Xeroderma (synoniemen: Asteatosis; Asteatosis cutis; Huid xerosis; Droge dermatose; Xeroderma; Xerosis cutis; ICD-10 L85.3: Xerose cutis incl. Xeroderma), dat wil zeggen, droge huid, is meestal te wijten aan een gebrek aan olie in de huid, veroorzaakt door een verminderde talgproductie (sebostase).
Droge huid treft vooral oudere mensen, neurodermitis patiënten en kleine kinderen.
Seizoensgebonden ophoping van de ziekte: Droge huid komt vaker voor in de winter.
Geslachtsverhouding: vrouwen zijn meer vatbaar voor uitdroging huid dan mannen.
Frequentiepiek: de ziekte / het symptoom komt vaker voor vanaf de tweede helft van het leven.
Er zijn geen cijfers beschikbaar over de prevalentie van xeroderma.
Verloop en prognose: droog huid vaak niet leiden symptomen in de eerste decennia van het leven. Sommige patiënten merken alleen meer druppelende huidschilfers op zonder dat er verdere symptomen optreden. Vanaf de tweede helft van het leven, toenemende exsiccatie (uitdroging) leidt tot een onaangenaam gevoel van beklemming op de huid. Overmatige persoonlijke hygiëne (wassen en baden) en daarmee het overmatig gebruik van zeep of doucheproducten draagt hieraan bij uitdroging van de hele huid. Typisch, uitdroging verslechtert vaak in de winter of tijdens de koud seizoen, vaak gepaard gaand met pruritus (jeuk). Droge huid is goed te behandelen. Aanpassing van douche- en badgewoonten en opnieuw opvullen van de huid met een geschikte basis crèmes or oliebaden zijn behulpzaam. De prognose is goed zolang de aanbevelingen voor lichaams- en huidverzorging worden opgevolgd.
