CT van de longen

Definitie

Een veelgebruikte beeldvormingsmethode voor de weergave van de longen is computertomografie (CT). Dit is een bijzondere Röntgenstraal onderzoek waarbij meerdere lichaamsdoorsneden worden vastgelegd en gecombineerd tot een driedimensionaal beeld met zeer hoge resolutie. De beeldvorming wordt uitgevoerd met behulp van röntgenstralen, die in verschillende mate worden geabsorbeerd door de verschillende weefsels van het lichaam.

Een zogenaamde CT-thorax wordt voorbereid om de longen te laten zien. Dit is een afbeelding van de thorax (longen en hart-). Het dient vaak als een aanvullen naar conventioneel röntgenstraal afbeeldingen. Voor sommigen long ziekten, wordt een bijzonder hoge resolutie computertomografie (HRCT) procedure gebruikt.

Indicaties voor een CT van de longen

Computertomografie van de longen wordt gebruikt bij de diagnose van veel ziekten. In vergelijking met conventionele röntgenstraling wordt het gekenmerkt door een aanzienlijk hogere resolutie en driedimensionale beeldvorming, waardoor zelfs zeer fijne structuren in de long weefsel dat moet worden weergegeven. De CT-thorax wordt met name veel gebruikt voor de identificatie, progressie en opvolging van tumoren en metastasen in de long gebied.

Bovendien kunnen talrijke ontstekingsziekten van de long goed worden gevisualiseerd in de CT-thorax. Naast klassiek longontsteking, chronische obstructieve longziekte (COPD) kan ook worden vastgesteld. Bovendien is de CT-thorax geschikt voor het afbeelden van vasculaire veranderingen in het gebied van de grote longslagaders.

Vasculaire occlusies (bijv. In pulmonale embolie) en vasculaire veranderingen (bijvoorbeeld door atherosclerose of aneurysma's) kunnen duidelijk worden geïdentificeerd met behulp van computertomografie. Last but not least wordt de CT-thorax ook gebruikt voor het plannen van grote operaties in het thoraxgebied, aangezien structuren die relevant zijn voor de operatie zeer fijn worden weergegeven.

Afhankelijk van het probleem kan het nodig zijn om een ​​contrastmiddel toe te dienen met jodium om de individuele weefselstructuren qua kleur beter van elkaar te onderscheiden. Pulmonaal embolie is een vasculair afsluiting van een of meer longslagaders. Dit wordt vaak veroorzaakt door een trombus die in de longen is geïnfiltreerd, voornamelijk vanuit de diepe aderen van de benen.

Hierdoor wordt het longweefsel minder aangevoerd bloed en rechts hart- wordt zwaarder belast. Een CT-geleide beeldvorming van de schepen (CT angiografie) is geschikt voor beeldvorming van de longen embolie. Hiervoor krijgt de patiënt een jodium- met intraveneus contrastmiddel.

In de CT-beelden kan de trombus dus duidelijk worden onderscheiden van het anders goed doorbloede vat. Daarnaast, bloed wordt vaak gebruikt om de diagnose te bevestigen en de D-dimeerconcentratie in het bloed wordt bepaald. Longontsteking kan zich op verschillende manieren manifesteren in het longgebied.

Zowel de met lucht gevulde alveolaire ruimte (alveolair longontsteking) en de bindweefsel van de tussenliggende long (interstitiële pneumonie) kan worden aangetast. Afhankelijk van de leeftijd en oorzaak van de infectie kan een breed scala aan ziekteverwekkers (bacteriën en virussen) kan verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van longontsteking. Het belangrijkste criterium in de diagnose van longontsteking is een nieuw voorkomend infiltraat gedetecteerd in de Röntgenstraal afbeelding.

Dit infiltraat verschijnt als een witte schaduw in het gebied van de met lucht gevulde (zwarte) alveolaire ruimte. Als de röntgenresultaten onduidelijk zijn, kan een CT-thorax worden gemaakt om de diagnose te bevestigen. Bovendien wordt computertomografie ook regelmatig gebruikt bij de identificatie en de follow-up en Grensverkeer van longtumoren en metastasen.

Wazig gedefinieerde ronde brandpunten van de long verschijnen als witte schaduwen. Afhankelijk van het type tumor kunnen deze zich op verschillende plaatsen in de long bevinden. In principe worden onduidelijke ronde haarden bij patiënten ouder dan 40 jaar als long beoordeeld kanker totdat het tegendeel is bewezen.

Voor een betere differentiatie en om de bloed aan de tumor wordt vaak een contrastmedium toegediend tijdens CT-diagnostiek. Om de diagnose te bevestigen, wordt de tumor ook doorboord (long biopsie) door CT om het tumorweefsel te analyseren. Bij chronische obstructieve longziekte (COPD), raken de kleine luchtwegen ontstoken (chronische obstructieve bronchitis), waardoor ze steeds meer verstopt raken en de longen te veel worden opgeblazen (emfyseem).

Hierdoor ademhaling is aanzienlijk beperkt. Er zijn verschillende diagnosemogelijkheden COPD. Naast een routinematig uitgevoerde longfunctietest wordt een conventionele röntgen-thorax gebruikt om het overmatig opblazen van de longen te visualiseren.

Voor een betere beoordeling van de lokalisatie en verspreiding van emfyseem kan aanvullend een CT-thorax worden uitgevoerd. Longfibrose is de laatste fase van veel verschillende longziekten. Dit resulteert in een aanzienlijke toename van bindweefsel in de longen, waardoor ademhaling moeilijker voor de patiënt.

Vaak is een chronische ontsteking in het longgebied de oorzaak. De diagnose longfibrose is ook gebaseerd op een onderzoek van de longfunctie en op beeldvorming met röntgenfoto's. Een conventionele röntgen-thorax wordt vaak aangevuld met een CT-thorax.