In de volgende, "huid–Subcutaan ”beschrijft ziekten die volgens ICD-10 (L00-L99) in deze categorie worden ingedeeld. De ICD-10 wordt gebruikt voor de internationale statistische classificatie van ziekten en aanverwante zaken Gezondheid Problemen en wordt wereldwijd erkend.
Huid - onderhuids
De huid (cutis) is het grootste menselijke orgaan (gebiedsorgaan) en heeft meerdere taken te vervullen. Bovendien een gezond en mooi huid, natuurlijk mooi haar en stevig nagels in het bijzonder het zelfbeeld van het 'ik' en daarmee het zelfvertrouwen.
Anatomie
De huid is ongeveer één tot twee millimeter dik. Naarmate we ouder worden, neemt de dikte van de huid af. Het heeft een gemiddelde totale oppervlakte van ongeveer 1.8 m2. De huid bestaat uit drie lagen:
- Epidermis (bovenhuid) - bestaat voornamelijk uit keratinocyten (hoornvormende cellen).
- Het vernieuwt zichzelf voortdurend; daarbij duwen de nieuwe cellen de oude cellen naar boven, deze worden verhoornd, sterven af en worden geëxfolieerd
- het bevat de volgende soorten cellen:
- Melanocyten: produceren en bewaren melanine (zwart pigment); bij het bruinen produceren melanocyten meer melanine om te beschermen tegen de schadelijke ultraviolette straling van de zon, waardoor de huid donkerder wordt
- lymfocyten en Langerhans-cellen: onderdeel van het afweersysteem van het lichaam.
- Merkelcellen: zenuwcellen die de perceptie van druk dienen.
- Dermis (dermis) (synoniem: corium) - bestaat uit strak bindweefsel.
- Het voert overtollige warmte af
- Subcutis (onderhuid) - bestaat uit losse bindweefsel en bevat voornamelijk lichaamsvet.
- Het vet beschermt de botten en gewrichten tegen externe invloeden zoals slagen en schokken en dient als thermisch kussen
- In de vetcellen worden hormonen gevormd
- Onder invloed van zonlicht wordt vitamine D gevormd
De huid bevat ook de aanhangsels haar en nagels, evenals zweet en talgklippen.
Fysiologie
De taken van de huid zijn talrijk en gevarieerd:
- Reflectie en absorptie van zonlicht, onder invloed waarvan vitamine D is gevormd. Stralen die dieper doordringen worden geabsorbeerd door de melanine pigment en omgezet in warmte.
- Antimicrobiële werking (tegen bacteriën en schimmels) van de zuurmantel van de huid, die wordt gevormd door zweet en talg.
- Afscheiding van een kleine hoeveelheid urinestoffen via de zweetklieren van de huid, zoals keukenzout.
- Beschermende functie tegen:
- Schadelijke omgevingsinvloeden en ziekteverwekkers.
- Uitdroging, dwz overdreven water verlies van het organisme / vochttekort door verdamping.
- Verwondingen aan interne structuren tijdens schokken of slagen.
- Onderdeel van het afweersysteem van het lichaam - wanneer de huid beschadigd is, worden onder andere bloedcellen (bloedplaatjes / bloedplaatjes, cytokines / eiwitten die een belangrijke rol spelen in het immuunsysteem) naar het getroffen gebied gestuurd om de wond te sluiten (= hemostase ) en bescherm het tegen ontstekingen
- Regulatie van de lichaamstemperatuur - door samentrekking (samentrekking) van de huidvaten (vasoconstrictie) wordt te veel warmteafvoer van het lichaam voorkomen; anderzijds wordt de warmteafvoer bevorderd door vasodilatatie (vasodilatatie), zodat er bijvoorbeeld bij lichamelijke activiteit geen warmteaccumulatie optreedt
- Zintuiglijk orgaan - belangrijke plaats van de tastzin en de sensatie van pijn, druk, jeuk, warmte en koud.
Veel voorkomende huidziekten
Door constant contact met de omgeving nemen huidziekten constant toe parallel met de toenemende milieuvervuiling. Zonnestralen, ziekten en aandoeningen van het welzijn kunnen ook sporen achterlaten op de huid. Voor de getroffenen zijn deze soms buitengewoon stressvol. De meest voorkomende huidaandoeningen zijn:
- Acné vulgaris (acné)
- Alopecia (haaruitval)
- Atopisch eczeem (neurodermitis)
- Erysipelas (Erysipelas)
- Herpes labialis (koortslip)
- Herpes zoster (gordelroos)
- Hyperhidrose (overmatig zweten)
- Kwaadaardig melanoom ("zwarte huidkanker")
- rosacea (rosacea) - chronische inflammatoire huidziekte die zich op het gezicht manifesteert.
- Psoriasis (psoriasis)
- Tinea (dermatofytose) - chronische oppervlakkige schimmelziekte van de huid.
- Tinea pedis (voetschimmel)
- Urticaria (netelroos)
- Virale wratten - vooral kinderen worden getroffen
In de afgelopen 15 jaar is het aantal nieuwe gevallen van kwaadaardige (kwaadaardige) huidtumoren in Europa bijna verdubbeld. Ongeveer 2-3% van de Duitsers wordt jaarlijks opnieuw getroffen.
De belangrijkste risicofactoren voor huidziekten
Gedragsoorzaken
- Dieet
- Hoog in koolhydraten (mono- en disacchariden/ enkele en dubbele suikers), rijk aan vetten (verzadigd vetzuren en transvetzuren), tekorten aan micronutriënten.
- Langdurig vochttekort
- Consumptie van stimulerende middelen
- Alcohol gebruik
- Tabaksconsumptie
- Psychosociale situatie
- Spanning
- Slaaptekort
- Overmatig zonnebaden (UV- en IR-licht).
- Geen voldoende zonwering in de zomer
Oorzaken door ziekte
- Diabetes mellitus (diabetes mellitus type 1, suikerziekte type 2) - kan leiden naar wond genezen aandoeningen, diabetische voet, onder andere pruritus (jeuk).
Geneesmiddel
- cortisone
- Cytostatica - werkzame stoffen in de oncologie (kanker therapie).
röntgenstralen
- Radiatio (radiotherapie)
Milieuverontreiniging - vergiftigingen (vergiftigingen).
- Milieutoxines
Houd er rekening mee dat de opsomming slechts een uittreksel is van het mogelijke risicofactoren Andere oorzaken zijn te vinden onder de betreffende ziekte.
De belangrijkste diagnostische maatregelen voor huidziekten
- Uitstrijkje van het aangetaste huidgebied - bijvoorbeeld als mycose (schimmelziekte) wordt vermoed.
- Dermatoscopie (microscopie van gereflecteerd licht) - voor vroege detectie van kwaadaardige (kwaadaardige) tumoren van de huid.
- Trichogram - analyse van de stroom haar wortelstatus bij alopecia (haaruitval).
- Biopsie (weefselmonster) - bijvoorbeeld als psoriasis wordt vermoed.
Preventieve maatregelen, speciale therapieën en holistische behandelmethoden kunnen helpen om een gezonde en mooie huid, haar en nagels voor het leven.
Welke dokter helpt u?
In het geval van ziekten van de huid, haar en nagels, moet in de regel een dermatoloog (specialist in huidaandoeningen) worden geraadpleegd.
