Wanneer begint presbyopie?
Het brekingsvermogen van het oog neemt in de loop van het leven continu af. Presbyopie is de zwakte van het gezichtsvermogen als gevolg van een vermindering van de elasticiteit van de lens. Vanaf de leeftijd van 40 jaar manifesteert de afname van de elasticiteit zich als een visuele beperking: patiënten kunnen plotseling niet meer duidelijke objecten dichtbij zien.
Vanaf deze leeftijd neemt ook de visuele beperking snel toe. Tot de leeftijd van 55 jaar neemt het steeds sneller toe, dan minder snel. Ook hier moet echter worden bedacht dat de waarden voor elk individu variabel zijn en de symptomen van verziendheid komen niet voor bij iedereen van dezelfde leeftijd.
Symptomen
Presbyopie uit zich vooral in het feit dat de getroffen patiënten steeds meer moeite hebben met de.
Diagnose van presbyopie
Presbyopie wordt meestal gediagnosticeerd door de symptomen die de patiënt op het moment van de operatie kenbaar maakt. Presbyopie kan bij de opticien worden vastgesteld door middel van normale zichttesten. De opticien laat de patiënt eerst iets voorlezen uit een krant of een boek.
De houding die een patiënt met presbyopie aanneemt, geeft al enkele belangrijke aanwijzingen over de voorwaarde: Hij strekt zijn armen zo ver mogelijk van het lichaam, terwijl hij tegelijkertijd de zijne duwt hoofd terug. Dit vergroot de afstand tussen het oog en de aflezing. Na deze oriënterende beoordeling bepaalt de opticien de gezichtsscherpte door middel van visuele grafieken en lenzen met verschillende sterktes. Dit werkt op precies dezelfde manier als normaal oogtest bij de opticien: de patiënt wordt op de proef gesteld bril en wordt gevraagd brieven vanaf een bepaalde afstand voor te lezen. Zodra hij iets niet meer kan lezen, wisselt de opticien de lenzen tot de
Met hoeveel dioptrieën verslechtert het brekingsvermogen van de ogen bij presbyopie?
Door hoeveel dioptrieën het brekingsvermogen verandert bij presbyopie, kan in het algemeen niet worden gezegd. Het is eerder een individuele waarde die van patiënt tot patiënt verschilt. Presbyopie wordt symptomatisch op de leeftijd van 40 jaar.
In het begin is een extra dioptrie meestal voldoende om het brekingsvermogen te vergroten. In de loop van de tijd neemt de elasticiteit van de lens echter steeds meer en ook sneller af. Vanaf de leeftijd van 40 jaar neemt de elasticiteit van de lens exponentieel af. Dit betekent dat de patiënt al op de leeftijd van 50 jaar mogelijk 2 extra dioptrieën van brekingsvermogen nodig heeft om scherp in de buurt te kunnen zien. Deze waarden moeten echter afzonderlijk worden bepaald door de oogarts of opticien, aangezien deze aanzienlijk kunnen afwijken van deze richtwaarden.
Therapie van presbyopie
Presbyopie kan alleen worden behandeld met lezen bril. De lenzen van lezen bril zijn zogenaamde convergente lenzen. Ze zijn daarom aan minstens één kant, soms aan beide kanten, convex.
Naar buiten toe bolle lenzen bundelen de binnenkomende lichtstralen. Zo helpen ze de patiënt met presbyopie om het onvermogen van de lens om af te buigen te compenseren. Deze lenzen bundelen de lichtstralen nog voordat ze de lens van het oog.
Dus ze helpen de "vervallen" lens om scherp van dichtbij te zien. Nog niet zo lang geleden was laserbehandeling voor presbyopie, zoals al enige tijd mogelijk was voor andere accommodatiestoornissen, niet succesvol, omdat bij presbyopie een afname van de elasticiteit van de lens de oorzaak is van het verminderde vermogen van het oog om van dichtbij scherp te stellen. bereik. In de tussentijd worden patiënten met presbyopie echter ook in Duitsland behandeld met laserprocedures.
