Wat is een cefalhematoom?
Het cefalhematoom, of ook wel 'hematoom van de hoofd", is een blauwe plek die optreedt in verband met een verwonding van het kind bij de geboorte. Het veroorzaakt vasculaire verwondingen aan de achterkant van de baby hoofd als gevolg van afschuifkrachten tijdens het geboorteproces. Het cefalhematoom wordt als zodanig gedefinieerd door het feit dat het zich direct boven de schedel bot en onder het bijbehorende periosteum, waardoor het een typische uitpuilende elastische consistentie krijgt. Deze locatie voorkomt ook dat de blauwe plek buiten de grenzen van het schedelbot reikt en definieert het cefalhematoom
Oorzaken
Cephalhematoom wordt veroorzaakt door schuifkrachten tussen de botten van de schedel, die meestal optreden tijdens de bevalling. In deze context komen vaak zogenaamde "hechtdiastasen" voor, dwz de schedel botten uit elkaar schuiven en schedelfracturen optreden. In beide gevallen, schepen tussen de botten van de schedel en tussen de botten en het periost zijn vaak gewond.
De resulterende bloeding hoopt zich op tussen het bot zelf en zijn periost en veroorzaakt een veerkrachtig, elastisch blauwe plek dat niet buiten de grenzen van het aangetaste schedelbot verspreidt. Dergelijke hematomen worden vaak veroorzaakt door een zogenaamde "forceps delivery". Dit is een bevalling die moet worden vergemakkelijkt met behulp van een tang. Daarbij wordt ongelijke druk op het kind uitgeoefend hoofd, die een hoofdhuid bevordert hematoom.
Diagnose
De diagnose wordt grotendeels bepaald door de kenmerken van het cefalhematoom en hoe het zich presenteert. Deze omvatten de uitpuilende elastische consistentie, die te wijten is aan het feit dat bloed verzamelt zich tussen het schedelbot en het strakke periosteum. Het resulteert ook in zijn expansiepatroon, dat niet verder reikt dan de grenzen van het schedelbot.
Echografie wordt ook gebruikt om cefalhematoom te diagnosticeren. Het moet informatie bevatten over de exacte locatie van het blauwe plek en waar het zich uitstrekt. De hersenen en schedelbeenderen worden ook beoordeeld om verdere verwondingen uit te sluiten. Als er echter een vermoeden bestaat van een breuk van de schedel zijn verdere beeldvormende onderzoeksmethoden nodig, zoals een MRI, om de mogelijke fractuur beter te visualiseren.
