicijn door de schijfcanule geïnjecteerd om ontstekingsstoffen in de behandelde schijf te verminderen.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Alleen sinds schemering slaap anesthesie is vereist voor discografie en het onderzoek wordt ook uitgevoerd onder röntgencontrole, ernstige complicaties of bijwerkingen zijn over het algemeen niet te verwachten. Ondanks de plaatselijke verdoving toegepast, vinden veel patiënten de laterale prik van de te onderzoeken schijf buitengewoon onaangenaam. Bovendien bestaat er een risico op secundaire bloeding als bloed schepen zijn gewond. Ongeacht de continue positieregeling door de beeldconverter, een zenuwwortel kan in zeer zeldzame gevallen ook letsel oplopen door de canule. Bovendien, zelfs bij minimaal invasieve ingrepen, verspreiden (bacteriële) kiemen zich in de schijfruimte, wat een diszitis (pijnlijk ontsteking van de tussenwervelschijf), kan niet volledig worden uitgesloten. In het geval van een allergie om media te contrasteren die niet van tevoren bekend zijn, discografie door de injectie van contrastmiddelen wel leiden op allergische reacties van verschillende ernst, tot en met anafylactische shock​ Omdat de distensietest gebaseerd is op subjectief waargenomen pijn die niet door de examinator kan worden geverifieerd, kan discografie dat wel leiden naar vals-positieve of vals-negatieve resultaten.