De meeste hiervan zijn nog steeds onderzoeken waarmee ervaring moet worden opgedaan en langetermijnresultaten beschikbaar moeten worden gesteld, zodat de huidige stand van de kennis op nationaal niveau nog geen uitspraken over het succes van laserchirurgie op lange termijn mogelijk maakt. voor presbyopie. . In de regel is de therapie bij uitstek voor presbyopie een leesbril.
Dit zijn brillen met convergerende lenzen die het gebrek aan accommodatie van de ooglens door verlies aan elasticiteit zo goed mogelijk compenseren. Echter, contactlenzen zijn ook een mogelijkheid om het verlies van het gezichtsvermogen te verhelpen. Patiënten die voorheen normaalziend waren en patiënten die eerder verziend of zelfs bijziend waren, kunnen presbyopie tegengaan met contactlenzen.
In dit geval moeten de vereiste dioptrische waarden in elk geval specifiek worden berekend. Anders geldt hetzelfde voor het dragen van contactlenzen bij presbyopie wat betreft alle andere accommodatiestoornissen: het is belangrijk om de juiste lens te vinden en hygiënisch te blijven werken, zodat het dragen comfortabel blijft en het oog niet beschadigt. De contactlenzen moeten van tijd tot tijd opnieuw worden aangebracht naarmate presbyopie voortschrijdt, wanneer de betrokken persoon merkt dat hij of zij moeite heeft om weer van dichtbij te zien.
Dit gaat echter niet snel, maar meestal eerder langzaam, zodat een nieuwe aanpassing om de (paar) jaar vaak voldoende is. De keuze tussen harde en zachte contactlenzen wordt aan de betrokkene overgelaten. Bij normale presbyopie kunnen beide soorten contactlenzen helpen, dus het is een persoonlijke beslissing welke contactlens geschikter en comfortabeler is.
Heeft u last van presbyopie maar wilt u geen bril dragen, dan kunt u contactlenzen laten maken door een opticien. Deze contactlenzen verschillen van conventionele contactlenzen doordat ze de lezer in staat moeten stellen om zowel op afstand als van dichtbij duidelijk te zien. Ze moeten daarom aan dezelfde voorwaarden voldoen als multifocale brillenglazen.
Het meest gebruikte model zijn zogenaamde monovision-lenzen. Met dit lenssysteem wordt het ene oog gecorrigeerd voor afstand en het andere voor dichtbij zien. Dit klinkt in eerste instantie irritant, maar het hersenen kan zich alleen aanpassen aan dichtbij zicht of televisie.
Andere soorten lenzen zijn gebaseerd op het systeem van progressieve lenzen: het bovenste deel van de lens is ontworpen voor dichtbij zien, het onderste deel voor ver zicht. Het belangrijkste bij dit lenzenstelsel is dat de lenzen gemakkelijk over het oog kunnen glijden en dat hun positie niet verandert. Daarnaast moet je eerst wennen aan het gebruik van deze lenzen.
Bespreek welke lenzen het beste bij u passen met uw oogarts of opticien. Een lensimplantaat is een kunstlens die in het oog van de patiënt kan worden ingebracht bij vertroebeling van de lens of grove gezichtsstoornissen (veroorzaakt door de lens). Er is de mogelijkheid om de oude lens te verwijderen.
Dit is het geval bij troebele lenzen. Bij een visuele beperking kan de oude lens ook in het oog blijven zitten. Vervolgens wordt de nieuwe extra geplaatst.
Bij presbyopie worden multifocale lenzen aanbevolen. Deze lenzen hebben twee brandpuntsafstanden: een voor dichtbij zien, de andere voor veraf. Ze stellen de patiënt in staat om op afstand te zien.
Er zijn ook zogenaamde accommoderende intraoculaire lenzen. Deze bootsen de breking van de ooglens na en vervangen zo het brekingsvermogen van de eigen lens van het oog. Er zijn ook zogenaamde accommoderende intraoculaire lenzen. Deze bootsen de breking van de ooglens na en vervangen dus ook de
