plaatof biofilm, is de term die wordt gebruikt om de microbiële plaque te beschrijven die zich vormt op de oppervlakken en in de approximale ruimtes (interdentale ruimtes) van tanden wanneer de mondhygiëne onvoldoende is. Demonstratie van deze bacterie gedenkplaat is een waardevol hulpmiddel voor patiënten, waardoor ze hun mondhygiëne tekorten. Een groot aantal micro-organismen is te vinden in de mondholte van elke persoon, zonder dat dit een pathologische (zieke) voorwaarde De wetenschap gaat er nu van uit dat er duizenden verschillende soorten kiemen Samen vormen deze een uitgebalanceerd, op zichzelf staand ecosysteem dat moeilijk is voor anderen kiemen binnendringen. De kiemen die gespecialiseerd zijn in het vasthouden aan de harde oppervlakken van de tanden vormen wat bekend staat als gedenkplaat Plaque-ontwikkeling vindt plaats in verschillende fasen:
- Direct na het grondig reinigen van de tanden, wordt het zogenaamde vlies (vlies, glazuur epidermis) wordt gevormd.
- Binnen enkele uren tot twee dagen, de eerste herbevolking door de microflora.
- Na drie dagen, waarin de plaque zich ongestoord kon ontwikkelen, spreekt men van jonge plaque. Dit is al zo georganiseerd dat de micro-organismen zijn ingebed in een zelf geproduceerde polymeermatrix.
- Als u zeven dagen niet ingrijpt, wordt de volwassen plaque gevormd.
Als er een overaanbod is van koolhydraten, Bij voorkeur suiker (verzamelnaam voor alle zoet smakende sachariden (enkele en dubbele suikers) en handelsnaam voor de dubbele suikersucrose) in de mond dit leidt gedurende een lange periode tot een verhoogde groei van cariogene (cariës-veroorzakende) ziektekiemen in de plaque. Mutans streptokokken en lactobacillen zijn hiervan de belangrijkste. De suiker wordt snel en effectief gemetaboliseerd door Streptococcus mutans naar melkzuur, wat op zijn beurt leidt tot de preferentiële overleving van ziektekiemen in de plaque die de zure omgeving kunnen verdragen - nogmaals, de cariogene mutans streptokokken en lactobacillen staan voorop. Het zuur, aan de andere kant, doet de werkelijke schade aan de tand structuur: het is gedemineraliseerd. De kristalstructuur, die de tandhardheid geeft, wordt geleidelijk door het zuur opgelost, zodat cavitatie (verlies van substantie, vorming van een "gat") optreedt in het verdere verloop. De verschuiving in evenwicht binnen het plaque-ecosysteem veroorzaakt door een te lang teveel aan voedsel leidt niet alleen tot een verhoogd risico op cariës voor de tand structuur Dit komt doordat de toename van plaque over een langere periode en de daaruit voortvloeiende belemmering wordt zuurstof aanvoer in de diepere lagen zorgt ervoor dat daar ziektekiemen gedijen, wat binnen enkele dagen onvermijdelijk is leiden naar gingivitis (ontsteking van het tandvlees) in de gebieden die niet bereikt worden met tandenpoetsen. Als andere ongunstige factoren worden toegevoegd, kan inflammatoire schade aan het parodontium in de vorm van parodontitis kan volgen.
Indicaties (toepassingsgebieden)
Geen plaque, nee cariës Op basis van deze eenvoudige formule ontstaat de indicatie voor plaquedemonstratie telkens wanneer de specifieke motivatie van een patiënt vereist is. Alleen door alle bacteriële hoekjes en gaatjes aan te wijzen, zal hij in staat zijn om regelmatig en consequent tandplak te verwijderen. De indicatie varieert in frequentie, afhankelijk van de individuele bevindingen. Door middel van zogenaamde plaque of mondhygiëne indices wordt de aantasting van het gebit door tandplak schematisch en reproduceerbaar geregistreerd. Hierdoor is een objectieve vergelijking te maken bij vervolgonderzoeken. Afhankelijk van de plaquebevindingen, zal de tandarts een aanbeveling doen voor terugroepactie (om terug te keren naar de praktijk) aanvullen thuis tandheelkundige zorg met professionele gebitsreiniging (PZR) en fluoride aanbrengen (aanbrengen van fluoridelak of iets dergelijks) om het risico op cariës te verminderen, indien nodig.
