Diagnose | Hersenbloeding

Diagnose

Beeldvormende technieken zijn vereist om ICB te diagnosticeren. In het computertomogram (CT) kunnen de locatie en grootte van de bloeding, evenals de toename in grootte (mogelijk tot 30%) na 24 uur worden gecontroleerd door een nieuwe CT. MRI van de hoofd (hoofd-MRI) en MRI van de hersenen kunnen ook bloedingen detecteren, maar het zijn tweede keus methoden vanwege prijs, beschikbaarheid en de meestal aanzienlijk beperkte algemene voorwaarde van de patiënt. Vanwege karakteristieke signaalveranderingen in de MRI van de hoofdoudere bloedingen kunnen ook worden gedetecteerd en speciale procedures kunnen worden gebruikt om te visualiseren schepen om mogelijke misvormingen of dilataties te detecteren (MRI angiografie).

Normaal gesproken zijn geen aanvullende diagnostische laboratoriumonderzoeken, zoals een onderzoek naar de parameters van het cerebrospinale vocht (CSF), geïndiceerd. Bij de acute diagnose van a hersenbloedingis het diagnosetool van eerste keuze de CT, omdat deze zeer snel en gemakkelijk kan worden uitgevoerd. Dit is de meest effectieve manier om informatie te verkrijgen in een noodsituatie.

De MRT is echter ook een belangrijk diagnostisch hulpmiddel. Vooral bij onzekere bevindingen in de CT, een eerder traag ontwikkelende symptomatologie of een onzekere symptomatologie kan de MRI uitgebreide bevindingen opleveren. In sommige gevallen zijn deze beter geschikt om andere mogelijke diagnoses uit te sluiten. Vooral als chronische bloeding wordt vermoed, is MRI meestal superieur aan CT. Bovendien wordt de MRI ook gebruikt in de loop van de ziekte om oorzaken zoals vasculaire veranderingen, tumoren en andere te verfijnen en weer te geven.

Operatie voor een hersenbloeding

A hersenbloeding wordt op verschillende manieren behandeld, afhankelijk van de locatie en de omvang van de bloeding. Naast de mogelijkheid om het verloop van het bloeden te beïnvloeden door bepaalde medicijnen toe te dienen, kan neurochirurgische ingreep nodig zijn. Diagnostische beeldvorming is essentieel voorafgaand aan de operatie, omdat de locatie van de bloeding vóór de operatie moet worden bepaald.

Computertomografie kan snel een gedetailleerd beeld geven van het letsel en wordt daarom meestal gebruikt bij hersenbloeding​ Chirurgische verwijdering van de effusie van bloed in de hersenen houdt altijd het openen van de schedel​ Bij oppervlakkige bloeding kan het voldoende zijn om de schedel op de site van de bloed accumulatie.

In sommige gevallen moet de oorzaak van het bloeden worden gevonden en gestopt en moet de bloed moet worden verwijderd met minimaal invasieve procedures. Dit kan eventueel met een robot of “met de hand”. Welke methoden in individuele gevallen worden gebruikt, is afhankelijk van het type bloeding, de vaardigheden van de chirurg en de uitrusting van het ziekenhuis.

Als een operatie nodig is voor een hersenbloeding, wordt deze meestal binnen de eerste 72 uur na het optreden van de bloeding uitgevoerd en kan de prognose van de getroffen persoon verbeteren. Klik hier voor de hoofdpagina over dit onderwerp: Chirurgie voor hersenbloeding Een operatie voor hersenbloeding is niet ongebruikelijk, maar niet elke hersenbloeding heeft per se een operatie nodig. Er zijn criteria om te beslissen of u al dan niet een hersenbloeding wilt opereren.

Zogenaamde epidurale bloedingen moeten altijd worden geopereerd, als onmiddellijke verlichting van de hersenen moet worden gegarandeerd. Anders bestaat het risico op blauwe plekken en onherstelbare schade. In het geval van aneurysma bloeding (subarachnoïdale bloeding), wordt de beslissing over chirurgische therapie van het aneurysma individueel genomen.

Het is ook mogelijk om het aneurysma te behandelen met een katheter (interventioneel). Subdurale hematomen worden operatief behandeld als er symptomatische tekenen zijn van verhoogde intracraniële druk of als er vernauwingen in de hersenen zijn. Een verslechtering van de bewustzijnsstaat en oriëntatie van de getroffen persoon spreekt ook voor een operatie. Intracerebrale bloedingen worden altijd geval per geval beoordeeld.

Of een operatie al dan niet moet worden uitgevoerd, wordt altijd op individuele basis bekeken. Cerebellaire bloedingen worden meestal vaker geopereerd. Uitgebreide bloeding in de ventrikels van de hersenen is ook een reden voor een operatie.

Chirurgische therapie wordt niet aanbevolen voor elke hersenbloeding. In dit geval worden conservatieve therapieën uitgevoerd, die verschillende doelen hebben en variëren afhankelijk van het type hersenbloeding. Ernstige intracerebrale bloedingen worden behandeld op een intensive care-afdeling.

In de meeste gevallen worden de getroffen patiënten beademd en verdoofd. Zij ontvangen pijn therapie en worden gecontroleerd. tevens de bloeddruk wordt aangepast tot een systolische waarde van minder dan 140 mmHg.

Een belangrijk doel is de Grensverkeer van coagulatie. Anticoagulantia worden stopgezet om verdere bloeding te voorkomen. Indien nodig worden stollingsfactoren toegediend of worden medicijnen ingenomen die het effect van anticoagulantia opheffen.

Een ander belangrijk doel is om de druk in de hersenen te verminderen. Om dit te bereiken worden verschillende therapeutische opties gebruikt. Hersenwater of bloed kan worden afgevoerd via een buisje in het ventrikelsysteem.

Dit wordt externe ventriculaire drainage genoemd. Bovendien kunnen medicijnen worden toegediend om de cerebrale druk te verlagen. De duur van een operatie voor een hersenbloeding kan in de regel niet worden gegeven.

Hiervoor zijn verschillende redenen. Hersenbloedingen worden niet allemaal door één en dezelfde operatie behandeld, ten eerste omdat ze van verschillende aard kunnen zijn en ten tweede omdat ze verschillen in omvang en lokalisatie. In de meeste gevallen kan echter worden aangenomen dat de operatie enkele uren zal duren, aangezien het een vrij complexe operatie is.