De diagnose
Om de oorzaak van het pijn in de bal van de duim voert de arts eerst een interview (zogenaamde anamnese). Tijdens dit gesprek bespreekt de arts bijvoorbeeld wanneer, hoe vaak en onder welke omstandigheden de pijn Als het pijn na een val optreedt, is het belangrijk om de exacte oorzaak van het ongeval te omschrijven. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek waarbij de duim wordt gepalpeerd en het bewegingsbereik van de duim wordt getest.
Als een breuk wordt vermoed, een Röntgenstraal is verzocht. Gescheurd pezen en ligamenten worden het best beoordeeld door middel van MRI. De behandelende arts beslist welke exacte onderzoeksmethode wordt gebruikt.
De behandeling
De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak. Over het algemeen kan pijn worden behandeld met NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen). NSAID's hebben ook een ontstekingsremmend effect.
Dit kan zowel de ontsteking als de pijn verlichten. Het koelen van de duim wordt aanbevolen om zwelling te verminderen. Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden voor artrose van de duim zadelgewricht.
Alvorens een operatie te overwegen, bestaat de mogelijkheid van een niet-chirurgische behandeling bij het begin van de ziekte. Dit kan gedaan worden met een gips spalk of een orthese (Rhizoloc-spalk), zodat de duim zadelgewricht wordt dan voor een korte tijd geïmmobiliseerd en kan gedurende deze periode herstellen. Een ergotherapie kan ook nuttig zijn.
Vaak hyaluronzuur injecties worden ook uitgevoerd onder Röntgenstraal controle om de beschadigde te vervangen kraakbeen een beetje. Deze therapie werkt echter niet voor alle patiënten. Sommige artsen schrijven helemaal geen effect toe aan deze therapie.
Als de symptomen toenemen of de functionaliteit te beperkt is, wordt er een operatie uitgevoerd. Jicht wordt behandeld met het medicijn Allopurinol, die het urinezuur in de bloed. Daarnaast is een tijdelijke immobilisatie van de duim nuttig.
Vaak moet ook een operatie worden uitgevoerd, waarbij bijvoorbeeld ligamenten opnieuw worden gefixeerd of, zoals in carpaal tunnel syndroom, het vasthoudende ligament op de pols is gespleten. Een verband is handig als het duimgewricht moet worden geïmmobiliseerd. Het is vooral handig als de pijn in de duim wordt veroorzaakt door overbelasting, zodat er verlichting kan worden bereikt. Zelfs bij een conservatieve, dwz niet-chirurgische behandeling van carpaal tunnel syndroommoet de hand of duim in zijn beweging worden beperkt door een verband.