Contra-indicaties
Er zijn geen contra-indicaties voor het aantonen van bacteriële plaque. De hieronder genoemde plaque-feestgangers (de kleuring van tandplakbacteriën gebeurt met zogenaamde plaque-feestgangers) zijn geclassificeerd en goedgekeurd als veilig voor de gezondheid. Het gebruik van erythrosine is echter gecontra-indiceerd in geval van jodiumallergie vanwege het jodiumgehalte. Gentiaanaviolet en fuchsine worden daarentegen als potentieel kankerverwekkend (kankerverwekkend) beschouwd als anilinekleurstoffen en mogen daarom niet langer als plaque-onthullers worden gebruikt.
Voor het onderzoek
Voordat het onderzoek aanwezig moet zijn of plaatsvindt:
- De toestemming van de patiënt om tandplak te kleuren moet worden verkregen, net als de hele mondelinge slijmvlies kan gedurende enkele uren worden aangetast door kleuring. Bij kinderen en adolescenten is de instemming groter dan bij volwassenen, van wie de motivatie afwisselend kan zijn met het meten van gingivale pocketdieptes of bloedingsindexen.
- Voorafgaande uitleg over het verwachte zicht is nuttig, vooral omdat de orale en lip slijmvlies kan ook worden beïnvloed door vlekken.
- Eerdere toepassing van petroleum gelei is aan te raden om verkleuring van de lippen te voorkomen.
De procedures
I. Gebruik vloeibare plaque-onthullers om de biofilm als volgt te kleuren:
- Revelator wordt deppen, niet vegen, op de tandoppervlakken aangebracht met een gedrenkt katoen- of schuimpellet.
- De patiënt verwijdert vervolgens overtollige vlek door tweemaal met te spoelen water.
- In de spiegel krijgt de patiënt alle voor hem relevante bevindingen uitgelegd en wordt hij specifiek bewust gemaakt van de gebieden die hij in zijn toekomstige poetstechniek moet opnemen.
- De bevindingen worden vastgelegd in een plaque-index.
II. het gebruik van kauwtabletten tablets wordt minder aanbevolen voor de tandartspraktijk, omdat ten eerste het kauwen vaak als onaangenaam wordt ervaren en ten tweede de slijmvliezen sterker worden gekleurd met dan bij het direct aanbrengen van de kleurstof op de tandoppervlakken beschreven in I. Kauwtabletten tablets voor thuisgebruik zijn een handige manier om de poetstraining voor de patiënt zelf te controleren. Stoffen die als onthullers worden gebruikt, zijn onder meer:
- Erytrosine (tetraiodofluorescine-Na, E 127, rode kleurstof).
- Patentblauw (briljantblauw, kleurstof voor levensmiddelen, E 133, blauwe kleurstof).
- Openbaarders in twee fasen (bijv. Mira-2 klei erytrosine-vrij): de jonge plaque van de initialisatiefase is roze gekleurd, volwassen plaque lijkt blauw. Door dit effect kunnen permanente reinigingstekorten worden aangepakt.
- Natrium fluoresceïne (PlaqueTest Vivadent) glinstert geel, maar alleen wanneer verlicht met blauw licht (bijv. Polymerisatielamp).
Na het onderzoek
Het gebruik van plaquerevelators, met uitzondering van natrium fluoresceïnevereist professionele gebitsreiniging, die de kleurafzettingen niet alleen van de tanden verwijdert, maar ook van de slijmvlies van de lippen en tong.
